محبوب کردن امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
(←پانویس) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*"محبوب کردن امام مهدی" از تکالیف بندگان در عصر [[غیبت]]، محبوب کردن [[حضرت مهدی]] {{ع}} در میان مردم است. به دلالت عقل، هرکس محبتش واجب و نیکو است، سزاوار است او را محبوب کنیم<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۰۵ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref>. در روایتی آمده است: "خداوند رحمت کند بنده‌ای که ما را نزد مردم محبوب نماید و ما در معرض دشمنی و کینه‌توزی آنان قرار ندهد"<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۲۹.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} روایت شده که: "خداوند رحمت کند بنده‌ای را که مودت مردم را به سوی ما می‌کشاند"<ref>مجالس صدوق، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۰.</ref>. | *"محبوب کردن امام مهدی" از تکالیف بندگان در عصر [[غیبت]]، محبوب کردن [[حضرت مهدی]] {{ع}} در میان مردم است. به دلالت عقل، هرکس محبتش واجب و نیکو است، سزاوار است او را محبوب کنیم<ref>مکیال المکارم، ج ۲، ص ۲۰۵ (ترجمه سید مهدی حائری قزوینی).</ref>. در روایتی آمده است: "خداوند رحمت کند بنده‌ای که ما را نزد مردم محبوب نماید و ما در معرض دشمنی و کینه‌توزی آنان قرار ندهد"<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۲۹.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} روایت شده که: "خداوند رحمت کند بنده‌ای را که مودت مردم را به سوی ما می‌کشاند"<ref>مجالس صدوق، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۰.</ref>. | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- "محبوب کردن امام مهدی" از تکالیف بندگان در عصر غیبت، محبوب کردن حضرت مهدی (ع) در میان مردم است. به دلالت عقل، هرکس محبتش واجب و نیکو است، سزاوار است او را محبوب کنیم[۱]. در روایتی آمده است: "خداوند رحمت کند بنده‌ای که ما را نزد مردم محبوب نماید و ما در معرض دشمنی و کینه‌توزی آنان قرار ندهد"[۲]. از امام صادق (ع) روایت شده که: "خداوند رحمت کند بنده‌ای را که مودت مردم را به سوی ما می‌کشاند"[۳][۴].
