محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی | مداخل مرتبط = [[محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی در تراجم و رجال]] - [[محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی در تاریخ اسلامی]] - [[محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = اصحاب امام هادی| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی در تراجم و رجال]] | پرسش مرتبط  = }}
 
== آشنایی اجمالی ==
== مقدمه ==
از دوران [[حیات]]،[[خانواده]] و نقش [[علمی]] و [[اجتماعی]] محمد بن ریان بن صلت اشعری اطلاع چندانی به دست نیامده جز آنکه گفته‌اند: وی از [[اصحاب]] [[امام هادی]]<ref>رجال الطوسی ۴۲۳.</ref> و [[امام حسن عسکری]]{{عم}} بود<ref>رجال ابن داوود ۳۱۰.</ref> و از آن دو [[بزرگوار]] و [[امام جواد]]{{ع}} و نیز از [[امام صادق]]{{ع}} با واسطه [[روایت]] دارد.<ref>معجم رجال الحدیث ۱۶/۸۳.</ref> او با امام جواد{{ع}} مکاتبه داشت. [[رجال شناسان]] محمد و برادرش علی و پدرشان ریّان را [[موثق]] دانسته‌اند.<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۹۶.</ref> محدثانی چون [[سهیل بن زیاد]]، [[محمد بن عیسی]] و [[علی بن ابراهیم]] از او روایت کردند.<ref>جامع الرواة ۲/۱۱۳.</ref> آثار اشعری عبارت‌اند از: مسائل ابی الحسن العسکری{{ع}}<ref>رجال النجاشی ۲/۲۷۸.</ref> و کتابی که مشترکاً با برادرش علی تألیف نمود<ref>الفهرست (طوسی) ۹۰.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۶۶۰.</ref>
محمد بن ریان بن صلت از [[محدثین]] برجسته بود<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۸۳.</ref>. او می‌گوید: «[[مأمون]] برای آنکه [[امام جواد]] {{ع}} را هم [[رأی]] و همراه خود سازد، هر از چندگاه به حیله‌های گوناگونی دست می‌یازید و هر بار، ناموفق از این [[کردار]]، به [[امید]] نیرنگی دیگر می‌نشست. او بر اساس طرحی، [[تصمیم]] گرفت تا دختر خود را به [[عقد]] امام جواد {{ع}} درآورد تا بدین وسیله از طرفی به آن [[حضرت]] نزدیک شده، ایشان را زیر نظر داشته باشد و از سوی دیگر دامادی امام جواد {{ع}} برای او موجب [[رضایت]] [[شیعیان]] از حکومتش گردد. مأمون برای انجام این کار، مجلس شادباشی ترتیب داد و کنیزکانی را واداشت تا با جامی از گوهر از آن حضرت استقبال کنند؛ اما [[امام]] {{ع}} به آنان رغبتی نشان ندادند. در این میان مردی به نام «[[مخارق]]» که از نوازندگان دربار بود و ریش بلندی داشت، به [[دعوت]] مأمون پیش آمد. او به مأمون گفت: اگر امام جواد {{ع}} [[اهل]] [[دنیا]] باشند [[دل]] ایشان را به دست می‌آورم. پس از آن مقابل امام {{ع}} نشست و اهل [[خانه]] را نیز گرد خود جمع کرد و به نواختن و خواندن پرداخت. نه تنها آن حضرت {{ع}} به او توجهی کردند بلکه بر سر او فریاد کشیدند: ای ریش بلند! از [[خدا]] بترس. با این [[سخن امام]] {{ع}}، گویا معجزه‌ای رخ داد. ناگاه رعشه‌ای بر اندام مخارق افتاد و [[نی]] از دستش رها شد و بی‌درنگ هلاک گردید»<ref>اصول کافی، ج۱، ص۴۴۹.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۶۳۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
* [[خاندان اشعری]]
* [[خاندان اشعری]]
* [[محمد بن ریان بن صلت اشعری قمی]] (فرزند)
* [[ریان بن صلت اشعری قمی]] (پدر)
* [[علی بن ریان بن صلت اشعری قمی]] (برادر)
* [[علی بن ریان بن صلت اشعری قمی]] (برادر)
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}
خط ۱۳: خط ۱۲:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:راویان امام رضا]]
[[رده:اصحاب امام هادی]]
[[رده:اصحاب امام عسکری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۴

آشنایی اجمالی

از دوران حیات،خانواده و نقش علمی و اجتماعی محمد بن ریان بن صلت اشعری اطلاع چندانی به دست نیامده جز آنکه گفته‌اند: وی از اصحاب امام هادی[۱] و امام حسن عسکری(ع) بود[۲] و از آن دو بزرگوار و امام جواد(ع) و نیز از امام صادق(ع) با واسطه روایت دارد.[۳] او با امام جواد(ع) مکاتبه داشت. رجال شناسان محمد و برادرش علی و پدرشان ریّان را موثق دانسته‌اند.[۴] محدثانی چون سهیل بن زیاد، محمد بن عیسی و علی بن ابراهیم از او روایت کردند.[۵] آثار اشعری عبارت‌اند از: مسائل ابی الحسن العسکری(ع)[۶] و کتابی که مشترکاً با برادرش علی تألیف نمود[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۴۲۳.
  2. رجال ابن داوود ۳۱۰.
  3. معجم رجال الحدیث ۱۶/۸۳.
  4. مستدرکات علم رجال الحدیث ۷/۹۶.
  5. جامع الرواة ۲/۱۱۳.
  6. رجال النجاشی ۲/۲۷۸.
  7. الفهرست (طوسی) ۹۰.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۶۰.