غنی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[غنی در قرآن]] - [[غنی در حدیث]] - [[غنی در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = علو (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
توانگر، صاحب [[مال]]، ثروتمند<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۹۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۱۲.</ref> در مقابل [[فقیر]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷۴.</ref>. اصل آن به معنای [[کفایت]]<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۹۷.</ref>. | |||
{{متن قرآن|كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ}}<ref>«آنچه خداوند از (داراییهای) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و یتیمان و مستمندان و در راه مانده است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه پیامبر به شما میدهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز میدارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. | |||
{{ | |||
[[اغنیا]] از طبقات [[اجتماعی]] است که در [[قرآن کریم]] در مقابل [[فقرا]] از آنان نام برده شده و [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ}}<ref>«آنچه خداوند از (داراییهای) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و یتیمان و مستمندان و در راه مانده است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه پیامبر به شما میدهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز میدارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.</ref> حاوی این نکته است که [[اموال]] و [[ثروت]] در دست اغنیا در چرخش است و [[دولت اسلامی]] باید با توزیع برخی [[اموال عمومی]] و [[مالیاتها]] (مانند فیء)، این چرخش را به نفع فقرا [[تغییر]] دهد<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۸، ص۸۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۳۵.</ref> | |||
{{ | |||
[[ | == منابع == | ||
[[رده: | {{منابع}} | ||
[[رده: | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: مدخل]] | |||
[[رده:علو]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۹
مقدمه
توانگر، صاحب مال، ثروتمند[۱] در مقابل فقیر[۲]. اصل آن به معنای کفایت[۳].
﴿كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ﴾[۴].
اغنیا از طبقات اجتماعی است که در قرآن کریم در مقابل فقرا از آنان نام برده شده و آیه شریفه ﴿مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ﴾[۵] حاوی این نکته است که اموال و ثروت در دست اغنیا در چرخش است و دولت اسلامی باید با توزیع برخی اموال عمومی و مالیاتها (مانند فیء)، این چرخش را به نفع فقرا تغییر دهد[۶].[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۹۷؛ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۱۲.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۷۴.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۳۹۷.
- ↑ «آنچه خداوند از (داراییهای) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و یتیمان و مستمندان و در راه مانده است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه پیامبر به شما میدهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز میدارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ «آنچه خداوند از (داراییهای) اهل این شهرها بر پیامبرش (به غنیمت) بازگرداند از آن خداوند و پیامبر و خویشاوند و یتیمان و مستمندان و در راه مانده است تا میان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه پیامبر به شما میدهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز میدارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۸، ص۸۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۳۵.