ابوالعباس مفسر: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی') |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوالعباس احمد بن حسن اسفراینی]] از [[مفسران]] و [[محدثان]] [[امامیه]] که با توجه به انتسابش به اسفراین<ref>الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> (شهری در [[خراسان]])، ظاهراً [[اهل]] این [[شهر]] بوده است. او [[نابینا]] بود؛ <ref>الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> اما روشن نیست که از آغاز [[تولد]] نابینا بوده یا بعدها بینایی‌اش را از دست داده است. برای او کتابی [[نیکو]] و سودمند با عنوان [[المصابیح فی ذکر ما نزل من القران فی اهل البیت]]{{عم}} ذکر کرده‌اند که [[راوی]] آن [[ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق بن بهلول]] است. <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> [[احمد بن ابراهیم بن ابی رافع]]، [[شاگرد]] [[کلینی]]<ref>طبقات اعلام الشیعه ۱ / ۱۸. </ref> نیز با واسطه ابوطالب این کتاب را [[روایت]] کرده است؛ <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست ۸۴.</ref> بنابراین ابوطالب شاگرد اسفراینی در طبقه کلینی و خود اسفراینی در طبقه پیش از کلینی خواهد بود. ازاین رو به نظر می‌‌رسد وی در سال‌های پایانی [[قرن سوم هجری]] می‌‌زیسته است. به همین سبب برخی از معاصران، وی را در طبقه [[سعد بن عبدالله قمی]] قرار داده‌اند. <ref>الذریعه ۲۱ / ۷۸.</ref> از آنچه گذشت روشن میشود گفته برخی دیگر مبنی بر [[زندگی]] اسفراینی پیش از ۴۱۳ [[هجری]]<ref>معجم المؤلفین ۱ / ۱۹۰.</ref> صحیح نیست. | [[ابوالعباس احمد بن حسن اسفراینی]] از [[مفسران]] و [[محدثان]] [[امامیه]] که با توجه به انتسابش به اسفراین<ref>الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> (شهری در [[خراسان]])، ظاهراً [[اهل]] این [[شهر]] بوده است. او [[نابینا]] بود؛ <ref>الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> اما روشن نیست که از آغاز [[تولد]] نابینا بوده یا بعدها بینایی‌اش را از دست داده است. برای او کتابی [[نیکو]] و سودمند با عنوان [[المصابیح فی ذکر ما نزل من القران فی اهل البیت]] {{عم}} ذکر کرده‌اند که [[راوی]] آن [[ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق بن بهلول]] است. <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.</ref> [[احمد بن ابراهیم بن ابی رافع]]، [[شاگرد]] [[کلینی]]<ref>طبقات اعلام الشیعه ۱ / ۱۸. </ref> نیز با واسطه ابوطالب این کتاب را [[روایت]] کرده است؛ <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست ۸۴.</ref> بنابراین ابوطالب شاگرد اسفراینی در طبقه کلینی و خود اسفراینی در طبقه پیش از کلینی خواهد بود. ازاین رو به نظر می‌‌رسد وی در سال‌های پایانی [[قرن سوم هجری]] می‌‌زیسته است. به همین سبب برخی از معاصران، وی را در طبقه [[سعد بن عبدالله قمی]] قرار داده‌اند. <ref>الذریعه ۲۱ / ۷۸.</ref> از آنچه گذشت روشن میشود گفته برخی دیگر مبنی بر [[زندگی]] اسفراینی پیش از ۴۱۳ [[هجری]]<ref>معجم المؤلفین ۱ / ۱۹۰.</ref> صحیح نیست. | ||
[[ابوالعباس احمد بن علی بن نوح سیرافی]]، استاد [[نجاشی]] این کتاب را ستوده؛ <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹.</ref> هرچند مؤلف آن [[تمجید]] نشده است؛ ولی به گفته [[اهل رجال]]، تمجید سیرافی از کتاب، برای [[مدح]] نویسنده آن کفایت می‌‌کند. <ref>تنقیح المقال ۱ / ۵۳ ـ ۵۴.</ref> از این جهت [[ابن داوود]] او را در قسم اول کتاب خود ذکر کرده که به ممدوحان اختصاص دارد. <ref>رجال (ابن داوود) ۲۵.</ref> با وجود این، برخی او را [[تضعیف]] کرده‌اند <ref>حاوی الاقوال ۳ / ۲۷۹.</ref> که نمی‌توان توجیه دقیقی برای آن یافت. | [[ابوالعباس احمد بن علی بن نوح سیرافی]]، استاد [[نجاشی]] این کتاب را ستوده؛ <ref>رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹.</ref> هرچند مؤلف آن [[تمجید]] نشده است؛ ولی به گفته [[اهل رجال]]، تمجید سیرافی از کتاب، برای [[مدح]] نویسنده آن کفایت می‌‌کند. <ref>تنقیح المقال ۱ / ۵۳ ـ ۵۴.</ref> از این جهت [[ابن داوود]] او را در قسم اول کتاب خود ذکر کرده که به ممدوحان اختصاص دارد. <ref>رجال (ابن داوود) ۲۵.</ref> با وجود این، برخی او را [[تضعیف]] کرده‌اند <ref>حاوی الاقوال ۳ / ۲۷۹.</ref> که نمی‌توان توجیه دقیقی برای آن یافت. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۵
ابوالعباس مفسر از چند منظر متفاوت، بررسی میشود: ابوالعباس مفسر در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالعباس احمد بن حسن اسفراینی از مفسران و محدثان امامیه که با توجه به انتسابش به اسفراین[۱] (شهری در خراسان)، ظاهراً اهل این شهر بوده است. او نابینا بود؛ [۲] اما روشن نیست که از آغاز تولد نابینا بوده یا بعدها بینایی‌اش را از دست داده است. برای او کتابی نیکو و سودمند با عنوان المصابیح فی ذکر ما نزل من القران فی اهل البیت (ع) ذکر کرده‌اند که راوی آن ابوطالب محمد بن احمد بن اسحاق بن بهلول است. [۳] احمد بن ابراهیم بن ابی رافع، شاگرد کلینی[۴] نیز با واسطه ابوطالب این کتاب را روایت کرده است؛ [۵] بنابراین ابوطالب شاگرد اسفراینی در طبقه کلینی و خود اسفراینی در طبقه پیش از کلینی خواهد بود. ازاین رو به نظر می‌‌رسد وی در سال‌های پایانی قرن سوم هجری می‌‌زیسته است. به همین سبب برخی از معاصران، وی را در طبقه سعد بن عبدالله قمی قرار داده‌اند. [۶] از آنچه گذشت روشن میشود گفته برخی دیگر مبنی بر زندگی اسفراینی پیش از ۴۱۳ هجری[۷] صحیح نیست.
ابوالعباس احمد بن علی بن نوح سیرافی، استاد نجاشی این کتاب را ستوده؛ [۸] هرچند مؤلف آن تمجید نشده است؛ ولی به گفته اهل رجال، تمجید سیرافی از کتاب، برای مدح نویسنده آن کفایت می‌‌کند. [۹] از این جهت ابن داوود او را در قسم اول کتاب خود ذکر کرده که به ممدوحان اختصاص دارد. [۱۰] با وجود این، برخی او را تضعیف کرده‌اند [۱۱] که نمی‌توان توجیه دقیقی برای آن یافت.
برخی از اهل رجال نیز وی را با مفسر نابینای دیگری به نام ابوالعباس احمد بن أصفهبذ قمی، نویسنده تعبیرالرؤیا که راوی آن جعفر بن محمد بن قولویه بوده، یکی دانسته‌اند. [۱۲] اما با توجه به ذکر هر دو در رجال نجاشی و رجال و فهرست طوسی[۱۳] و با توجه به تفاوت در مشخصات فردی، نام کتاب و روایتگر آن، بسیاری از رجالیان، یکی بودن آنان را نپذیرفته‌اند. [۱۴][۱۵]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.
- ↑ الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.
- ↑ رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست (الطوسی) ۲۷ ـ ۲۸.
- ↑ طبقات اعلام الشیعه ۱ / ۱۸.
- ↑ رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹؛ الفهرست ۸۴.
- ↑ الذریعه ۲۱ / ۷۸.
- ↑ معجم المؤلفین ۱ / ۱۹۰.
- ↑ رجال (النجاشی) ۱ / ۲۳۹.
- ↑ تنقیح المقال ۱ / ۵۳ ـ ۵۴.
- ↑ رجال (ابن داوود) ۲۵.
- ↑ حاوی الاقوال ۳ / ۲۷۹.
- ↑ رجال (ابن داوود)، ۲۵.
- ↑ رجال (النجاشی) ۱ / ۲۴۶؛ رجال (الطوسی) ۴۵۴؛ الفهرست (الطوسی) ش۲۷ و ۲۸.
- ↑ تنقیح المقال ۱ / ۵۴؛ نقد الرجال ۱۹؛ منهج المقال ۲ / ۴۷ و ۴۸؛ جامع الرواة ۱ / ۴۴.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۲، ص۷۰-۷۱.