ابن‌ ابی‌‌عقیل عمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۱۳

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

حسن بن علی بن ابی‌عقیل عمانی نخستین کسی بود که رهبری و مرجعیت دینی در دوران غیبت طولانی امام مهدی(ع) را به دست گرفت. سید محمد مهدی بحر العلوم درباره شخصیت بزرگ علمی او می‌نویسد: «او نخستین کسی است که فقه را دسته‌بندی و تهذیب کرد و در راه استنباط‍‌ احکام شرعی از ادله تفصیلی آن، دست به تلاش و اجتهاد زد و در آغاز غیبت کبری، راه را برای تحقیق و تفحص از اصول و فروع و گسترش بخشیدن به آن و بنیاد پایه‌های آن گشود... علما و بزرگان فقه و فقاهت، به‌ویژه دو شخصیت گرانقدر علم و فقه، علامه حلی و محقق حلی و علمای پس از آن دو بزرگوار، به فرمایشات مرحوم »عمانی« و فتواهای او و ثبت و نقل آنها سخت بها می‌دادند»^[۱]. فقیه بزرگوار مرحوم «عمانی» از نظر علما و فقهای بزرگ، مقام و منزلت بسیار والایی دارد و دانشمندان پیشین، همچون مرحوم مفید و طوسی او را ستوده‌اند. او در موضوع امامت، کتابی به نام «الکر و الفر» نگاشت و در فقه، کتابی تحت عنوان «المتمسک بحبل آل الرسول» به رشته تحریر درآورد^[۲]. تاریخ ولادت آن فقیه بزرگ در دست نیست، اما به نظر می‌رسد، سال‌هایی پیش از مرحوم مفید زیسته و رحلت کرده است،؛ چراکه او از نظر زمان، پیش از «ابن جنید» بوده و می‌دانیم که «ابن جنید» از اساتید مرحوم مفید بوده است^[۳]. به‌هرحال، رهبری فکری و مرجعیت دینی، شکل خاص خویش را گرفت و حلقه‌های درسی در بغداد تشکیل شد و سال‌ها سپری شد و «ستاره مفید» در بغداد درخشیدن آغاز کرد و حوزه علمیه را پی ریخت^[۴]^[۵].

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه

پانویس

↑ فوائد الرجالیه، معروف به رجال بحر العلوم، ج ۱، ص۲۲۰.
↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۳۵۳.
↑ رجال بحر العلوم، ج ۲، ص۲۲۰.
↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۳۵۴.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۰۷.

[1] فوائد الرجالیه، معروف به رجال بحر العلوم، ج ۱، ص۲۲۰.

[2] قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۳۵۳.

[3] رجال بحر العلوم، ج ۲، ص۲۲۰.

[4] قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص۳۵۴.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۰۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۸: / خط ۸: @@
 ==مقدمه==
-[[حسن بن علی بن ابی‌عقیل عمانی]] نخستین کسی بود که [[رهبری]] و [[مرجعیت دینی]] در دوران [[غیبت طولانی امام مهدی]]{{ع}} را به دست گرفت. [[سید محمد]] [[مهدی]] [[بحر العلوم]] درباره [[شخصیت]] بزرگ [[علمی]] او می‌نویسد: «او نخستین کسی است که [[فقه]] را دسته‌بندی و [[تهذیب]] کرد و در راه استنباط‍‌ [[احکام شرعی]] از [[ادله]] تفصیلی آن، دست به تلاش و [[اجتهاد]] زد و در [[آغاز غیبت کبری]]، راه را برای تحقیق و تفحص از اصول و [[فروع]] و گسترش بخشیدن به آن و بنیاد پایه‌های آن گشود... [[علما]] و بزرگان فقه و [[فقاهت]]، به‌ویژه دو شخصیت گرانقدر [[علم]] و فقه، [[علامه حلی]] و [[محقق حلی]] و علمای پس از آن دو بزرگوار، به فرمایشات مرحوم »عمانی« و فتواهای او و ثبت و نقل آنها سخت بها می‌دادند»<ref>فوائد الرجالیه، معروف به رجال بحر العلوم، ج ۱، ص۲۲۰.</ref>. [[فقیه]] بزرگوار مرحوم «عمانی» از نظر علما و فقهای بزرگ، [[مقام]] و [[منزلت]] بسیار والایی دارد و [[دانشمندان]] پیشین، همچون مرحوم مفید و [[طوسی]] او را ستوده‌اند. او در موضوع [[امامت]]، کتابی به نام «الکر و الفر» نگاشت و در فقه، کتابی تحت عنوان «المتمسک بحبل [[آل الرسول]]» به رشته تحریر درآورد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۳۵۳.</ref>. [[تاریخ]] ولادت آن فقیه بزرگ در دست نیست، اما به نظر می‌رسد، سال‌هایی پیش از مرحوم مفید زیسته و [[رحلت]] کرده است،؛ چراکه او از نظر [[زمان]]، پیش از «[[ابن جنید]]» بوده و می‌دانیم که «ابن جنید» از [[اساتید]] مرحوم مفید بوده است<ref>رجال بحر العلوم، ج ۲، ص۲۲۰.</ref>. به‌هرحال، [[رهبری فکری]] و مرجعیت دینی، شکل خاص خویش را گرفت و حلقه‌های درسی در [[بغداد]] تشکیل شد و سال‌ها سپری شد و «[[ستاره]] مفید» در بغداد درخشیدن آغاز کرد و [[حوزه علمیه]] را پی ریخت<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۳۵۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۷.</ref>.
+[[حسن بن علی بن ابی‌عقیل عمانی]] نخستین کسی بود که [[رهبری]] و [[مرجعیت دینی]] در دوران [[غیبت طولانی امام مهدی]]{{ع}} را به دست گرفت. [[سید محمد مهدی بحر العلوم]] درباره [[شخصیت]] بزرگ [[علمی]] او می‌نویسد: «او نخستین کسی است که [[فقه]] را دسته‌بندی و [[تهذیب]] کرد و در راه استنباط‍‌ [[احکام شرعی]] از [[ادله]] تفصیلی آن، دست به تلاش و [[اجتهاد]] زد و در [[آغاز غیبت کبری]]، راه را برای تحقیق و تفحص از اصول و [[فروع]] و گسترش بخشیدن به آن و بنیاد پایه‌های آن گشود... [[علما]] و بزرگان فقه و [[فقاهت]]، به‌ویژه دو شخصیت گرانقدر [[علم]] و فقه، [[علامه حلی]] و [[محقق حلی]] و علمای پس از آن دو بزرگوار، به فرمایشات مرحوم »عمانی« و فتواهای او و ثبت و نقل آنها سخت بها می‌دادند»<ref>فوائد الرجالیه، معروف به رجال بحر العلوم، ج ۱، ص۲۲۰.</ref>. [[فقیه]] بزرگوار مرحوم «عمانی» از نظر علما و فقهای بزرگ، [[مقام]] و [[منزلت]] بسیار والایی دارد و [[دانشمندان]] پیشین، همچون مرحوم مفید و [[طوسی]] او را ستوده‌اند. او در موضوع [[امامت]]، کتابی به نام «الکر و الفر» نگاشت و در فقه، کتابی تحت عنوان «المتمسک بحبل [[آل الرسول]]» به رشته تحریر درآورد<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۳۵۳.</ref>. [[تاریخ]] ولادت آن فقیه بزرگ در دست نیست، اما به نظر می‌رسد، سال‌هایی پیش از مرحوم مفید زیسته و [[رحلت]] کرده است،؛ چراکه او از نظر [[زمان]]، پیش از «[[ابن جنید]]» بوده و می‌دانیم که «ابن جنید» از [[اساتید]] مرحوم مفید بوده است<ref>رجال بحر العلوم، ج ۲، ص۲۲۰.</ref>. به‌هرحال، [[رهبری فکری]] و مرجعیت دینی، شکل خاص خویش را گرفت و حلقه‌های درسی در [[بغداد]] تشکیل شد و سال‌ها سپری شد و «[[ستاره]] مفید» در بغداد درخشیدن آغاز کرد و [[حوزه علمیه]] را پی ریخت<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص۳۵۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۰۷.</ref>.
 == منابع ==