حذیم بن حنفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = صحابه
| موضوع مرتبط = صحابه
| عنوان مدخل  = حذیم بن حنفیه
| عنوان مدخل  = حذیم بن حنفیه
| مداخل مرتبط = [[حذیم بن حنفیه در تاریخ اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوحنظله]] [[فرزند]] [[حنیفه بن جبیر بن بکر بن حی]]، از [[قبیله]] [[تمیم]] است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۲۱.</ref>، اما برخی [[صحابه‌نگاران]] جد او را حذیم [[ذکر]] کرده‌اند<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>. و احتمال اینکه دیگران حذیم را از [[نسب]] او انداخته باشند، وجود دارد. وی از [[صحابیان]] ساکن [[بصره]] است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref> دو مدخل جدا با نام‌های «[[حذیم بن حنیفه بن حذیم]]» و «[[حذیم جد حنظله]]» آورده، می‌گوید: به [[گمان]] [[ابن منده]] ([[م]] ۳۹۵) آنان دو نفر هستند، در حالی که در اصل یک نفرند؛ زیرا یک [[حدیث]] از آنان [[نقل]] شده و تنها [[راوی]] او فرزندش حنظله است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.</ref> شرح حال او را به فرزندش حنظله ارجاع داده و در آنجا ماجرای [[حضور]] وی ([[حلیم]]) نزد [[رسول خدا]]{{صل}} و [[طلب]] [[دعا]] برای فرزندش را بیان کرده است<ref>ر.ک: مدخل حنظلة بن حذیم.</ref><ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن عبید مرادی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۸.</ref>.
[[ابوحنظله]] [[فرزند]] [[حنیفه بن جبیر بن بکر بن حی]]، از [[قبیله تمیم]] است<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۲۱.</ref>، اما برخی [[صحابه‌نگاران]] جد او را حذیم [[ذکر]] کرده‌اند <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>. و احتمال اینکه دیگران حذیم را از [[نسب]] او انداخته باشند، وجود دارد. وی از [[صحابیان]] ساکن [[بصره]] است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref> دو مدخل جدا با نام‌های «[[حذیم بن حنیفه بن حذیم]]» و «[[حذیم جد حنظله]]» آورده، می‌گوید: به [[گمان]] [[ابن منده]] آنان دو نفر هستند، در حالی که در اصل یک نفرند؛ زیرا یک [[حدیث]] از آنان [[نقل]] شده و تنها [[راوی]] او فرزندش [[حنظله بن حذیم بن حنفیه|حنظله]] است<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.</ref> شرح حال او را به فرزندش حنظله ارجاع داده و در آنجا ماجرای [[حضور]] وی (حلیم) نزد [[رسول خدا]] {{صل}} و [[طلب]] [[دعا]] برای فرزندش را بیان کرده است<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن عبید مرادی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۸.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۲: خط ۱۲:
* [[تمیم]] (قبیله)
* [[تمیم]] (قبیله)
* [[حنیفه بن جبیر بن بکر بن حی]] (پدر)  
* [[حنیفه بن جبیر بن بکر بن حی]] (پدر)  
*[[حنظله بن حذیم بن حنفیه]] (فرزند)
{{پایان مدخل‌های وابسته}}
{{پایان مدخل‌های وابسته}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۷

آشنایی اجمالی

ابوحنظله فرزند حنیفه بن جبیر بن بکر بن حی، از قبیله تمیم است[۱]، اما برخی صحابه‌نگاران جد او را حذیم ذکر کرده‌اند [۲]. و احتمال اینکه دیگران حذیم را از نسب او انداخته باشند، وجود دارد. وی از صحابیان ساکن بصره است[۳]. ابن اثیر[۴] دو مدخل جدا با نام‌های «حذیم بن حنیفه بن حذیم» و «حذیم جد حنظله» آورده، می‌گوید: به گمان ابن منده آنان دو نفر هستند، در حالی که در اصل یک نفرند؛ زیرا یک حدیث از آنان نقل شده و تنها راوی او فرزندش حنظله است[۵]، ابن حجر[۶] شرح حال او را به فرزندش حنظله ارجاع داده و در آنجا ماجرای حضور وی (حلیم) نزد رسول خدا (ص) و طلب دعا برای فرزندش را بیان کرده است[۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۲۱.
  2. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.
  3. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.
  5. ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۵؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۷۰۸.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.
  7. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «حذیفة بن عبید مرادی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۲۸.