حسن بن زیاد عطار: تفاوت میان نسخه‌ها

== آشنایی اجمالی ==

[[حسن بن زیاد عطار ضبی طائی کوفی]] [[اهل کوفه]]، مولای [[بنی ضبّه]]،<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> از [[اصحاب خاص]]<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۳۴.</ref> [[امام صادق]]{{ع}}<ref>رجال البرقی ۲۶.</ref> و [[راوی]] از آن [[امام همام]] بوده است.<ref>رجال النجاشی ۱/۱۵۲.</ref> راویانی همچون [[أبان بن عثمان]]<ref>اختیار معرفة الرجال ۴۲۴.</ref> و پسرش محمد<ref>جامع الرواة ۱/۲۰۱.</ref> از وی [[روایت]] نقل کرده‌اند. [[رجال شناسان شیعی]] بدون [[اختلاف]]، او را یکی از [[راویان ثقه]] [[شیعه]] به شمار آورده‌اند.<ref>خلاصة الاقوال ۴۱.</ref> نامش با چندین اسم دیگر مشترک است، ولی وجه تمایزش با دیگران، یکی از طریق [[القاب]] او مانند «ضبّی»، «عطّار» و «طائی»، و دیگر به سبب راویانی همچون أبان بن عثمان و [[محمد بن ابی عمیر]] می‌‌باشد.<ref>معجم رجال الحدیث ۴/۳۲۲.</ref> اصل و کتاب الحدیث دو اثر وی است که [[ابن ابی عمیر]] از آنها خبر داده است<ref>الذریعه ۲/۱۴۶ و ۶/۳۲۱.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۶۳.</ref>