[[ائمه]] {{عم}} هر کدام [[شعار]] و جمله‌ای را بر نگین [[انگشتر]] خود حک می‌کردند و نشان‌دهندۀ [[روح]] و [[فکر]] خاص آن [[امام]] بود. [[نقش نگین]] [[انگشتر]] [[سیدالشهدا]] {{ع}} عبارت بود از {{عربی|إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ}} و به [[نقلی]] دو [[انگشتر]] داشت. بر نگین یکی {{عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ}} و بر دیگری {{عربی|إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ}} بود<ref>سفینة البحار، ج۱، ص۳۷۷.</ref>. هر دو تعبیر، گویای [[روح]] [[شهادت‌طلب]] آن [[حضرت]] و [[مقام]] [[رضا]] و [[تسلیم]] او به [[دیدار]] [[خدا]] و [[پروردگار]] است. [[روایت]] است که در [[دست]] [[امام صادق]] {{ع}} [[انگشتر]] جدش [[حسین بن علی]] {{ع}} بود و بر نگین آن نوشته بود: {{عربی|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عُدَّةٌ لِلِقَاءِ اللَّهِ}}<ref>امالی صدوق، ص۱۲۴.</ref> و این نیز که [[توحید]]، سرمایۀ [[لقای الهی]] است، نشان‌دهندۀ [[روح]] [[خداجویی]] و [[شهادت‌طلبی]] اوست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۸۲.</ref>.
