حنظلة بن ربیع تمیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'حنظله' به 'حنظله')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = حنظلة بن ربیع تمیمی | مداخل مرتبط = [[حنظلة بن ربیع تمیمی در تاریخ اسلامی]] - [[حنظلة بن ربیع تمیمی در تراجم و رجال]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = صحابه | عنوان مدخل  = حنظلة بن ربیع تمیمی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{جعبه اطلاعات اصحاب
{{جعبه اطلاعات اصحاب
| نام = حنظلة بن ربیع تمیمی  
| نام = حنظلة بن ربیع تمیمی  
خط ۵۱: خط ۵۱:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
حنظلة بن ربیع تمیمی معروف به [[حنظلة الکاتب]] مردی [[شجاع]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در شمار [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} در آمد، ولی در موقع حرکت به [[صفین]] [[دست]] از [[حضرت]] برداشت و [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نکرد.
حنظلة بن ربیع تمیمی معروف به [[حنظلة الکاتب]] مردی [[شجاع]] و از [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} بود و در شمار [[یاران امیرالمؤمنین]] {{ع}} در آمد، ولی در موقع حرکت به [[صفین]] [[دست]] از [[حضرت]] برداشت و [[امام]] {{ع}} را [[یاری]] نکرد.
[[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: موقعی که [[حضرت علی]] {{ع}} عازم [[صفین]] بود، [[مالک بن حبیب یربوعی]] [[رئیس]] شرطه [[کوفه]] [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} عرض کرد: به من خبر رسیده که حنظله برای [[معاویه]] [[جاسوسی]] کرده و [[نامه]] محرمانه نوشته است، اجازه دهید او را دستگیر و زندانی کنم و تا پس از پایان [[جنگ صفین]] در زندان بماند. اما حنظله به همراه [[عبدالله بن مغتم]] که او هم متهم به [[جاسوسی]] بود، در برابر این [[اتهام]] [[اعتراض]] کردند و گفتند: این است [[پاداش]] کسی که به شما [[خیرخواهی]] کرده و میان شما و [[دشمن]] شما نظر درست داده است [[حضرت علی]] {{ع}} آنها را [[مجازات]] نکرد و تنها به آنها فرمود: «[[خدا]] بین من و شما [[حکم]] کند و با او در باره شما شکوه می‌کنم و از او علیه شما [[یاری]] می‌گیرم، اینک آزادید هر جا می‌خواهید بروید»<ref>{{متن حدیث|الله بيني وبينكم وإليه أكلمكم وبه أستظهر عليكم إذهبوا حيث شئتم}}</ref>؛ اما حنظله که روزی در زمره [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و [[یاران حضرت علی]] {{ع}} بود، متأسفانه بدعاقبت شد و از [[حضرت علی]] {{ع}} فاصله گرفت و در فرصتی نزد [[معاویه]] رفت و به او نزدیک شد، و [[حضرت]] هم [[دستور]] داد خانه‌اش را در [[کوفه]] ویران کردند<ref>وقعة صفین، ص۹۵۸ و ۹۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۶۰.</ref>
[[نصر بن مزاحم]] می‌نویسد: موقعی که [[حضرت علی]] {{ع}} عازم [[صفین]] بود، [[مالک بن حبیب یربوعی]] [[رئیس]] شرطه [[کوفه]] [[خدمت]] [[امام]] {{ع}} عرض کرد: به من خبر رسیده که حنظله برای [[معاویه]] [[جاسوسی]] کرده و [[نامه]] محرمانه نوشته است، اجازه دهید او را دستگیر و زندانی کنم و تا پس از پایان [[جنگ صفین]] در زندان بماند. اما حنظله به همراه [[عبدالله بن مغتم]] که او هم متهم به [[جاسوسی]] بود، در برابر این [[اتهام]] [[اعتراض]] کردند و گفتند: این است [[پاداش]] کسی که به شما [[خیرخواهی]] کرده و میان شما و [[دشمن]] شما نظر درست داده است [[حضرت علی]] {{ع}} آنها را [[مجازات]] نکرد و تنها به آنها فرمود: «[[خدا]] بین من و شما [[حکم]] کند و با او در باره شما شکوه می‌کنم و از او علیه شما [[یاری]] می‌گیرم، اینک آزادید هر جا می‌خواهید بروید»<ref>{{متن حدیث|الله بيني وبينكم وإليه أكلمكم وبه أستظهر عليكم إذهبوا حيث شئتم}}</ref>؛ اما حنظله که روزی در زمره [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} و [[یاران حضرت علی]] {{ع}} بود، متأسفانه بدعاقبت شد و از [[حضرت علی]] {{ع}} فاصله گرفت و در فرصتی نزد [[معاویه]] رفت و به او نزدیک شد، و [[حضرت]] هم [[دستور]] داد خانه‌اش را در [[کوفه]] ویران کردند<ref>وقعة صفین، ص۹۵۸ و ۹۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۶۰.</ref>


خط ۶۰: خط ۶۱:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
#[[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۰

حنظلة بن ربیع تمیمی
تصویر قدیمی از مسجد کوفه
نام کاملحنظلة بن ربیع تمیمی
جنسیتمرد
لقبحنظلة الکاتب
از قبیلهبنی تمیم
پدرربیع تمیمی
محل زندگیکوفه
از اصحاب

مقدمه

حنظلة بن ربیع تمیمی معروف به حنظلة الکاتب مردی شجاع و از اصحاب رسول خدا (ص) بود و در شمار یاران امیرالمؤمنین (ع) در آمد، ولی در موقع حرکت به صفین دست از حضرت برداشت و امام (ع) را یاری نکرد.

نصر بن مزاحم می‌نویسد: موقعی که حضرت علی (ع) عازم صفین بود، مالک بن حبیب یربوعی رئیس شرطه کوفه خدمت امام (ع) عرض کرد: به من خبر رسیده که حنظله برای معاویه جاسوسی کرده و نامه محرمانه نوشته است، اجازه دهید او را دستگیر و زندانی کنم و تا پس از پایان جنگ صفین در زندان بماند. اما حنظله به همراه عبدالله بن مغتم که او هم متهم به جاسوسی بود، در برابر این اتهام اعتراض کردند و گفتند: این است پاداش کسی که به شما خیرخواهی کرده و میان شما و دشمن شما نظر درست داده است حضرت علی (ع) آنها را مجازات نکرد و تنها به آنها فرمود: «خدا بین من و شما حکم کند و با او در باره شما شکوه می‌کنم و از او علیه شما یاری می‌گیرم، اینک آزادید هر جا می‌خواهید بروید»[۱]؛ اما حنظله که روزی در زمره اصحاب رسول خدا (ص) و یاران حضرت علی (ع) بود، متأسفانه بدعاقبت شد و از حضرت علی (ع) فاصله گرفت و در فرصتی نزد معاویه رفت و به او نزدیک شد، و حضرت هم دستور داد خانه‌اش را در کوفه ویران کردند[۲].[۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «الله بيني وبينكم وإليه أكلمكم وبه أستظهر عليكم إذهبوا حيث شئتم»
  2. وقعة صفین، ص۹۵۸ و ۹۶.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۴۶۰.