احمد بن عمر بن ابیشعبه حلبی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن عمر بن ابیشعبه حلبی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عمر بن ابیشعبه حلبی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اصحاب امام کاظم| عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[احمد بن عمر بن ابیشعبه حلبی در تراجم و رجال]] - [[احمد بن عمر بن ابیشعبه حلبی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== آشنایی اجمالی == | == آشنایی اجمالی == | ||
[[احمد بن عمر بن ابی شعبه حلبی]] [[صحابی | [[احمد بن عمر بن ابی شعبه حلبی]] [[صحابی امام کاظم]] و [[امام رضا]]{{عم}} بود<ref> رجال ابن داوود، ص۴۱.</ref> و از این دو بزرگوار و همچنین از پدرش [[روایت]] نموده است.<ref> رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸ و معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۷۸.</ref> با وجود این، [[شیخ طوسی]] در دو کتاب [[رجال]] و [[الفهرست]] خود از وی یاد نکرده است. روایتگرانی همچون [[حسن بن علی بن فضال]]،<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.</ref> [[حسن بن علی وشاء]]، [[یعقوب بن یزید]]،<ref> تنقیح المقال، ج۱، ص۷۴.</ref> [[عبدالعزیز بن عمرو واسطی]] و [[یونس بن عبدالرحمان]]<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.</ref> از وی روایت کردهاند. رجالنویسان [[شیعه]] وی را از افراد [[موثق]] به شمار آوردهاند.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰.</ref> کتاب الحدیث اثر وی میباشد که [[حسن بن علی بن فضال]] آن را روایت کرده است<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۱۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۱۲۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:راویان امام رضا]] | [[رده:راویان امام رضا]] | ||
[[رده:اصحاب امام رضا]] | |||
[[رده:اصحاب امام کاظم]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
آشنایی اجمالی
احمد بن عمر بن ابی شعبه حلبی صحابی امام کاظم و امام رضا(ع) بود[۱] و از این دو بزرگوار و همچنین از پدرش روایت نموده است.[۲] با وجود این، شیخ طوسی در دو کتاب رجال و الفهرست خود از وی یاد نکرده است. روایتگرانی همچون حسن بن علی بن فضال،[۳] حسن بن علی وشاء، یعقوب بن یزید،[۴] عبدالعزیز بن عمرو واسطی و یونس بن عبدالرحمان[۵] از وی روایت کردهاند. رجالنویسان شیعه وی را از افراد موثق به شمار آوردهاند.[۶] کتاب الحدیث اثر وی میباشد که حسن بن علی بن فضال آن را روایت کرده است[۷].[۸]
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱