فئه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فئه در قرآن]] | [[فئه در حدیث]] | [[فئه در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فئه (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[جماعت]] رها شده و جدا شده از [[مردم]] با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.</ref>، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.</ref>، جماعتی از مردم<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.</ref>.  
[[جماعت]] رها شده و جدا شده از [[مردم]] با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.</ref>، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.</ref>، جماعتی از مردم<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.</ref>.  


{{متن قرآن|كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ}}<ref>«بسا گروهی اندک بر گروهی بسیار به اذن خداوند، پیروز شده است » سوره بقره، آیه ۲۴۹.</ref>.
{{متن قرآن|كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ}}<ref>«بسا گروهی اندک بر گروهی بسیار به اذن خداوند، پیروز شده است» سوره بقره، آیه ۲۴۹.</ref>.


در [[قرآن کریم]] کلمه [[فئة]] بر جماعتی که برای [[جنگ]] و [[کارزار]] آماده شده‌اند، اطلاق شده<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۹۳.</ref> و از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به گروه یا جمعیتی متشکل وارد شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۱.</ref>
در [[قرآن کریم]] کلمه [[فئة]] بر جماعتی که برای [[جنگ]] و [[کارزار]] آماده شده‌اند، اطلاق شده<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۹۳.</ref> و از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به گروه یا جمعیتی متشکل وارد شده است.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۵۱.</ref>


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{منابع}}
 
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
==پانویس==
{{پایان منابع}}
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}


== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:فئه]]
[[رده:فئه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۵

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

جماعت رها شده و جدا شده از مردم با برنامه‌های مقرر و ضوابط مشخص[۱]، جماعت پشت‌ به‌هم‌ داده و معاضد یکدیگر[۲]، جماعتی از مردم[۳].

﴿كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ[۴].

در قرآن کریم کلمه فئة بر جماعتی که برای جنگ و کارزار آماده شده‌اند، اطلاق شده[۵] و از اصطلاحاتی است که در قرآن کریم برای اشاره به گروه یا جمعیتی متشکل وارد شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۲-۱۳.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۵۰.
  3. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱، ص۱۲۷.
  4. «بسا گروهی اندک بر گروهی بسیار به اذن خداوند، پیروز شده است» سوره بقره، آیه ۲۴۹.
  5. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۳، ص۹۳.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۵۱.