منبر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مِنبر یعنی صندلی و کرسی چند پایه‌ای که از چوب یا آهن ساخته می‌‌شود و واعظ و خطیب روی آن می‌‌نشیند و سخنرانی می‌‌کند. اغلب در مساجد و حسینیه‌ها منبر وجود دارد و مورد احترام است. برای پیامبر خدا (ص) منبری ساده از چوب ساختند که بر روی آن می‌‌نشست و سخن می‌‌گفت. به واعظان "اهل منبر" می‌‌گویند و منبر رفتن کنایه از سخنرانی و موعظه است. برخی از منبرهای قدیمی که آثار هنری به شمار می‌‌روند، در موزه‌ها نگهداری می‌شوند[۱].

منابع

پانویس