احمد بن عبدالله بن خانبه کرخی: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: برگردانده‌شده |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
* [[محمد بن احمد بن عبدالله]] (فرزند) | * [[محمد بن احمد بن عبدالله]] (فرزند) | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اصحاب امام کاظم است. احمد بن عبدالله بن خانبه کرخی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: احمد بن عبدالله بن خانبه کرخی در تراجم و رجال - احمد بن عبدالله بن خانبه کرخی در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردآشنایی اجمالی
ابوجعفر احمد بن عبدالله بن مهران بن خانبه کرخی، مشهور به ابن خانبه از خاندانی بزرگ، شیعی[۱] و اصالتاً ایرانی، غلام یونس بن عبدالرحمان و صحابی مشهور امام کاظم و امام رضا(ع) بود.[۲] بسیاری از رجال شناسان ابن خانبه را با احمد بن عبدالله کرخی یک نفر دانسته‌اند.[۳] کسانی چون طاهر بن محمد بن علی، احمد بن هلال و محمد بن حسین از وی روایت کرده‌اند.[۴] شیخ طوسی وی را در زمره کسانی ذکر کرده که از امامان معصوم روایتی نقل نکرده‌اند،[۵] اما نجاشی نقل کرده که ابن خانبه مکاتبه‌ای با امام رضا(ع) داشته است.[۶] رجال‌نویسان او را موثق دانسته‌اند.[۷] گفته شده که وی نخست کاتب اسحاق بن ابراهیم بود، ولی از آن کناره گرفت و به تصنیف کتاب روی آورد.[۸] کتاب التأدیب که به نام کتاب یوم و لیله نیز شهرت دارد، اثر اوست.[۹].[۱۰]
جستارهای وابسته
- محمد بن احمد بن عبدالله (فرزند)
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۹.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۱۵.
- ↑ جامع الرواة، ج۱، ص۵۳؛ نقد الرجال، ص۲۴.
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۶۶.
- ↑ رجال الطوسی، ص۴۵۳.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۲۳۹.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۲۶؛ رجال ابن داوود، ص۳۱.
- ↑ خلاصة الاقوال، ص۱۵.
- ↑ الفهرست (طوسی)، ص۲۶.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۵۱-۱۵۲.