غری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط =  
| موضوع مرتبط = نجف
| عنوان مدخل  =  
| عنوان مدخل  =  
| مداخل مرتبط = [[غری در حدیث]] - [[غری در کلام اسلامی]]
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = غری (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


'''غری''' یکی از نام‌های [[نجف]] است. [[غریّ]] و غریّین به معنای زیباروی یا بنای [[زیبا]]، یا [[آلوده]] به [[خون]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.
'''غری''' یکی از نام‌های [[نجف]] است. [[غریّ]] و غریّین به معنای زیباروی یا بنای [[زیبا]]، یا [[آلوده]] به [[خون]] است.


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* در [[تاریخ]] آمده که [[منذر]] بن امرء القیس [[حاکم]] [[حیره]]، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، [[دستور]] داد بر سر [[قبر]] آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد.<ref>مروج الذهب، ج ۳ ص ۳۲۰</ref> این منطقه در [[پشت کوفه]] قرار داشته و [[پیکر مطهر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را هم پس از [[شهادت]] در آن منطقه به [[خاک]] سپردند.<ref>معجم البلدان، ج ۳ ص ۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص ۱۶</ref> ازاین‌رو به [[نجف]]، [[غریّ]] هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون "شعراء الغریّ" یا "فرحة الغریّ" منسوب به آن است. [[اهل]] [[نجف]] و ساکنان [[نجف]] را به همین جهت "غروی" می‌گویند. تواریخ از [[کشف]] محل [[قبر]] مخفی [[امام علی|حضرت علی]] {{ع}} در زمان [[هارون الرشید]] خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و [[پناه]] بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان [[بنی اسد]] را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت [[قبر]] [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} در آن منطقه قرار دارد.<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص ۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین</ref> سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع [[تعیین]] [[قبر]] [[امام علی|علی بن ابی طالب]] {{ع}} پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.
در [[تاریخ]] آمده که [[منذر بن امرء القیس]] [[حاکم حیره]]، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، دستور داد بر سر [[قبر]] آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد<ref>مروج الذهب، ج ۳ ص۳۲۰.</ref>. این منطقه در پشت کوفه قرار داشته و پیکر مطهر [[امیر المؤمنین]]{{ع}} را هم پس از [[شهادت]] در آن منطقه به خاک سپردند<ref>معجم البلدان، ج ۳ ص۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص۱۶.</ref>. ازاین‌رو به [[نجف]]، [[غریّ]] هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون «شعراء الغریّ» یا «فرحة الغریّ» منسوب به آن است. [[اهل]] نجف و ساکنان نجف را به همین جهت «غروی» می‌گویند. [[تواریخ]] از [[کشف]] محل قبر مخفی [[حضرت علی]]{{ع}} در [[زمان]] [[هارون عباسی]] خبر می‌دهند که وقتی او به طرف [[غریّین]] و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و پناه بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان [[بنی اسد]] را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت قبر امیر المؤمنین{{ع}} در آن منطقه قرار دارد<ref>ارشاد مفید، ج ۱ ص۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین.</ref> سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع تعیین قبر [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} پرداخته است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۴۵.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
# [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۹: خط ۱۹:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:غری]]
[[رده:نجف]]
[[رده:غری]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۰

غری یکی از نام‌های نجف است. غریّ و غریّین به معنای زیباروی یا بنای زیبا، یا آلوده به خون است.

مقدمه

در تاریخ آمده که منذر بن امرء القیس حاکم حیره، در حال مستی دو ندیم خویش را کشت و چون به هوش آمد، دستور داد بر سر قبر آن دو دو گنبد یا مناره بسازند و داستان مفصّلی دارد[۱]. این منطقه در پشت کوفه قرار داشته و پیکر مطهر امیر المؤمنین(ع) را هم پس از شهادت در آن منطقه به خاک سپردند[۲]. ازاین‌رو به نجف، غریّ هم گفته می‌شد و کتاب‌هایی همچون «شعراء الغریّ» یا «فرحة الغریّ» منسوب به آن است. اهل نجف و ساکنان نجف را به همین جهت «غروی» می‌گویند. تواریخ از کشف محل قبر مخفی حضرت علی(ع) در زمان هارون عباسی خبر می‌دهند که وقتی او به طرف غریّین و ثویّه برای شکار رفته بود، از تجمّع و پناه بردن آهوان به تپه‌ای شگفت‌زده شد. یکی از پیرمردان بنی اسد را آوردند و ماجرا را پرسیدند، وی گفت قبر امیر المؤمنین(ع) در آن منطقه قرار دارد[۳] سیّد بن طاووس کتابی دارد به نام «فرحة الغریّ» که به موضوع تعیین قبر علی بن ابی طالب(ع) پرداخته است[۴].

منابع

پانویس

  1. مروج الذهب، ج ۳ ص۳۲۰.
  2. معجم البلدان، ج ۳ ص۷۹۰، شرح ابن ابی الحدید، ج ۱ ص۱۶.
  3. ارشاد مفید، ج ۱ ص۲۶، مفاتیح الجنان، فصل زیارت امیر المؤمنین.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۴۵.