بنی‌حمان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵، مرحله دوم)
جز (جایگزینی متن - 'قبیله بنی‌تمیم' به 'قبیله بنی‌تمیم')
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
==مقدمه==
== مقدمه ==
آنان [[فرزندان]] [[حمان بن عبدالعزی]] از [[قبیله]] [[بنی‌تمیم]] و [[عرب عدنانی]] بودند و پس از [[مرگ]] [[ابوخفاد اسدی]] تولیت [[کعبه]] را بر عهده گرفتند. گزارش‌هایی مبنی بر سکونت برخی از [[بنی‌حمان]] در [[بصره]]، [[کوفه]] و [[یمن]] وجود دارد. برخی از افراد بنی‌حمان جزء [[محدثان]]، [[صحابه]] و [[شاعران]] مشهور هستند.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۶.</ref>
آنان [[فرزندان]] [[حمان بن عبدالعزی]] از [[قبیله بنی‌تمیم]] و [[عرب عدنانی]] بودند و پس از [[مرگ]] [[ابوخفاد اسدی]] تولیت [[کعبه]] را بر عهده گرفتند. گزارش‌هایی مبنی بر سکونت برخی از [[بنی‌حمان]] در [[بصره]]، [[کوفه]] و [[یمن]] وجود دارد. برخی از افراد بنی‌حمان جزء [[محدثان]]، [[صحابه]] و [[شاعران]] مشهور هستند.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۶.</ref>


==پیشینه==
== پیشینه ==
[[حمان بن عبدالعزی بن کعب بن سعد]]<ref>انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۴؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳.</ref> از بزرگان تیره [[بنی‌سعد بن زید مناة]] از قبیله بنی‌تمیم از عرب عدنانی (شمالی) بود.<ref>. الاشتقاق، ص۲۴۶؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵.</ref> حمان فرزندانی به نام مُره، خیزَق یا خیسق، هَمام، مخاشن و [[عامر]] داشت.<ref>. انساب الاشراف، ج۱۳، ص۳۷۴.</ref> از این رو، اینان را بنی‌حمان و [[حمانی]] خوانده‌اند.<ref>. معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> در برخی از منابع، از او با عنوان بنی‌جمان یاد شده که تصحیف حمان است<ref>نک: الغدیر، ج۳، ص۵۷؛ اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۲۵.</ref>
[[حمان بن عبدالعزی بن کعب بن سعد]]<ref>انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۴؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳.</ref> از بزرگان تیره [[بنی‌سعد بن زید مناة]] از قبیله بنی‌تمیم از عرب عدنانی (شمالی) بود.<ref>. الاشتقاق، ص۲۴۶؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵.</ref> حمان فرزندانی به نام مُره، خیزَق یا خیسق، هَمام، مخاشن و [[عامر]] داشت.<ref>. انساب الاشراف، ج۱۳، ص۳۷۴.</ref> از این رو، اینان را بنی‌حمان و [[حمانی]] خوانده‌اند.<ref>. معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶.</ref> در برخی از منابع، از او با عنوان بنی‌جمان یاد شده که تصحیف حمان است<ref>نک: الغدیر، ج۳، ص۵۷؛ اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۲۵.</ref>


به گزارش [[فاکهی]] و [[فاسی]]، در دوران [[جاهلی]] و پس از مرگ [[ابوخفاد اسدی]]، تولیت [[خانه خدا]] را فرزندان حمان یا جمان بر عهده گرفتند و سپس این [[مقام]] به [[اضبط بن قریع]]<ref>. اخبار مکه، ج۵، ص۱۵۲.</ref><ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۶.</ref> ([[عمرو بن عوف بن کعب]] از بزرگان بنی‌تمیم، از تیره [[بنی‌سعد بن زید مناة]] واگذار شد.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۹؛ الصحاح، ج۳، ص۱۲۶۴؛ الانساب، ج۱، ص۲۹۸، «پاورقی. </ref> منابع درباره این که کدام یک از فرزندان حمان متولی کعبه بود، ساکت هستند. نیز از هنگام و مدت تولیت و کارهای آنها در [[مکه]]، گزارشی در دست نیست.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۶-۳۴۷.</ref>
به گزارش [[فاکهی]] و [[فاسی]]، در دوران [[جاهلی]] و پس از مرگ [[ابوخفاد اسدی]]، تولیت [[خانه خدا]] را فرزندان حمان یا جمان بر عهده گرفتند و سپس این [[مقام]] به [[اضبط بن قریع]]<ref>. اخبار مکه، ج۵، ص۱۵۲.</ref><ref>شفاء الغرام، ج۲، ص۳۶.</ref> ([[عمرو بن عوف بن کعب]] از بزرگان بنی‌تمیم، از تیره [[بنی‌سعد بن زید مناة]] واگذار شد.<ref>معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۹؛ الصحاح، ج۳، ص۱۲۶۴؛ الانساب، ج۱، ص۲۹۸، «پاورقی. </ref> منابع درباره این که کدام یک از فرزندان حمان متولی کعبه بود، ساکت هستند. نیز از هنگام و مدت تولیت و کارهای آنها در [[مکه]]، گزارشی در دست نیست.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۶-۳۴۷.</ref>


==سکونت در بصره==
== سکونت در بصره ==
بر پایه گزارش برخی از جغرافی‌نویسان، در بصره محل‌هایی به نام قبیله "حمان" وجود داشته است.<ref>الاماکن، ص۸۷؛معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ مراصد الاطلاع، ج۱، ص۴۲۳.</ref> برخی از افرادی که در این محله سکونت داشته‌اند، به این نام معروف شده‌اند، هر چند از این قبیله نبوده‌اند.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷.</ref> به نظر می‌رسد که بنی‌حمان پس از [[فتوحات]] در آن [[شهر]] ساکن شده و محله‌ای به خود اختصاص داده باشند. برخی از منابع از سکونت آنها در [[کوفه]] گزارش داده‌اند.<ref>الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳، «پاورقی. </ref> گزارش‌هایی از وجود [[فقیهان]] و دانشوران [[بنی‌حمان]] در [[یمن]] و [[بصره]] حکایت دارند<ref> معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵؛ الاماکن، ص۸۷.</ref><ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۷.</ref>
بر پایه گزارش برخی از جغرافی‌نویسان، در بصره محل‌هایی به نام قبیله "حمان" وجود داشته است.<ref>الاماکن، ص۸۷؛معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ مراصد الاطلاع، ج۱، ص۴۲۳.</ref> برخی از افرادی که در این محله سکونت داشته‌اند، به این نام معروف شده‌اند، هر چند از این قبیله نبوده‌اند.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷.</ref> به نظر می‌رسد که بنی‌حمان پس از [[فتوحات]] در آن [[شهر]] ساکن شده و محله‌ای به خود اختصاص داده باشند. برخی از منابع از سکونت آنها در [[کوفه]] گزارش داده‌اند.<ref>الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳، «پاورقی. </ref> گزارش‌هایی از وجود [[فقیهان]] و دانشوران [[بنی‌حمان]] در [[یمن]] و [[بصره]] حکایت دارند<ref> معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵؛ الاماکن، ص۸۷.</ref><ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۷.</ref>


==نام‌آوران==
== نام‌آوران ==
از [[محدثان]] آنها می‌توان به [[یحیی بن عبدالحمید حمانی]] اشاره کرد که [[فاکهی]] از او در چند جای کتابش یاد کرده و روایاتی از وی درباره چگونگی [[طواف]] برخی از [[صحابه]] آورده است.<ref>اخبار مکه، ج۱، ص۲۸۴، ۳۴۲.</ref> [[نباتة بن عبدالله حمانی]] معروف به ابوالاسد از [[مردم]] دینور<ref>الاغانی، ج۱۴، ص۳۴۰؛ الاعلام، ج۸، ص۷.</ref> و ابونخیله [[ابوالجنید بن زائده]] از [[شاعران]] مشهور<ref>. انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۵، الاصابه، ج۲، ص۴۷۴؛ الاعلام، ج۸، ص۱۵.</ref> و شخصیت‌های بنی‌حمان هستند.
از [[محدثان]] آنها می‌توان به [[یحیی بن عبدالحمید حمانی]] اشاره کرد که [[فاکهی]] از او در چند جای کتابش یاد کرده و روایاتی از وی درباره چگونگی [[طواف]] برخی از [[صحابه]] آورده است.<ref>اخبار مکه، ج۱، ص۲۸۴، ۳۴۲.</ref> [[نباتة بن عبدالله حمانی]] معروف به ابوالاسد از [[مردم]] دینور<ref>الاغانی، ج۱۴، ص۳۴۰؛ الاعلام، ج۸، ص۷.</ref> و ابونخیله [[ابوالجنید بن زائده]] از [[شاعران]] مشهور<ref>. انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۵، الاصابه، ج۲، ص۴۷۴؛ الاعلام، ج۸، ص۱۵.</ref> و شخصیت‌های بنی‌حمان هستند.


[[ابوالحسین علی بن محمد افوه حمانی]] از همین [[خاندان]]، در [[وصف]] [[امام علی{{ع}}]] و [[روز]] [[غدیر]] سروده‌ای دارد.<ref>المناقب، ج۲، ص۱۴۷؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷، ۲۷۴؛ علی فی الکتاب و السنة و الادب، ج۴، ص۶۹-۷۰.</ref> [[حصین بن مُشمت]] از جمله صحابه‌ای است که پس از [[بیعت]] با [[رسول خدا{{صل}}]] آبی را به عنوان [[اقطاع]] از او دریافت کرد.<ref>الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۴؛ الامکنة و المیاه، ج۲، ص۴۶.</ref> نیز [[محرز بن ورز بن عمران بن شعیب]] از محدثان است و به بنی‌حمان [[نسب]] می‌برد<ref>جمهرة انساب العرب، ص۲۲۰</ref>.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۷.</ref>
[[ابوالحسین علی بن محمد افوه حمانی]] از همین [[خاندان]]، در وصف [[امام علی {{ع}}]] و [[روز]] [[غدیر]] سروده‌ای دارد.<ref>المناقب، ج۲، ص۱۴۷؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷، ۲۷۴؛ علی فی الکتاب و السنة و الادب، ج۴، ص۶۹-۷۰.</ref> [[حصین بن مُشمت]] از جمله صحابه‌ای است که پس از [[بیعت]] با [[رسول خدا {{صل}}]] آبی را به عنوان [[اقطاع]] از او دریافت کرد.<ref>الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۴؛ الامکنة و المیاه، ج۲، ص۴۶.</ref> نیز [[محرز بن ورز بن عمران بن شعیب]] از محدثان است و به بنی‌حمان [[نسب]] می‌برد<ref>جمهرة انساب العرب، ص۲۲۰</ref>.<ref>[[محمد اکبری کارمزدی|اکبری کارمزدی، محمد]]، [[بنی‌حمان (مقاله)|مقاله «بنی‌حمان»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۴۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۵

مقدمه

آنان فرزندان حمان بن عبدالعزی از قبیله بنی‌تمیم و عرب عدنانی بودند و پس از مرگ ابوخفاد اسدی تولیت کعبه را بر عهده گرفتند. گزارش‌هایی مبنی بر سکونت برخی از بنی‌حمان در بصره، کوفه و یمن وجود دارد. برخی از افراد بنی‌حمان جزء محدثان، صحابه و شاعران مشهور هستند.[۱]

پیشینه

حمان بن عبدالعزی بن کعب بن سعد[۲] از بزرگان تیره بنی‌سعد بن زید مناة از قبیله بنی‌تمیم از عرب عدنانی (شمالی) بود.[۳] حمان فرزندانی به نام مُره، خیزَق یا خیسق، هَمام، مخاشن و عامر داشت.[۴] از این رو، اینان را بنی‌حمان و حمانی خوانده‌اند.[۵] در برخی از منابع، از او با عنوان بنی‌جمان یاد شده که تصحیف حمان است[۶]

به گزارش فاکهی و فاسی، در دوران جاهلی و پس از مرگ ابوخفاد اسدی، تولیت خانه خدا را فرزندان حمان یا جمان بر عهده گرفتند و سپس این مقام به اضبط بن قریع[۷][۸] (عمرو بن عوف بن کعب از بزرگان بنی‌تمیم، از تیره بنی‌سعد بن زید مناة واگذار شد.[۹] منابع درباره این که کدام یک از فرزندان حمان متولی کعبه بود، ساکت هستند. نیز از هنگام و مدت تولیت و کارهای آنها در مکه، گزارشی در دست نیست.[۱۰]

سکونت در بصره

بر پایه گزارش برخی از جغرافی‌نویسان، در بصره محل‌هایی به نام قبیله "حمان" وجود داشته است.[۱۱] برخی از افرادی که در این محله سکونت داشته‌اند، به این نام معروف شده‌اند، هر چند از این قبیله نبوده‌اند.[۱۲] به نظر می‌رسد که بنی‌حمان پس از فتوحات در آن شهر ساکن شده و محله‌ای به خود اختصاص داده باشند. برخی از منابع از سکونت آنها در کوفه گزارش داده‌اند.[۱۳] گزارش‌هایی از وجود فقیهان و دانشوران بنی‌حمان در یمن و بصره حکایت دارند[۱۴][۱۵]

نام‌آوران

از محدثان آنها می‌توان به یحیی بن عبدالحمید حمانی اشاره کرد که فاکهی از او در چند جای کتابش یاد کرده و روایاتی از وی درباره چگونگی طواف برخی از صحابه آورده است.[۱۶] نباتة بن عبدالله حمانی معروف به ابوالاسد از مردم دینور[۱۷] و ابونخیله ابوالجنید بن زائده از شاعران مشهور[۱۸] و شخصیت‌های بنی‌حمان هستند.

ابوالحسین علی بن محمد افوه حمانی از همین خاندان، در وصف امام علی (ع) و روز غدیر سروده‌ای دارد.[۱۹] حصین بن مُشمت از جمله صحابه‌ای است که پس از بیعت با رسول خدا (ص) آبی را به عنوان اقطاع از او دریافت کرد.[۲۰] نیز محرز بن ورز بن عمران بن شعیب از محدثان است و به بنی‌حمان نسب می‌برد[۲۱].[۲۲]

منابع

پانویس

  1. اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «بنی‌حمان»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۴، ص:۳۴۶.
  2. انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۴؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳.
  3. . الاشتقاق، ص۲۴۶؛ جمهرة انساب العرب، ص۲۱۳، ۲۲۰؛ معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵.
  4. . انساب الاشراف، ج۱۳، ص۳۷۴.
  5. . معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶.
  6. نک: الغدیر، ج۳، ص۵۷؛ اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۲۵.
  7. . اخبار مکه، ج۵، ص۱۵۲.
  8. شفاء الغرام، ج۲، ص۳۶.
  9. معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۹؛ الصحاح، ج۳، ص۱۲۶۴؛ الانساب، ج۱، ص۲۹۸، «پاورقی.
  10. اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «بنی‌حمان»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۴، ص:۳۴۶-۳۴۷.
  11. الاماکن، ص۸۷؛معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ مراصد الاطلاع، ج۱، ص۴۲۳.
  12. معجم البلدان، ج۲، ص۳۰۰؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷.
  13. الانساب، ج۴، ص۲۳۶؛ اللباب، ج۱، ص۳۸۶؛ تاریخ الاسلام، ج۱۲، ص۹۳، «پاورقی.
  14. معجم قبائل العرب، ج۱، ص۲۹۵؛ الاماکن، ص۸۷.
  15. اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «بنی‌حمان»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۴، ص:۳۴۷.
  16. اخبار مکه، ج۱، ص۲۸۴، ۳۴۲.
  17. الاغانی، ج۱۴، ص۳۴۰؛ الاعلام، ج۸، ص۷.
  18. . انساب الاشراف، ج۱۲، ص۳۷۵، الاصابه، ج۲، ص۴۷۴؛ الاعلام، ج۸، ص۱۵.
  19. المناقب، ج۲، ص۱۴۷؛ الغدیر، ج۳، ص۵۷، ۲۷۴؛ علی فی الکتاب و السنة و الادب، ج۴، ص۶۹-۷۰.
  20. الاستیعاب، ج۱، ص۳۵۴؛ الامکنة و المیاه، ج۲، ص۴۶.
  21. جمهرة انساب العرب، ص۲۲۰
  22. اکبری کارمزدی، محمد، مقاله «بنی‌حمان»، دانشنامه حج و حرمین شریفین، ج۴، ص:۳۴۷.