حماسه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «==حماسه و شخصیت حماسی== حماسه به معنای شدت و صلابت است، و گاه به معنای شجاعت و حمیت استعمال می‌شود. سخن حماسی یعنی سخنی که در آن بویی از غیرت، شجاعت، مردانگی، ایستادگی و مقاومت باشد. شخصیت‌های حماسی که اغلب در منظومه‌های حماسی...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==حماسه و | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = امام حسین | |||
| عنوان مدخل = | |||
| مداخل مرتبط = | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==حماسه و شخصیت حماسی== | |||
حماسه به معنای شدت و [[صلابت]] است، و گاه به معنای [[شجاعت]] و [[حمیت]] استعمال می‌شود. سخن حماسی یعنی سخنی که در آن بویی از [[غیرت]]، شجاعت، [[مردانگی]]، [[ایستادگی]] و [[مقاومت]] باشد. | حماسه به معنای شدت و [[صلابت]] است، و گاه به معنای [[شجاعت]] و [[حمیت]] استعمال می‌شود. سخن حماسی یعنی سخنی که در آن بویی از [[غیرت]]، شجاعت، [[مردانگی]]، [[ایستادگی]] و [[مقاومت]] باشد. | ||
شخصیت‌های حماسی که اغلب در منظومه‌های حماسی از آنها یاد شده است، جنبه | |||
حسین{{ع}} یک شخصیت حماسی است، اما حماسه [[انسانیت]]، نه حماسه قومیت. سخن، عمل، حادثه، [[روح]] و همه چیز حسین{{ع}} | شخصیت‌های حماسی که اغلب در منظومه‌های حماسی از آنها یاد شده است، جنبه نژادی و قومی دارند، اعم از شخصیت‌های افسانه‌ای مثل رستم و اسفندیار و یا شخصیت‌های واقعی مثل جلال الدین خوارزمشاه در [[تاریخ]] [[ایران]]. غالباً قهرمانان یک [[قوم]] اعم از واقعی و افسانه‌ای، از آن نظر که به آن قوم انتساب دارند، احساس‌های آن [[مردم]] را تحریک می‌کنند. اما مطلب در مورد حسین{{ع}} غیر از این است. حسین{{ع}} یک شخصیت حماسی است اما نه از نوع جلال الدین خوارزمشاه و یا رستم. | ||
حسین{{ع}} سرود انسانیت است، به همین دلیل نظیر ندارد. شما در [[دنیا]] حماسه‌ای مانند حماسه [[حسین بن علی]]{{ع}} پیدا نخواهید کرد؛ چه از نظر [[قدرت]] و قوت حماسه و چه از نظر [[علو]]، ارتفاع و [[انسانی]] بودن آن<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۱۷، صص ۲۴-۲۸.</ref>.<ref>[[محمد باقر پورامینی|پورامینی، محمد باقر]]، [[حماسه عاشورا (کتاب)|حماسه عاشورا]] ص ۱۷.</ref>. | |||
حسین{{ع}} یک شخصیت حماسی است، اما حماسه [[انسانیت]]، نه حماسه قومیت. سخن، عمل، حادثه، [[روح]] و همه چیز حسین{{ع}} هیجان است و تحریک، درس است و القای نیرو. حسین{{ع}} سرود انسانیت است، به همین دلیل نظیر ندارد. شما در [[دنیا]] حماسه‌ای مانند حماسه [[حسین بن علی]]{{ع}} پیدا نخواهید کرد؛ چه از نظر [[قدرت]] و قوت حماسه و چه از نظر [[علو]]، ارتفاع و [[انسانی]] بودن آن<ref>مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۱۷، صص ۲۴-۲۸.</ref>.<ref>[[محمد باقر پورامینی|پورامینی، محمد باقر]]، [[حماسه عاشورا (کتاب)|حماسه عاشورا]]، ص ۱۷.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100657.jpg|22px]] [[محمد باقر پورامینی|پورامینی، محمد باقر]]، [[حماسه عاشورا (کتاب)|'''حماسه عاشورا''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:امام حسین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۷
حماسه و شخصیت حماسی
حماسه به معنای شدت و صلابت است، و گاه به معنای شجاعت و حمیت استعمال می‌شود. سخن حماسی یعنی سخنی که در آن بویی از غیرت، شجاعت، مردانگی، ایستادگی و مقاومت باشد.
شخصیت‌های حماسی که اغلب در منظومه‌های حماسی از آنها یاد شده است، جنبه نژادی و قومی دارند، اعم از شخصیت‌های افسانه‌ای مثل رستم و اسفندیار و یا شخصیت‌های واقعی مثل جلال الدین خوارزمشاه در تاریخ ایران. غالباً قهرمانان یک قوم اعم از واقعی و افسانه‌ای، از آن نظر که به آن قوم انتساب دارند، احساس‌های آن مردم را تحریک می‌کنند. اما مطلب در مورد حسین(ع) غیر از این است. حسین(ع) یک شخصیت حماسی است اما نه از نوع جلال الدین خوارزمشاه و یا رستم.
حسین(ع) یک شخصیت حماسی است، اما حماسه انسانیت، نه حماسه قومیت. سخن، عمل، حادثه، روح و همه چیز حسین(ع) هیجان است و تحریک، درس است و القای نیرو. حسین(ع) سرود انسانیت است، به همین دلیل نظیر ندارد. شما در دنیا حماسه‌ای مانند حماسه حسین بن علی(ع) پیدا نخواهید کرد؛ چه از نظر قدرت و قوت حماسه و چه از نظر علو، ارتفاع و انسانی بودن آن[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج۱۷، صص ۲۴-۲۸.
- ↑ پورامینی، محمد باقر، حماسه عاشورا، ص ۱۷.