خوض در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = خوض | |||
| عنوان مدخل = [[خوض]] | |||
| مداخل مرتبط = [[خوض در قرآن]] - [[خوض در حدیث]] - [[خوض در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = خوض (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
سخن گفتن و [[گفتگو]] درباره امور [[باطل]] و [[کذب]]<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.</ref>، ژاژخایی کردن و [[بیهودهگویی]]<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۵۱.</ref>. در اصل به معنای غوطهورشدن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.</ref>، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.</ref>. | |||
==منابع== | {{متن قرآن|فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ}}<ref>«پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده میدهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.</ref>. | ||
در [[قرآن کریم]] کلمه [[خوض]] و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشانگویی و باطلاندیشی و نظایر آن است<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.</ref>. | |||
[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] بهطور ویژه از [[خوض]] در [[آیات الهی]] و [[همنشینی]] [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در جلساتی که [[خوض]] در [[آیات الهی]] میکنند، [[نهی]] کرده است<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref>. | |||
{{متن قرآن|وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ}}<ref>«و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوهگویی میپردازند روی از آنان بگردان تا در گفتوگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۵-۲۶۶.</ref> | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده: خوض]] | [[رده: خوض]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۰
مقدمه
سخن گفتن و گفتگو درباره امور باطل و کذب[۱]، ژاژخایی کردن و بیهودهگویی[۲]. در اصل به معنای غوطهورشدن[۳]، میان چیزی قرار گرفتن و فرو شدن در چیزی[۴].
﴿فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴾[۵].
در قرآن کریم کلمه خوض و مشتقات آن غالباً با معنای منفی و مذموم به کار رفته است؛ یعنی غالباً به معنای سخن گفتن عادی نیست؛ بلکه به معنای پریشانگویی و باطلاندیشی و نظایر آن است[۶].
خداوند در قرآن کریم بهطور ویژه از خوض در آیات الهی و همنشینی پیامبر اکرم (ص) در جلساتی که خوض در آیات الهی میکنند، نهی کرده است[۷].
﴿وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ﴾[۸].[۹]
منابع
پانویس
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۷، ص۱۴۷.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۵۱.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۳۰۲.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۲۲۹.
- ↑ «پس آنان را واگذار تا یاوه گویند و به بازی پردازند تا آن روز را که به آنان وعده میدهند ببینند» سوره زخرف، آیه ۸۳.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۹۸.
- ↑ سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۷، ص۱۳۹-۱۴۰.
- ↑ «و چون کسانی را بنگری که در آیات ما به یاوهگویی میپردازند روی از آنان بگردان تا در گفتوگویی جز آن درآیند و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند پس از یادآوری با گروه ستمگران منشین» سوره انعام، آیه ۶۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۵-۲۶۶.