واعظ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = موعظه | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = موعظه | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[واعظ در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
موعظهکننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در [[مجالس حسینی]] و در مناسبتهای مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت میپردازد و در پایان هم [[مصیبت]] میخواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود | موعظهکننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در [[مجالس حسینی]] و در مناسبتهای مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت میپردازد و در پایان هم [[مصیبت]] میخواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود واعظ، [[اهل]] [[تعهّد]] و وارستگیهای [[اخلاقی]] و تأثیرگذاری در [[نفوس]] و دلهای مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار میرفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۹۴.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴
مقدمه
موعظهکننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس حسینی و در مناسبتهای مختلف دینی به منبر رفته و به موعظه و صحبت میپردازد و در پایان هم مصیبت میخواند. منبری. این لقب، همواره با احترام آمیخته بوده است و خود واعظ، اهل تعهّد و وارستگیهای اخلاقی و تأثیرگذاری در نفوس و دلهای مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار میرفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...[۱].
منابع
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۴۹۴.