ابوشموس بلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه' به 'توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه')
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg                           
| نام تصویر = تصویر قدیمی مدینه.jpg                           
| عرض تصویر =  
| عرض تصویر =  
| توضیح تصویر = تصویر قدیمی مدینه
| توضیح تصویر = تصویر کهنی از مدینه
| نام کامل = ابوشموس بلوی
| نام کامل = ابوشموس بلوی
| نام‌های دیگر =  
| نام‌های دیگر =  
خط ۵۰: خط ۵۰:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
وی از تیره [[بَلیّ بن عمرو]] و از [[قضاعه]] است<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۱۷۳.</ref> و در [[غزوه تبوک]] شرکت کرد <ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۹.</ref>. محل اقامت و سکونت او را به [[اختلاف]] حبق<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۵۱.</ref>، [[شام]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.</ref>، جفناء<ref>بکری اندلسی، ج۲، ص۳۹۸.</ref> و [[مصر]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۵۲؛ حاکم، معرفة، ص۱۹۳.</ref> گفته‌اند. از ابوشموس نقل شده است که [[رسول خدا]] {{صل}} در زمینی باز [[نماز]] خواند و ما با استخوان و سنگ آن را به عنوان محل نماز [[حضرت]] مشخص کردیم و آن، همان مسجدی است که امروز [[اهل]] [[وادی القری]] در آن نماز می‌خوانند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>. از او یک [[روایت]] نقل شده که در [[سند]] آن نیز به دلیل [[سلیمان بن مطیر]] - خدشه شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.</ref>. روایت این است که ابوشموس گفته بر رسول خدا {{صل}} در [[تبوک]] بودیم. حضرت ما را در [[چاه]] آبی متعلق به [[ثمود]] یافت که عجین - نوعی خمیر - به درست کرده بودیم. پس امر فرمود آب را بریزیم و عجین را نیز دور اندازیم. به رسول خدا {{صل}} عرض کردم: شترم خمیری را که درست کرده بودم در دهان گرفت. فرمود: «آن را بیرون بیاور»، بیرون آوردم. بعد حرکت کردیم تا به چاه [[حضرت صالح]] {{ع}} رسیدیم<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۲۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳.</ref>. این [[حدیث]] را سلیمان بن مطیر، از طریق پدرش از ابوشموس نقل کرده است<ref>مزی، ج۳۳، ص۴۰۶.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوشموس بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۷۴-۳۷۵.</ref>
ابوشموس بلوی از تیره [[بَلیّ بن عمرو]] و از [[قضاعه]] است<ref>ابن ابی عاصم، ج۵، ص۱۷۳.</ref> و در [[غزوه تبوک]] شرکت کرد <ref>ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۹.</ref>. محل اقامت و سکونت او را به [[اختلاف]] حبق<ref>ابن سعد، ج۴، ص۲۵۱.</ref>، [[شام]]<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.</ref>، جفناء<ref>بکری اندلسی، ج۲، ص۳۹۸.</ref> و [[مصر]]<ref>ابن سعد، ج۷، ص۳۵۲؛ حاکم، معرفة، ص۱۹۳.</ref> گفته‌اند. از ابوشموس نقل شده است که [[رسول خدا]] {{صل}} در زمینی باز [[نماز]] خواند و ما با استخوان و سنگ آن را به عنوان محل نماز [[حضرت]] مشخص کردیم و آن، همان مسجدی است که امروز [[اهل]] [[وادی القری]] در آن نماز می‌خوانند<ref>ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.</ref>. از او یک [[روایت]] نقل شده که در [[سند]] آن نیز به دلیل [[سلیمان بن مطیر]] - خدشه شده است<ref>ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.</ref>. روایت این است که ابوشموس گفته بر رسول خدا {{صل}} در [[تبوک]] بودیم. حضرت ما را در [[چاه]] آبی متعلق به [[ثمود]] یافت که عجین - نوعی خمیر - به درست کرده بودیم. پس امر فرمود آب را بریزیم و عجین را نیز دور اندازیم. به رسول خدا {{صل}} عرض کردم: شترم خمیری را که درست کرده بودم در دهان گرفت. فرمود: «آن را بیرون بیاور»، بیرون آوردم. بعد حرکت کردیم تا به چاه [[حضرت صالح]] {{ع}} رسیدیم<ref>طبرانی، ج۲۲، ص۳۲۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳.</ref>. این [[حدیث]] را سلیمان بن مطیر، از طریق پدرش از ابوشموس نقل کرده است<ref>مزی، ج۳۳، ص۴۰۶.</ref><ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابوشموس بلوی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۳۷۴-۳۷۵.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۶

ابوشموس بلوی
تصویر کهنی از مدینه
نام کاملابوشموس بلوی
جنسیتمرد
از قبیلهقضاعه
از تیرهبَلیّ بن عمرو
از اصحابرسول خدا
حضور در جنگغزوه تبوک

مقدمه

ابوشموس بلوی از تیره بَلیّ بن عمرو و از قضاعه است[۱] و در غزوه تبوک شرکت کرد [۲]. محل اقامت و سکونت او را به اختلاف حبق[۳]، شام[۴]، جفناء[۵] و مصر[۶] گفته‌اند. از ابوشموس نقل شده است که رسول خدا (ص) در زمینی باز نماز خواند و ما با استخوان و سنگ آن را به عنوان محل نماز حضرت مشخص کردیم و آن، همان مسجدی است که امروز اهل وادی القری در آن نماز می‌خوانند[۷]. از او یک روایت نقل شده که در سند آن نیز به دلیل سلیمان بن مطیر - خدشه شده است[۸]. روایت این است که ابوشموس گفته بر رسول خدا (ص) در تبوک بودیم. حضرت ما را در چاه آبی متعلق به ثمود یافت که عجین - نوعی خمیر - به درست کرده بودیم. پس امر فرمود آب را بریزیم و عجین را نیز دور اندازیم. به رسول خدا (ص) عرض کردم: شترم خمیری را که درست کرده بودم در دهان گرفت. فرمود: «آن را بیرون بیاور»، بیرون آوردم. بعد حرکت کردیم تا به چاه حضرت صالح (ع) رسیدیم[۹]. این حدیث را سلیمان بن مطیر، از طریق پدرش از ابوشموس نقل کرده است[۱۰][۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن ابی عاصم، ج۵، ص۱۷۳.
  2. ابن عبدالبر، ج۴، ص۲۵۱؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳؛ ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۹.
  3. ابن سعد، ج۴، ص۲۵۱.
  4. ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.
  5. بکری اندلسی، ج۲، ص۳۹۸.
  6. ابن سعد، ج۷، ص۳۵۲؛ حاکم، معرفة، ص۱۹۳.
  7. ابونعیم، ج۵، ص۲۹۳۰.
  8. ابن حجر، ج۷، ص۱۷۶.
  9. طبرانی، ج۲۲، ص۳۲۸؛ ابن اثیر، ج۶، ص۱۶۳.
  10. مزی، ج۳۳، ص۴۰۶.
  11. محمدی، رمضان، مقاله «ابوشموس بلوی»، دانشنامه سیره نبوی ج۱، ص:۳۷۴-۳۷۵.