فیء در حقوق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


== معناشناسی فیء ==
== معناشناسی ==
=== معنای لغوی فیء ===
=== معنای لغوی ===
[[راغب اصفهانی|راغب]] درباره معنای فیء می‌گوید: {{عربی|الفيء و الفيئة}}: "بازگشت به حالتی [[پسندیده]]".
[[راغب اصفهانی|راغب]] درباره معنای فیء می‌گوید: {{عربی|الفيء و الفيئة}}: "بازگشت به حالتی پسندیده".


[[آیات]]: {{متن قرآن|حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ}}<ref>«تا به فرمان خداوند باز گردد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref>. {{متن قرآن|فَإِنْ فَاءَتْ}}<ref>«و چون بازگشت.».. سوره حجرات، آیه ۹.</ref>. {{متن قرآن|فَإِنْ فَاءُ}}<ref>«پس اگر بازگشتند.».. سوره بقره، آیه ۲۲۶.</ref>. {{متن حدیث|فاء الظل}}: بازگشت سایه. الفَیءُ جز برای بازگشتن سایه گفته نمی‌شود. در [[آیه]]: {{متن قرآن|يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ}}<ref>«چگونه سایه‌های آن از راست و چپ باز می‌گردد» سوره نحل، آیه ۴۸.</ref>.
[[آیات]]: {{متن قرآن|حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ}}<ref>«تا به فرمان خداوند باز گردد» سوره حجرات، آیه ۹.</ref>. {{متن قرآن|فَإِنْ فَاءَتْ}}<ref>«و چون بازگشت.».. سوره حجرات، آیه ۹.</ref>. {{متن قرآن|فَإِنْ فَاءُ}}<ref>«پس اگر بازگشتند.».. سوره بقره، آیه ۲۲۶.</ref>. {{متن حدیث|فاء الظل}}: بازگشت سایه. الفَیءُ جز برای بازگشتن سایه گفته نمی‌شود. در [[آیه]]: {{متن قرآن|يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ}}<ref>«چگونه سایه‌های آن از راست و چپ باز می‌گردد» سوره نحل، آیه ۴۸.</ref>.
خط ۱۴: خط ۱۴:
نیز گفته‌اند الفَیءُ غنیمتی است که برای رسیدن به آن مشقتی در کار نباشد، در [[آیات]]: {{متن قرآن|مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ}}<ref>«و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند» سوره حشر، آیه ۶.</ref>،{{متن قرآن|مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ}}<ref>«از آنچه خداوند به تو (در جنگ‌ها) به غنیمت داده است» سوره احزاب، آیه ۵۰.</ref>. بعضی گفته‌اند: اطلاق [[غنیمت]] به واژه فَیء - به معنی سایه از این جهت است که [[آگاهی]] و تنبیهی است بر اینکه شریف‌ترین اغراض [[دنیایی]] در [[حکم]] سایه‌ای است که برطرف و زایل می‌شود و در می‌گذرد<ref>مفردات، ص۶۵۰.</ref>.
نیز گفته‌اند الفَیءُ غنیمتی است که برای رسیدن به آن مشقتی در کار نباشد، در [[آیات]]: {{متن قرآن|مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ}}<ref>«و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند» سوره حشر، آیه ۶.</ref>،{{متن قرآن|مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ}}<ref>«از آنچه خداوند به تو (در جنگ‌ها) به غنیمت داده است» سوره احزاب، آیه ۵۰.</ref>. بعضی گفته‌اند: اطلاق [[غنیمت]] به واژه فَیء - به معنی سایه از این جهت است که [[آگاهی]] و تنبیهی است بر اینکه شریف‌ترین اغراض [[دنیایی]] در [[حکم]] سایه‌ای است که برطرف و زایل می‌شود و در می‌گذرد<ref>مفردات، ص۶۵۰.</ref>.


=== معنای اصطلاحی فیء ===
=== معنای اصطلاحی ===
در [[فقه]] [[اموال]] منقول یا غیر منقولی را گویند که بدون [[جنگ]] و [[خونریزی]] و با [[مسالمت]] از [[کفار]] عاید [[مسلمین]] می‌شود و بخشی از [[غنیمت]] [[جنگی]] است و چون نیروی [[جنگی]] در به دست آوردنش به کار نرفته، همۀ آن متعلق به [[رهبر اسلامی]] است که بخشی را در [[مصالح]] [[عامه]] [[مسلمین]] بنا به صلاحدید خودش و بخشی را در میان [[ایتام]] و [[فقرا]] و در راه ماندگان [[بنی‌هاشم]] [[مصرف]] می‌کند<ref>مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۴، ص۶۲۲.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۲۰۷- ۲۰۸.</ref>.
در [[فقه]] [[اموال]] منقول یا غیر منقولی را گویند که بدون [[جنگ]] و [[خونریزی]] و با مسالمت از [[کفار]] عاید [[مسلمین]] می‌شود و بخشی از [[غنیمت]] [[جنگی]] است و چون نیروی [[جنگی]] در به دست آوردنش به کار نرفته، همۀ آن متعلق به رهبر اسلامی است که بخشی را در [[مصالح]] [[عامه]] [[مسلمین]] بنا به صلاحدید خودش و بخشی را در میان [[ایتام]] و [[فقرا]] و در راه ماندگان [[بنی‌هاشم]] [[مصرف]] می‌کند<ref>مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۴، ص۶۲۲.</ref>.<ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۲۰۷- ۲۰۸.</ref>


== فئ در [[قرآن]] و [[روایت]] ==
== فئ در [[قرآن]] و [[روایت]] ==
در [[سوره حشر]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}<ref>«و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند چیزی نبود که شما برای (به دست آوردن) آن، اسبان و شترانی دوانده باشید ولی خداوند پیامبرانش را بر هر کس بخواهد چیره می‌گرداند و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره حشر، آیه ۶.</ref>.
در [[سوره حشر]] آمده است: {{متن قرآن|وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ}}<ref>«و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند چیزی نبود که شما برای (به دست آوردن) آن، اسبان و شترانی دوانده باشید ولی خداوند پیامبرانش را بر هر کس بخواهد چیره می‌گرداند و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره حشر، آیه ۶.</ref>. در ادامه می‌فرماید: {{متن قرآن|مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى}}<ref>«آنچه خداوند از (دارایی‌های) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و... است» سوره حشر، آیه ۷.</ref>.<ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۲۰۸.</ref>


در ادامه می‌فرماید: {{متن قرآن|مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى}}<ref>«آنچه خداوند از (دارایی‌های) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و... است» سوره حشر، آیه ۷.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۲۰۸.</ref>.
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[انفال]]
* [[اموال دولت اسلامی]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۶: خط ۳۰:
# [[پرونده:1379781.jpg|22px]] [[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|'''حقوق اهل بیت''']]
# [[پرونده:1379781.jpg|22px]] [[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|'''حقوق اهل بیت''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[انفال]]
* [[اموال دولت اسلامی]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۴

معناشناسی

معنای لغوی

راغب درباره معنای فیء می‌گوید: الفيء و الفيئة: "بازگشت به حالتی پسندیده".

آیات: ﴿حَتَّى تَفِيءَ إِلَى أَمْرِ اللَّهِ[۱]. ﴿فَإِنْ فَاءَتْ[۲]. ﴿فَإِنْ فَاءُ[۳]. «فاء الظل»: بازگشت سایه. الفَیءُ جز برای بازگشتن سایه گفته نمی‌شود. در آیه: ﴿يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ[۴].

نیز گفته‌اند الفَیءُ غنیمتی است که برای رسیدن به آن مشقتی در کار نباشد، در آیات: ﴿مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ[۵]،﴿مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْكَ[۶]. بعضی گفته‌اند: اطلاق غنیمت به واژه فَیء - به معنی سایه از این جهت است که آگاهی و تنبیهی است بر اینکه شریف‌ترین اغراض دنیایی در حکم سایه‌ای است که برطرف و زایل می‌شود و در می‌گذرد[۷].

معنای اصطلاحی

در فقه اموال منقول یا غیر منقولی را گویند که بدون جنگ و خونریزی و با مسالمت از کفار عاید مسلمین می‌شود و بخشی از غنیمت جنگی است و چون نیروی جنگی در به دست آوردنش به کار نرفته، همۀ آن متعلق به رهبر اسلامی است که بخشی را در مصالح عامه مسلمین بنا به صلاحدید خودش و بخشی را در میان ایتام و فقرا و در راه ماندگان بنی‌هاشم مصرف می‌کند[۸].[۹]

فئ در قرآن و روایت

در سوره حشر آمده است: ﴿وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ[۱۰]. در ادامه می‌فرماید: ﴿مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى[۱۱].[۱۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «تا به فرمان خداوند باز گردد» سوره حجرات، آیه ۹.
  2. «و چون بازگشت.».. سوره حجرات، آیه ۹.
  3. «پس اگر بازگشتند.».. سوره بقره، آیه ۲۲۶.
  4. «چگونه سایه‌های آن از راست و چپ باز می‌گردد» سوره نحل، آیه ۴۸.
  5. «و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند» سوره حشر، آیه ۶.
  6. «از آنچه خداوند به تو (در جنگ‌ها) به غنیمت داده است» سوره احزاب، آیه ۵۰.
  7. مفردات، ص۶۵۰.
  8. مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف، ج۴، ص۶۲۲.
  9. شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۲۰۷- ۲۰۸.
  10. «و آنچه خداوند به پیامبرش از (دارایی) آنان (به غنیمت) بازگرداند چیزی نبود که شما برای (به دست آوردن) آن، اسبان و شترانی دوانده باشید ولی خداوند پیامبرانش را بر هر کس بخواهد چیره می‌گرداند و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره حشر، آیه ۶.
  11. «آنچه خداوند از (دارایی‌های) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و... است» سوره حشر، آیه ۷.
  12. شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۲۰۸.