حسرت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
[[حسرت]] به معنی [[غم]]، [[غصه]]، [[رنج]]، آه و افسوس است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. یکی از نام‌های [[روز قیامت]] "[[یوم الحسرة]]" است<ref>{{متن قرآن|وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}} «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.</ref>. | [[حسرت]] به معنی [[غم]]، [[غصه]]، [[رنج]]، آه و افسوس است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. یکی از نام‌های [[روز قیامت]] "[[یوم الحسرة]]" است<ref>{{متن قرآن|وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}} «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.</ref>. | ||
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن [[روز]] به [[خدا]] پناه جسته است: «ای [[خداوند]] در آن روزِ حسرت وندامت که [[ستمکاران]] سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»<ref>نیایش چهل‌ودوم</ref> و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین [[مصیبت]]... و گرفتار شدن به | [[امام سجاد]] {{ع}} نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن [[روز]] به [[خدا]] پناه جسته است: «ای [[خداوند]] در آن روزِ حسرت وندامت که [[ستمکاران]] سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»<ref>نیایش چهل‌ودوم</ref> و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین [[مصیبت]]... و گرفتار شدن به عقاب [[روز رستخیز]]»<ref>نیایش هجدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۲
این مدخل زیرشاخهٔ بحث حسرت است. حسرت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: حسرت در قرآن - حسرت در نهج البلاغه - حسرت در معارف دعا و زیارات - حسرت در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
حسرت به معنی غم، غصه، رنج، آه و افسوس است[۱]. یکی از نام‌های روز قیامت "یوم الحسرة" است[۲].
امام سجاد (ع) نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن روز به خدا پناه جسته است: «ای خداوند در آن روزِ حسرت وندامت که ستمکاران سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»[۳] و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین مصیبت... و گرفتار شدن به عقاب روز رستخیز»[۴].[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
- ↑ ﴿وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ﴾ «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.
- ↑ نیایش چهل‌ودوم
- ↑ نیایش هجدهم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۸۶.