روشهای تربیتی از نظر امام حسین (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = خسرو باقری}} | |||
==پانویس == | ==پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۸
روشهای تربیتی از نظرامام حسین(ع) | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | خسرو باقری |
موضوع | سیره، سیره تربیتی، تربیت، امام حسین (ع) |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | ماهنامه تربیت |
وابسته به | وزارت آموزش و پرورش |
محل نشر | تهران، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۶۵ |
شماره | ویژهنامه |
تعداد صفحات | ۶ |
شماره صفحات | از صفحه ۴۰ تا ۴۵ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
روشهای تربیتی از نظر امام حسین(ع) عنوان مقالهای است که با زبان فارسی که به شیوه و روش تربیتی امام حسین(ع) میپردازد. این مقالهٔ ۶ صفحهای به قلم خسرو باقری نگاشته شده و در ماهنامه تربیت (شماره ویژهنامه، تابستان ۱۳۶۵) انتشار یافته است.[۱]
چکیدهٔ مقاله
این مقاله فاقد چکیدۀ میباشد.
فهرست مقاله
- مقدمه؛
- روشهای تربیتی در سخنان امام(ع)؛
- روش تکلیف به قدر طاقت؛
- روش اظهار کمالات؛
- روش تجسیم؛
- روش ابتدا به سلام؛
- تواضع؛
- مودت؛
- رفع بخل؛
- روشهای تربیتی در سفر کربلا؛
- روش ایجاد بینش؛
- روش رخصت دادن به انتخاب آزاد؛
- روش تحریض و توبیخ؛
- روش دعوت با عمل؛
- روش به عمل در افکندن؛
- روش نصیحت و موعظه؛
- منابع و مآخذ.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای دکتر خسرو باقری (متولد ۱۳۳۶ ش، تهران). درجه دکتری در فلسفه تعلیم و تربیت را از دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا دریافت کرد. عضو شورای گروه پژوهشی تعلیم و تربیت اسلامی، مشاور ریاست دانشکده در امور راهبردی اخلاق پژوهش، عضو کمیسیون راهبردی اخلاق پژوهش و فناوری دانشگاه تهران، عضو کمیته علمی طرح جامع اعتلای علوم انسانی معطوف به پیشرفت کشور، عضو کمیته تخصصی علوم تربیتی المپیاد علمی دانشجویی، از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در دانشگاههای کشور، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «العلم الدینی سؤال الهویة و جدال العلاقة بین العلم و الدین»، «نظرة متجدة فی التربیة الاسلامیة»، «فلسفة التربیة و التعلیم الاسلامیة»، «برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات»، «فلسفه تعلیم و تربیت معاصر»، «مبانی شیوههای تربیت اخلاقی»، «هویت علم دینی»، «مبانی فلسفی فمینیسم»، «گفت و گوی معلم و فیلسوف»، «روشهای تربیتی از نظر امام حسین» و «تنگناهای پیشپا و افقهای پیش روی فلسفه تعلیم و تربیت» برخی از آثار اوست.[۲]