حسین بن مسعود بغوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sجستارهای\sوابسته\s\=\=↵\{\{مدخل\sوابسته\}\}↵\*\s\[\[\:رده\:آثار\s(.*)\|آثار\s(.*)\]\]↵\{\{پایان\sمدخل وابسته\}\}' به '== جستارهای وابسته == {{آثار پدیدآورنده}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | |||
== | == آشنایی اجمالی == | ||
{{ | [[ابومحمد حسین بن مسعود بن محمد بغوی]] معروف به [[فراء]] [[فقیه]] و [[محدث]] و [[مفسر]] [[شافعی مذهب]]. وی در [[ماه جمادی الاولی]] [[سال]] ۴۳۳ه متولد شد. او منسوب به بغشور ناحیه‌ای بین هرات و مرورود، ولی ساکن مرورود و پنج ده بود. <ref>معجم البلدان ۱ / ۴۶۸.</ref> ابومحمد [[فقه]] را از [[قاضی]] [[حسین بن محمد مرورودی]] آموخت<ref>وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.</ref> و از او و محدثانی همچون [[ابوعمر عبدالواحد ملیحی]]، [[ابوالحسن محمد شیرزی]]، [[ابوالحسن علی بن یوسف جوینی]]، [[احمد بن ابی نصر کوفانی]] و دیگران [[حدیث]] شنید. روایتگرانی نیز مانند [[ابومنصور محمد بن اسعد عطاری]]، [[ابوالفتوح محمد بن محمد طائی]]، [[ابوالمکارم فضل اللّه بن محمد نوقانی]] و عده‌ای دیگر از او [[روایت]] کرده‌اند. همچنین [[فخر بن علی بخاری]] از وی [[اجازه روایت]] داشت. درباره [[ویژگی‌های اخلاقی]] وی گفته‌اند فردی [[زاهد]] و قانع بود<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.</ref> و همواره با [[طهارت]] در جلسه درس حضور پیدا می‌‌کرد. ابومحمد سرانجام در [[ماه شوال]] سال ۵۱۶ه در مرورود درگذشت و کنار [[مقبره]] استادش قاضی حسین [[دفن]] شد. <ref>وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.</ref> سال‌های ۵۱۰<ref>المختصر فی اخبار البشر ۲ / ۲۲۹.</ref> و ۵۱۵ه<ref>دول الاسلام ۲۶۷.</ref> زمان‌های دیگری است که برای فوت او ذکر کرده‌اند. آثار او عبارت‌اند از: التهذیب در فقه، شرح السنه در حدیث، معالم التنزیل در [[تفسیر قرآن]]، المصابیح، الجمع بین الصحیحین،<ref>سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.</ref> ارشاد الانوار فی شمائل النبی المختار، [[ترجمه]] الاحکام در [[فروع]]، الکفایه در فقه، الکفایه در قرائت، معجم الشیوخ، <ref>هدیة العارفین ۱ / ۳۱۲.</ref> فتاوی و تعلیقه ای بر کتاب فتاوی استادش قاضی حسین<ref>طبقات المفسرین (داودی) ۱ / ۱۶۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۴، ص۱۱۶.</ref> | ||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۸
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابومحمد حسین بن مسعود بن محمد بغوی معروف به فراء فقیه و محدث و مفسر شافعی مذهب. وی در ماه جمادی الاولی سال ۴۳۳ه متولد شد. او منسوب به بغشور ناحیه‌ای بین هرات و مرورود، ولی ساکن مرورود و پنج ده بود. [۱] ابومحمد فقه را از قاضی حسین بن محمد مرورودی آموخت[۲] و از او و محدثانی همچون ابوعمر عبدالواحد ملیحی، ابوالحسن محمد شیرزی، ابوالحسن علی بن یوسف جوینی، احمد بن ابی نصر کوفانی و دیگران حدیث شنید. روایتگرانی نیز مانند ابومنصور محمد بن اسعد عطاری، ابوالفتوح محمد بن محمد طائی، ابوالمکارم فضل اللّه بن محمد نوقانی و عده‌ای دیگر از او روایت کرده‌اند. همچنین فخر بن علی بخاری از وی اجازه روایت داشت. درباره ویژگی‌های اخلاقی وی گفته‌اند فردی زاهد و قانع بود[۳] و همواره با طهارت در جلسه درس حضور پیدا می‌‌کرد. ابومحمد سرانجام در ماه شوال سال ۵۱۶ه در مرورود درگذشت و کنار مقبره استادش قاضی حسین دفن شد. [۴] سال‌های ۵۱۰[۵] و ۵۱۵ه[۶] زمان‌های دیگری است که برای فوت او ذکر کرده‌اند. آثار او عبارت‌اند از: التهذیب در فقه، شرح السنه در حدیث، معالم التنزیل در تفسیر قرآن، المصابیح، الجمع بین الصحیحین،[۷] ارشاد الانوار فی شمائل النبی المختار، ترجمه الاحکام در فروع، الکفایه در فقه، الکفایه در قرائت، معجم الشیوخ، [۸] فتاوی و تعلیقه ای بر کتاب فتاوی استادش قاضی حسین[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴
پانویس
- ↑ معجم البلدان ۱ / ۴۶۸.
- ↑ وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.
- ↑ وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.
- ↑ المختصر فی اخبار البشر ۲ / ۲۲۹.
- ↑ دول الاسلام ۲۶۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.
- ↑ هدیة العارفین ۱ / ۳۱۲.
- ↑ طبقات المفسرین (داودی) ۱ / ۱۶۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص۱۱۶.