بنی‌اشعر در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

اما نامدارترین اشعریان در [[بصره]] و [[کوفه]] و به طور کلی در عراق ساکن شدند و نقش آفرین برخی از حوادث و [[امور سیاسی]] عراق و ایران در [[مبارزه]] با [[امویان]] شدند. از جمله شهرهایی که [[مردم]] این [[قبیله]] در آن [[توطن]] [[اختیار]] کردند، کوفه است. قبل از بنیان نهادن [[شهر کوفه]]، [[قبایل]] مختلفی در فتوحات شرکت داشتند. این قبایل در [[جنگ]] تحت [[نظام]] اعشار اداره می‌‌شدند به این معنا که [[سعد بن ابی وقاص]]، [[لشکر]] خود را به ده قسدت تقسیم می‌‌کرد و برای هر قسمت [[فرماندهی]] [[انتخاب]] می‌‌نمود و در هر قسمت که به نام [[عشر]] خوانده می‌‌شد، دو یا چند قبیله یا تیره‌هایی از قبایل مختلف، فعالیت می‌‌کردند. پس از [[شهرنشین]] شدن [[لشکریان]]، سعد بن وقاص به دستور [[عمر بن خطاب]]، نظام اسباع را به جای نظام اعشار در کوفه تأسیس کرد. به این ترتیب که از نسب‌شناسان [[عرب]] [[دعوت]] کرد، قبایل و تیره‌هایی را که به هم نزدیک بودند در یک گروه قرار دهند. او کل [[جمعیت]] عرب کوفه را به هفت قسمت تقسیم کرد. هر قسمت به نام سبع خوانده می‌‌شد و برای هر سبع، فرماندهی تعیین شد.<ref> نعمت الله صفری فروشانی، مردم‌شناسی کوفه، ص۲۹-۳۰.</ref> این نظام در [[سال ۳۶ هجری]] و در پی [[واقعه جمل]]، توسط [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[تغییر]] یافت و قبایل بر اساس [[نظم]] دیگری چینش شدند. در این نظام، قبیله اشعر همراه با قبایل [[مذحج]] و طی در یک گروه قرار گرفتند.<ref> ر. ک: لویی، خطط الکوفه و شرح خریطها، ص۳۳.</ref> چینش [[قبایل کوفه]] در [[زمان]] [[فرمانداری]] [[زیاد بن ابیه]] در [[سال ۵۰ هجری]] باز هم [[تغییر]] یافت و بر اساس [[نظام]] ارباع شکل گرفت. در نظام ارباع، کل قبایل کوفه به چهار قسمت [[اهل مدینه]]، [[تمیم]] و [[همدان]]، [[ربیعة]] و کنده و [[مذحج]] و [[اسد]] تقسیم می‌‌شدند. هریک از این قسمت‌ها توسط فرماندهانی که زیاد [[انتخاب]] کرده بود، اداره می‌‌شد. این [[فرماندهان]] به ترتیب عبارت بودند از: [[عمرو بن حریث]]، [[خالد بن عرفطه]]، [[قیس بن ولید]] و [[ابوبردة بن قیس اشعری]].<ref> نعمت الله صفری فروشانی، مردم‌شناسی کوفه، ص۲۹-۳۰.</ref>