عامر بن شراحیل شعبی کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[ابوعمرو عامر بن شراحیل بن عبد بن حمیر شعبی همدانی]] [[اهل کوفه]] و از [[قبیله همدان]] و منسوب به شعبیون، تیره‌ای از قبیله همدان که در [[کوفه]] می‌‌زیستند و مادرش از [[اسیران]] [[جنگ]] [[جلولاء]] بود. بنابر مشهور، در سال ۱۷ یا | [[ابوعمرو عامر بن شراحیل بن عبد بن حمیر شعبی همدانی]] [[اهل کوفه]] و از [[قبیله همدان]] و منسوب به شعبیون، تیره‌ای از قبیله همدان که در [[کوفه]] می‌‌زیستند و مادرش از [[اسیران]] [[جنگ]] [[جلولاء]] بود. بنابر مشهور، در سال ۱۷ یا ۱۹ه زاده شد.<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> سال‌های دیگری نیز برای ولادت [[عامر]] ذکر شده است.<ref>الثقات ۵/۱۸۵ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.</ref> او از [[امام علی]]، [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{ع}}،<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۷.</ref> [[جابر بن عبدالله]] و [[نعمان بن بشیر]] [[روایت]] کرده است.<ref>سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.</ref> [[شعبی]] از پانصد [[صحابه پیامبر]] {{صل}} [[حدیث]] نقل می‌‌کند.<ref>التاریخ الکبیر ۶/۴۵۱.</ref> افرادی چون [[اسماعیل بن ابی خالد]]، [[عاصم احول]] و [[محمد بن سالم]] از وی روایت کرده‌اند.<ref>تهذیب الکمال ۱۴/۳۲.</ref> | ||
او همراه [[قاریان]] علیه [[حجّاج]] [[قیام]] کرد و در واقعه [[دیر جماجم]] حضور داشت و مدتی خود را از حجّاج مخفی کرد، تا این که به نزد وی رفت و عذرخواهی کرد و [[حجاج]] از او گذشت.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> پیش از آن از [[کارگزاران]] [[ابن زبیر]] در کوفه بود <ref>المعارف ۴۴۹.</ref> و از [[ترس]] مختار ثقفی، به [[مدینه]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.</ref> یا [[مدائن]] گریخت و سپس به کوفه بازگشت<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۸.</ref> و در دوران [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]]، [[ولید بن عبدالملک]] و [[یزید بن عبدالملک]] عهده‌دار [[منصب قضاوت]] بود.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۱.</ref> وی شاعر،<ref>الثقات ۵/۱۸۵.</ref> [[حافظ]] و [[قاری]]، <ref>غایة النهایه ۱/۳۵۰.</ref> [[محدث]]،<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۷۹.</ref> [[فقیه]]<ref>البدایة و النهایه ۹/۲۳۰.</ref> و کاتب<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> بود و [[شیعه]] را سخت [[نکوهیده]] و [[مذمت]] کرده است.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> [[علامه تستری]] به نقل از [[شیخ مفید]]، وی را شراب‌خوار و قمار باز دانسته و می‌‌گوید که وقتی [[ابوحنیفه]] متوجه [[شرب خمر]] و [[قماربازی]] شعبی شد هر آنچه از او شنیده بود، پاره کرد.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۲.</ref> برخی از رجالیون شعبی را [[خبیث]]، [[فاجر]] و [[دروغگویی]] که [[دشمنی]] خود را با علی {{ع}} آشکار می‌‌کرد، دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۹/۱۹۳.</ref> الکفایة تألیف اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۵.</ref> [[عامر شعبی]] بنابر مشهور در سال | او همراه [[قاریان]] علیه [[حجّاج]] [[قیام]] کرد و در واقعه [[دیر جماجم]] حضور داشت و مدتی خود را از حجّاج مخفی کرد، تا این که به نزد وی رفت و عذرخواهی کرد و [[حجاج]] از او گذشت.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> پیش از آن از [[کارگزاران]] [[ابن زبیر]] در کوفه بود <ref>المعارف ۴۴۹.</ref> و از [[ترس]] مختار ثقفی، به [[مدینه]]<ref>سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.</ref> یا [[مدائن]] گریخت و سپس به کوفه بازگشت<ref>تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۸.</ref> و در دوران [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]]، [[ولید بن عبدالملک]] و [[یزید بن عبدالملک]] عهده‌دار [[منصب قضاوت]] بود.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۱.</ref> وی شاعر،<ref>الثقات ۵/۱۸۵.</ref> [[حافظ]] و [[قاری]]، <ref>غایة النهایه ۱/۳۵۰.</ref> [[محدث]]،<ref>تذکرة الحفاظ ۱/۷۹.</ref> [[فقیه]]<ref>البدایة و النهایه ۹/۲۳۰.</ref> و کاتب<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> بود و [[شیعه]] را سخت [[نکوهیده]] و [[مذمت]] کرده است.<ref>الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.</ref> [[علامه تستری]] به نقل از [[شیخ مفید]]، وی را شراب‌خوار و قمار باز دانسته و می‌‌گوید که وقتی [[ابوحنیفه]] متوجه [[شرب خمر]] و [[قماربازی]] شعبی شد هر آنچه از او شنیده بود، پاره کرد.<ref>قاموس الرجال ۵/۶۱۲.</ref> برخی از رجالیون شعبی را [[خبیث]]، [[فاجر]] و [[دروغگویی]] که [[دشمنی]] خود را با علی {{ع}} آشکار می‌‌کرد، دانسته‌اند.<ref>معجم رجال الحدیث ۹/۱۹۳.</ref> الکفایة تألیف اوست.<ref>هدیة العارفین ۱/۴۳۵.</ref> [[عامر شعبی]] بنابر مشهور در سال ۱۰۴ه درگذشت.<ref>المعارف ۴۴۹.</ref> در [[وفات]] او [[اختلاف]] است<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص۴۱۹-۴۲۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۳
عامر بن شراحیل شعبی کوفی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عامر بن شراحیل شعبی کوفی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوعمرو عامر بن شراحیل بن عبد بن حمیر شعبی همدانی اهل کوفه و از قبیله همدان و منسوب به شعبیون، تیره‌ای از قبیله همدان که در کوفه می‌‌زیستند و مادرش از اسیران جنگ جلولاء بود. بنابر مشهور، در سال ۱۷ یا ۱۹ه زاده شد.[۱] سال‌های دیگری نیز برای ولادت عامر ذکر شده است.[۲] او از امام علی، امام حسن و امام حسین (ع)،[۳] جابر بن عبدالله و نعمان بن بشیر روایت کرده است.[۴] شعبی از پانصد صحابه پیامبر (ص) حدیث نقل می‌‌کند.[۵] افرادی چون اسماعیل بن ابی خالد، عاصم احول و محمد بن سالم از وی روایت کرده‌اند.[۶]
او همراه قاریان علیه حجّاج قیام کرد و در واقعه دیر جماجم حضور داشت و مدتی خود را از حجّاج مخفی کرد، تا این که به نزد وی رفت و عذرخواهی کرد و حجاج از او گذشت.[۷] پیش از آن از کارگزاران ابن زبیر در کوفه بود [۸] و از ترس مختار ثقفی، به مدینه[۹] یا مدائن گریخت و سپس به کوفه بازگشت[۱۰] و در دوران عبدالملک، ولید بن عبدالملک و یزید بن عبدالملک عهده‌دار منصب قضاوت بود.[۱۱] وی شاعر،[۱۲] حافظ و قاری، [۱۳] محدث،[۱۴] فقیه[۱۵] و کاتب[۱۶] بود و شیعه را سخت نکوهیده و مذمت کرده است.[۱۷] علامه تستری به نقل از شیخ مفید، وی را شراب‌خوار و قمار باز دانسته و می‌‌گوید که وقتی ابوحنیفه متوجه شرب خمر و قماربازی شعبی شد هر آنچه از او شنیده بود، پاره کرد.[۱۸] برخی از رجالیون شعبی را خبیث، فاجر و دروغگویی که دشمنی خود را با علی (ع) آشکار می‌‌کرد، دانسته‌اند.[۱۹] الکفایة تألیف اوست.[۲۰] عامر شعبی بنابر مشهور در سال ۱۰۴ه درگذشت.[۲۱] در وفات او اختلاف است[۲۲].[۲۳]
جستارهای وابسته
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ المعارف ۴۴۹.
- ↑ الثقات ۵/۱۸۵ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.
- ↑ التاریخ الکبیر ۶/۴۵۱.
- ↑ تهذیب الکمال ۱۴/۳۲.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.
- ↑ المعارف ۴۴۹.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.
- ↑ تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۸.
- ↑ قاموس الرجال ۵/۶۱۱.
- ↑ الثقات ۵/۱۸۵.
- ↑ غایة النهایه ۱/۳۵۰.
- ↑ تذکرة الحفاظ ۱/۷۹.
- ↑ البدایة و النهایه ۹/۲۳۰.
- ↑ المعارف ۴۴۹.
- ↑ الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.
- ↑ قاموس الرجال ۵/۶۱۲.
- ↑ معجم رجال الحدیث ۹/۱۹۳.
- ↑ هدیة العارفین ۱/۴۳۵.
- ↑ المعارف ۴۴۹.
- ↑ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۴۱۹-۴۲۰.