توسعه اقتصادی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۴

مقدمه

مطالعه سخنان حضرت امام علی (ع) و تأمل در سیره او، از عدم تضاد و تنافی آموزه‌های دینی با رشد و توسعه اقتصادی خبر می‌دهد. توجه به آخرت و اصالت دادن به آن هنگام انجام امور گوناگون در زندگی این دنیا، نه تنها با توجه کردن به رشد و توسعه اقتصادی تضادی ندارد، بلکه باعث می‌شود آن را با انگیزه‌های قوی‌تر دنبال کنیم تا آثار منفی کم‌تری داشته باشد و ملاحظات توزیعی، منزلت و کرامت انسان‌ها را نیز در نظر بگیرد.

این همه سفارش به آبادانی سرزمین‌ها و رشد و توسعه اقتصادی در کنار سفارش به عدالت اجتماعی و مراعات حقوق مردم و... بخشی از دستورهای صریح اقتصادی حضرت است که نشان از نگرش خاص او به رشد و توسعه اقتصادی دارد. وی پس از تأکید بر اصالت دادن به آخرت، ما را به رشد و توسعه اقتصادی توجه داده و با استناد به آیه ﴿هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...﴾^[۱] فرموده است: خدای سبحان با این آیه، به مردم فرمان آبادانی داده تا با استفاده از محصولات گوناگون زمین، نیازهای معیشتی خویش را تأمین کنند^[۲]؛ در عین حال، امام رشد اقتصادی را همراه با توجه به آخرت می‌خواهد؛ لذا در بازار بصره گریست و فرمود: ای بندگان دنیا و کارگزاران اهل آن! با این همه اشتغال به کسب و کار و تجارت در دنیا کی به فکر آخرت هستید تا بتوانید توشه‌ای برای آن سرای باقی برگیرید؟^[۳].

از این سخن امام استفاده می‌شود که او توجه به کار و کوشش اقتصادی و تجارت را به اصالت دادن به آخرت مقید می‌کند تا هرگز زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح ندهیم؛ حضرت در ادامه، آیه ﴿فَأَمَّا مَنْ طَغَى * آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا﴾^[۴] را تلاوت فرمود^[۵].

منابع

خادم علی‌زاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی ج۷

پانویس

↑ «و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.
↑ وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.
↑ کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.
↑ «اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.
↑ خادم علی‌زاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۱۴۶.

[1] «و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.

[2] وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.

[3] کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.

[4] «اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.

[5] خادم علی‌زاده، عبدالامیر، مقاله «دنیا و آخرت»، دانشنامه امام علی ج۷، ص ۱۴۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[توسعه اقتصادی در معارف و سیره علوی]]| پرسش مرتبط  = }}
+{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = اقتصاد | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[توسعه اقتصادی در معارف و سیره علوی]]| پرسش مرتبط  = }}
 == مقدمه ==
-مطالعه سخنان [[حضرت امام علی]] {{ع}} و [[تأمل]] در [[سیره]] او، از عدم تضاد و تنافی [[آموزه‌های دینی]] با [[رشد]] و [[توسعه اقتصادی]] خبر می‌دهد. [[توجه به آخرت]] و اصالت دادن به آن هنگام انجام امور گوناگون در [[زندگی]] این [[دنیا]]، نه تنها با توجه کردن به رشد و توسعه اقتصادی تضادی ندارد، بلکه باعث می‌شود آن را با انگیزه‌های قوی‌تر دنبال کنیم تا آثار منفی کم‌تری داشته باشد و ملاحظات توزیعی، [[منزلت]] و [[کرامت]] [[انسان‌ها]] را نیز در نظر بگیرد.
+مطالعه سخنان [[حضرت امام علی]] {{ع}} و [[تأمل]] در [[سیره]] او، از عدم تضاد و تنافی آموزه‌های دینی با [[رشد]] و توسعه اقتصادی خبر می‌دهد. توجه به آخرت و اصالت دادن به آن هنگام انجام امور گوناگون در [[زندگی]] این [[دنیا]]، نه تنها با توجه کردن به رشد و توسعه اقتصادی تضادی ندارد، بلکه باعث می‌شود آن را با انگیزه‌های قوی‌تر دنبال کنیم تا آثار منفی کم‌تری داشته باشد و ملاحظات توزیعی، [[منزلت]] و [[کرامت]] [[انسان‌ها]] را نیز در نظر بگیرد.
-این همه سفارش به [[آبادانی]] [[سرزمین‌ها]] و رشد و توسعه اقتصادی در کنار سفارش به [[عدالت اجتماعی]] و مراعات [[حقوق مردم]] و... بخشی از دستورهای صریح [[اقتصادی]] حضرت است که نشان از نگرش خاص او به رشد و توسعه اقتصادی دارد. وی پس از تأکید بر اصالت دادن به [[آخرت]]، ما را به رشد و توسعه اقتصادی توجه داده و با استناد به [[آیه]] {{متن قرآن|هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...}}<ref>«و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.</ref> فرموده است: [[خدای سبحان]] با این آیه، به [[مردم]] [[فرمان]] آبادانی داده تا با استفاده از محصولات گوناگون [[زمین]]، نیازهای معیشتی خویش را تأمین کنند<ref>وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.</ref>؛ در عین حال، [[امام]] [[رشد اقتصادی]] را همراه با توجه به آخرت می‌خواهد؛ لذا در بازار [[بصره]] گریست و فرمود: ای [[بندگان]] دنیا و [[کارگزاران]] [[اهل]] آن! با این همه [[اشتغال]] به [[کسب و کار]] و [[تجارت]] در دنیا کی به [[فکر]] آخرت هستید تا بتوانید توشه‌ای برای آن سرای باقی برگیرید؟<ref>کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.</ref>.
+این همه سفارش به [[آبادانی]] سرزمین‌ها و رشد و توسعه اقتصادی در کنار سفارش به [[عدالت اجتماعی]] و مراعات [[حقوق مردم]] و... بخشی از دستورهای صریح [[اقتصادی]] حضرت است که نشان از نگرش خاص او به رشد و توسعه اقتصادی دارد. وی پس از تأکید بر اصالت دادن به [[آخرت]]، ما را به رشد و توسعه اقتصادی توجه داده و با استناد به [[آیه]] {{متن قرآن|هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا...}}<ref>«و به سوی (قوم) ثمود برادر آنان صالح را (فرستادیم)، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که خدایی جز او ندارید، او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.</ref> فرموده است: [[خدای سبحان]] با این آیه، به [[مردم]] [[فرمان]] آبادانی داده تا با استفاده از محصولات گوناگون [[زمین]]، نیازهای معیشتی خویش را تأمین کنند<ref>وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۲.</ref>؛ در عین حال، [[امام]] رشد اقتصادی را همراه با توجه به آخرت می‌خواهد؛ لذا در بازار [[بصره]] گریست و فرمود: ای [[بندگان]] دنیا و [[کارگزاران]] [[اهل]] آن! با این همه [[اشتغال]] به [[کسب و کار]] و [[تجارت]] در دنیا کی به [[فکر]] آخرت هستید تا بتوانید توشه‌ای برای آن سرای باقی برگیرید؟<ref>کاشف الغطاء، هادی، مستدرک نهج البلاغه، ص۵۱.</ref>.
-از این [[سخن امام]] استفاده می‌شود که او توجه به کار و [[کوشش]] [[اقتصادی]] و [[تجارت]] را به اصالت دادن به [[آخرت]] [[مقید]] می‌کند تا هرگز [[زندگی دنیا]] را بر آخرت ترجیح ندهیم؛ [[حضرت]] در ادامه، [[آیة]] {{متن قرآن|فَأَمَّا مَنْ طَغَى * آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا}}<ref>«اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.</ref> را [[تلاوت]] فرمود.<ref>[[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۷، ص ۱۴۶.</ref>
+از این سخن امام استفاده می‌شود که او توجه به کار و کوشش [[اقتصادی]] و [[تجارت]] را به اصالت دادن به [[آخرت]] مقید می‌کند تا هرگز [[زندگی دنیا]] را بر آخرت ترجیح ندهیم؛ حضرت در ادامه، [[آیه]] {{متن قرآن|فَأَمَّا مَنْ طَغَى * آثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا}}<ref>«اما آنکه سرکشی کرده باشد * و زندگی این جهان را برگزیده باشد» سوره نازعات، آیه ۳۷-۳۸.</ref> را [[تلاوت]] فرمود<ref>[[عبدالامیر خادم علی‌زاده|خادم علی‌زاده، عبدالامیر]]، [[دنیا و آخرت (مقاله)| مقاله «دنیا و آخرت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۷ (کتاب)| دانشنامه امام علی ج۷]]، ص ۱۴۶.</ref>.
 == منابع ==