اسماعیل بن جعفر مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام صادق| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[اسماعیل بن جعفر مدنی در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
==آشنایی اجمالی==
او [[برادر]] [[محمد بن جعفر بن ابی‌کثیر]]، از روات موثَّق طبقه هفتم، و هم [[پیمان]] [[بنی زریق]]، طایفه‌ای از [[انصار]] است، به همین جهت او را زرقی، [[مدنی]] و [[انصاری]] [[لقب]] داده‌اند.
[[ابواسحاق اسماعیل بن جعفر بن ابی کثیر مدنی انصاری زرقی مدینی]] [[اهل]] [[مدینه]]<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۲۷.</ref> و از [[موالی]] [[قبیله]] [[بنی زریق]] بود.<ref>الثقات ۶/۴۴.</ref> در [[بغداد]] اقامت داشت<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۲۷ تاریخ بغداد ۶/۲۲۰.</ref> و به سال ۱۳۰ هـ متولد شد.<ref>غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref> او از [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال الطوسی ۱۴۸ جامع الرواة ۱/۹۴.</ref> و [[علوم]] خویش از جمله [[علم قرائت]] را از کسانی چون [[امام باقر]]{{ع}}، [[شیبة بن نصاح]]، [[نافع]] و برخی دیگر فرا گرفت<ref>غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref> و نزد افرادی چون [[امام صادق]]{{ع}}، [[عبدالله بن دینار]]، [[علاء بن عبدالرحمان]] و [[حمید طویل]] [[استماع]] [[حدیث]] کرده و [[روایت]] نقل نموده است.<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۲۸۷ تهذیب الکمال ۳/۵۷.</ref>


اسماعیل از [[اهالی مدینه]] بود، ولی پس از [[مهاجرت]] به [[بغداد]] در همان جا تا پایان [[عمر]] زیست و در این مدت، [[تعلیم و تربیت]] [[علی بن مهدی عباسی]] معروف به [[ابن زیطه]] یا [[ابن زره]] را بر عهده داشت.
ابواسحاق [[قاری]] و محدثی [[جلیل القدر]]،<ref>غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref> [[امین]]، [[راستگو]]<ref>تاریخ بغداد ۶/۲۱۹ و ۲۲۰.</ref> و مورد [[اعتماد]] و پیرو [[مذهب امامیه]] بوده است.<ref> تنقیح المقال ۱/۱۳۱.</ref> وی به [[تدریس]] نیز [[اشتغال]] داشته و [[کسائی]]،<ref>غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref> [[سلیمان بن داوود هاشمی]]، دوری <ref>تاریخ بغداد ۶/۲۱۹ و ۲۲۰.</ref> و بسیاری دیگر از شاگردان وی بوده و از او [[روایات]] بسیار شنیده و نقل کرده‌اند. ابواسحاق دارای تألیفی در زمینه [[علوم قرآنی]] به نام کتاب فی عدد آی القرآن<ref>الفهرست (الندیم) ۴۰.</ref> بوده است. او سرانجام، به سال ۱۸۰ هـ <ref>تاریخ بغداد ۶/۲۲۱ غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref> در بغداد<ref>الطبقات الکبری ۷/۳۲۷.</ref> درگذشت. در [[تاریخ]] درگذشت وی [[اختلاف]] هست.<ref>غایة النهایه ۱/۱۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص 188.</ref>
 
او [[قرآن]] را نزد نافع و [[شیبة بن نصاح]] و [[سلیمان بن مسلم بن جماز]] و برخی دیگر فراگرفت و پس از نافع [[مرجع]] و مصدر قرائت و [[حدیث]] شد.
 
[[مامقانی]] وی را [[شیعه]] و در عین حال مجهول می‌‌داند، اما [[علامه شوشتری]] [[سکوت]] [[ابن حجر]] و [[ذهبی]] در باره وی را دال بر [[تسنن]] او می‌‌داند. عهده داری چندین باره [[امارت]] [[حج]] از سوی وی در [[زمان]] [[خلفای عباسی]] نیز می‌‌تواند مؤید این گفتار باشد<ref>البدایة والنهایه ۱۷۵/ ۱۰.</ref>.
 
غالب [[اصحاب]] [[رجال]]، وی را [[ثقه]] و [[مأمون]] معرفی کرده‌اند. [[حاکم]]، وی را ثقه و در اکثر شیوخ با مالک، مشترک دانسته است. [[شیخ طوسی]] نیز وی را در شمار [[اصحاب امام صادق]]{{ع}}ذکر می‌‌کند. وی افزون بر [[امام صادق]]{{ع}} از کسانی چون [[عبدالله بن دینار]]، [[علاء بن عبدالرحمن]]، [[شریک بن عبدالله]]، [[ربیعة بن ابی عبدالرحمن]]، [[عمرو بن ابی عمرو]]، [[نافع بن مالک]] و [[حمید طویل]] [[روایت]] می‌‌کند.
 
از وی کسانی چون: [[سریج بن نعمان جوهری]]، [[سعید بن سلیمان واسطی]]، [[سلیمان بن داوود هاشمی]]، [[محمد بن صباح دولابی]]، [[یحیی بن ایوب عابد]]، [[ابو عمرو دوری]] روایت می‌‌کنند. او در بغداد به سال ۱۸۰ﻫ.ق درگذشت<ref>تاریخ بغداد ۶/ ۲۲۱؛ تاریخ الاسلام ۱۱/ ۳۶و تهذیب الکمال ۳/ ۶۰.</ref>.<ref>[[ح‍س‍ی‍ن‌ ع‍زی‍زی‌|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رس‍ت‍گ‍ار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف‌ ب‍ی‍ات‌|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]،  ج۲، ص 22.</ref>


==جستارهای وابسته ==
==جستارهای وابسته ==
خط ۱۹: خط ۱۱:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM010597.jpg|22px]] [[ح‍س‍ی‍ن‌ ع‍زی‍زی‌|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رس‍ت‍گ‍ار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف‌ ب‍ی‍ات‌|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|'''راویان مشترک ج۲''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب امام صادق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۸

آشنایی اجمالی

ابواسحاق اسماعیل بن جعفر بن ابی کثیر مدنی انصاری زرقی مدینی اهل مدینه[۱] و از موالی قبیله بنی زریق بود.[۲] در بغداد اقامت داشت[۳] و به سال ۱۳۰ هـ متولد شد.[۴] او از اصحاب امام صادق(ع) بود[۵] و علوم خویش از جمله علم قرائت را از کسانی چون امام باقر(ع)، شیبة بن نصاح، نافع و برخی دیگر فرا گرفت[۶] و نزد افرادی چون امام صادق(ع)، عبدالله بن دینار، علاء بن عبدالرحمان و حمید طویل استماع حدیث کرده و روایت نقل نموده است.[۷]

ابواسحاق قاری و محدثی جلیل القدر،[۸] امین، راستگو[۹] و مورد اعتماد و پیرو مذهب امامیه بوده است.[۱۰] وی به تدریس نیز اشتغال داشته و کسائی،[۱۱] سلیمان بن داوود هاشمی، دوری [۱۲] و بسیاری دیگر از شاگردان وی بوده و از او روایات بسیار شنیده و نقل کرده‌اند. ابواسحاق دارای تألیفی در زمینه علوم قرآنی به نام کتاب فی عدد آی القرآن[۱۳] بوده است. او سرانجام، به سال ۱۸۰ هـ [۱۴] در بغداد[۱۵] درگذشت. در تاریخ درگذشت وی اختلاف هست.[۱۶].[۱۷]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الطبقات الکبری ۷/۳۲۷.
  2. الثقات ۶/۴۴.
  3. الطبقات الکبری ۷/۳۲۷ تاریخ بغداد ۶/۲۲۰.
  4. غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  5. رجال الطوسی ۱۴۸ جامع الرواة ۱/۹۴.
  6. غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  7. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۱/۲۸۷ تهذیب الکمال ۳/۵۷.
  8. غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  9. تاریخ بغداد ۶/۲۱۹ و ۲۲۰.
  10. تنقیح المقال ۱/۱۳۱.
  11. غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  12. تاریخ بغداد ۶/۲۱۹ و ۲۲۰.
  13. الفهرست (الندیم) ۴۰.
  14. تاریخ بغداد ۶/۲۲۱ غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  15. الطبقات الکبری ۷/۳۲۷.
  16. غایة النهایه ۱/۱۶۳.
  17. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 188.