حدیث جابر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = احادیث امامت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
{{جعبه اطلاعات احادیث نامدار | {{جعبه اطلاعات احادیث نامدار | ||
| نام حدیث = حدیث جابر | | نام حدیث = حدیث جابر | ||
| نام تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| متن حدیث = ... قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِينَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِكَ فَقَالَ ع هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ... | | متن حدیث = ... قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِينَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِكَ فَقَالَ ع هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ... | ||
| ترجمه حدیث = ... به پیامبر {{صل}} عرض کردم: ای رسول خدا! ما خدا و پیامبرش را شناختیم؛ امّا اولی الامری که خداوند اطاعت آنها را با اطاعت تو قرین کرده است، چه کسانی هستند؟ پیامبر {{صل}} فرمود: آنان خلفای من و امامان مسلمانان بعد از من خواهند بود. اوّل آنها علی بن ابی‌طالب ... | | ترجمه حدیث = ... به پیامبر {{صل}} عرض کردم: ای رسول خدا! ما خدا و پیامبرش را شناختیم؛ امّا اولی الامری که خداوند اطاعت آنها را با اطاعت تو قرین کرده است، چه کسانی هستند؟ پیامبر {{صل}} فرمود: آنان خلفای من و امامان مسلمانان بعد از من خواهند بود. اوّل آنها علی بن ابی‌طالب ... | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۵: | ||
| راویان = {{فهرست جعبه افقی | [[جابر بن عبدالله انصاری]]}} | | راویان = {{فهرست جعبه افقی | [[جابر بن عبدالله انصاری]]}} | ||
| سبب صدور = معرفی جانشینان بعد از [[پیامبر خاتم]] {{صل}} | | سبب صدور = معرفی جانشینان بعد از [[پیامبر خاتم]] {{صل}} | ||
| دلالت حدیث = {{فهرست جعبه عمودی | بیان جایگاه [[امامت]] | معرفی مصادیق [[اولی الامر]]}} | | دلالت حدیث = {{فهرست جعبه عمودی | بیان جایگاه [[امامت]] | معرفی مصادیق [[اولی الامر]]| وجوب اطاعت از [[اهل بیت]]| [[عصمت اهل بیت]]| دلالت بر [[امامت حضرت علی]] و سایر [[امامان]]}} | ||
| اعتبار سند = | | اعتبار سند = | ||
| منابع شیعه = {{فهرست جعبه عمودی | [[کفایة الأثر (کتاب)| کفایة الأثر]] | [[کمال الدین و تمام النعمه]]}} | | منابع شیعه = {{فهرست جعبه عمودی | [[کفایة الأثر (کتاب)| کفایة الأثر]] | [[کمال الدین و تمام النعمه]]}} | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
حدیث جابر از [[احادیث]] مشهوری است که [[شیعه]] و [[سنّی]] آن را [[نقل]] کرده‌اند و خلاصه آن چنین است: | حدیث جابر از [[احادیث]] مشهوری است که [[شیعه]] و [[سنّی]] آن را [[نقل]] کرده‌اند و خلاصه آن چنین است: "[[جابر بن عبدالله انصاری]] می‌گوید: پس از نزول [[آیه اولی الامر]] به [[پیامبر]] {{صل}} عرض کردم: ای [[رسول خدا]]! ما [[خدا]] و پیامبرش را شناختیم؛ امّا اولی الامری که [[خداوند]] [[اطاعت]] آنها را با [[اطاعت]] تو قرین کرده است، چه کسانی هستند؟ [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: آنان خلفای من و [[امامان]] [[مسلمانان]] بعد از من خواهند بود. اوّل آنها [[علی بن ابی‌طالب]]، سپس [[حسن]]، آن‌گاه [[حسین]]، سپس [[علی بن الحسین]]، سپس [[محمد بن علی]]- که در [[تورات]] معروف به [[باقر]] است- و تو ای [[جابر]]! به زودی او را [[درک]] خواهی کرد. هنگامی که او را [[ملاقات]] کردی از سوی من او را [[سلام]] برسان، سپس صادق ([[جعفر بن محمد]])، سپس [[موسی بن جعفر]]، سپس [[علی بن موسی]]، سپس [[محمد بن علی]]، سپس [[علی بن محمد الهادی]]، سپس [[حسن بن علی]]، سپس هم‌نام و هم‌کنیه من، [[حجّت]] [[خدا]] در [[زمین]] و [[بقیة الله]] بین بندگانش، (او) [[فرزند]] [[حسن بن علی]] خواهد بود و همان کسی است که [[خداوند]] به دست او شرق و [[غرب]] [[زمین]] را خواهد گشود و او همان کسی است که از نظر [[شیعیان]] و دوستانش غایب می‌شود؛ غیبتی که در آن به جز کسانی که [[خداوند]] [[قلب]] آنها را بر [[ایمان]] آزموده است کسی قایل بر امامتش ثابت نمی‌ماند"<ref>{{متن حدیث|عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ يَقُولُ لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ ص يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِينَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِكَ فَقَالَ ع هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ثُمَّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْمَعْرُوفُ فِي التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِكُهُ يَا جَابِرُ فَإِذَا لَقِيتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ سَمِيِّي وَ كَنِيِّي حُجَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ بَقِيَّتُهُ فِي عِبَادِهِ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ذَاكَ الَّذِي يَفْتَحُ اللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ عَلَى يَدَيْهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا ذَاكَ الَّذِي يَغِيبُ عَنْ شِيعَتِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ غَيْبَةً لَا يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج١، ص ٢٥٣.</ref>.<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص۴۴.</ref> | ||
"[[جابر بن عبدالله انصاری]] می‌گوید: پس از | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۱۴
| حدیث جابر | |
|---|---|
| متن حدیث | |
| «... قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِينَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِكَ فَقَالَ ع هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ...» | |
| ترجمه حدیث | |
| ... به پیامبر (ص) عرض کردم: ای رسول خدا! ما خدا و پیامبرش را شناختیم؛ امّا اولی الامری که خداوند اطاعت آنها را با اطاعت تو قرین کرده است، چه کسانی هستند؟ پیامبر (ص) فرمود: آنان خلفای من و امامان مسلمانان بعد از من خواهند بود. اوّل آنها علی بن ابی‌طالب ... | |
| مشخصات حدیث | |
| صادره از | پیامبر خاتم (ص) |
| راویان | |
| محتوای حدیث | |
| سبب صدور | معرفی جانشینان بعد از پیامبر خاتم (ص) |
| دلالت حدیث |
|
| منابع حدیث | |
| منابع شیعه | |
| منابع اهل سنت | |
مقدمه
حدیث جابر از احادیث مشهوری است که شیعه و سنّی آن را نقل کرده‌اند و خلاصه آن چنین است: "جابر بن عبدالله انصاری می‌گوید: پس از نزول آیه اولی الامر به پیامبر (ص) عرض کردم: ای رسول خدا! ما خدا و پیامبرش را شناختیم؛ امّا اولی الامری که خداوند اطاعت آنها را با اطاعت تو قرین کرده است، چه کسانی هستند؟ پیامبر (ص) فرمود: آنان خلفای من و امامان مسلمانان بعد از من خواهند بود. اوّل آنها علی بن ابی‌طالب، سپس حسن، آن‌گاه حسین، سپس علی بن الحسین، سپس محمد بن علی- که در تورات معروف به باقر است- و تو ای جابر! به زودی او را درک خواهی کرد. هنگامی که او را ملاقات کردی از سوی من او را سلام برسان، سپس صادق (جعفر بن محمد)، سپس موسی بن جعفر، سپس علی بن موسی، سپس محمد بن علی، سپس علی بن محمد الهادی، سپس حسن بن علی، سپس هم‌نام و هم‌کنیه من، حجّت خدا در زمین و بقیة الله بین بندگانش، (او) فرزند حسن بن علی خواهد بود و همان کسی است که خداوند به دست او شرق و غرب زمین را خواهد گشود و او همان کسی است که از نظر شیعیان و دوستانش غایب می‌شود؛ غیبتی که در آن به جز کسانی که خداوند قلب آنها را بر ایمان آزموده است کسی قایل بر امامتش ثابت نمی‌ماند"[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ «عَنْ جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيَّ يَقُولُ لَمَّا أَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ ص يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ عَرَفْنَا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَمَنْ أُولُو الْأَمْرِ الَّذِينَ قَرَنَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ بِطَاعَتِكَ فَقَالَ ع هُمْ خُلَفَائِي يَا جَابِرُ وَ أَئِمَّةُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ بَعْدِي أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ ثُمَّ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الْمَعْرُوفُ فِي التَّوْرَاةِ بِالْبَاقِرِ وَ سَتُدْرِكُهُ يَا جَابِرُ فَإِذَا لَقِيتَهُ فَأَقْرِئْهُ مِنِّي السَّلَامَ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ مُوسَى بْنُ جَعْفَرٍ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ ثُمَّ سَمِيِّي وَ كَنِيِّي حُجَّةُ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ بَقِيَّتُهُ فِي عِبَادِهِ ابْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ذَاكَ الَّذِي يَفْتَحُ اللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ عَلَى يَدَيْهِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا ذَاكَ الَّذِي يَغِيبُ عَنْ شِيعَتِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ غَيْبَةً لَا يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِيمَانِ»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج١، ص ٢٥٣.
- ↑ محمدی، رضا، امام‌شناسی، ص۴۴.
