حسرت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ویرایش غیرنهایی}}
{{مدخل مرتبط
{{امامت}}
| موضوع مرتبط = حسرت
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = حسرت
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[حسرت]]''' است. "'''[[حسرت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| مداخل مرتبط = [[حسرت در قرآن]] - [[حسرت در نهج البلاغه]] - [[حسرت در معارف دعا و زیارات]] - [[حسرت در معارف و سیره سجادی]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  =  
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[حسرت در قرآن]] | [[حسرت در حدیث]] | [[حسرت در نهج البلاغه]] | [[حسرت در اخلاق اسلامی]] | [[حسرت در معارف دعا و زیارات]] | [[حسرت در معارف و سیره سجادی]] | [[حسرت در معارف و سیره رضوی]]</div>
}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[حسرت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[حسرت]] به معنی [[غم]]، [[غصه]]، [[رنج]]، [[آه]] و [[افسوس]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. یکی از نام‌های [[روز قیامت]] "[[یوم الحسرة]]" است<ref>{{متن قرآن|وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}} «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.</ref>.
[[حسرت]] به معنی [[غم]]، [[غصه]]، [[رنج]]، آه و افسوس است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>. یکی از نام‌های [[روز قیامت]] "[[یوم الحسرة]]" است<ref>{{متن قرآن|وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ}} «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.</ref>.
[[امام سجاد]]{{ع}} نیز در [[دعاهای صحیفه]] از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن [[روز]] به [[خدا]] [[پناه]] جسته است: «ای [[خداوند]] در آن روزِ حسرت وندامت که [[ستمکاران]] سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»<ref>نیایش چهل‌ودوم</ref>. و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین [[مصیبت]]... و گرفتار شدن به [[عقاب]] [[روز رستخیز]]»<ref>نیایش هجدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
[[امام سجاد]] {{ع}} نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن [[روز]] به [[خدا]] پناه جسته است: «ای [[خداوند]] در آن روزِ حسرت وندامت که [[ستمکاران]] سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»<ref>نیایش چهل‌ودوم</ref> و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین [[مصیبت]]... و گرفتار شدن به عقاب [[روز رستخیز]]»<ref>نیایش هجدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۶.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس}}


[[رده:حسرت در معارف و سیره سجادی]]
[[رده:حسرت]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۲

مقدمه

حسرت به معنی غم، غصه، رنج، آه و افسوس است[۱]. یکی از نام‌های روز قیامت "یوم الحسرة" است[۲].

امام سجاد (ع) نیز در دعاهای صحیفه از روز قیامت به این نام یاد کرده و از حسرت بزرگ آن روز به خدا پناه جسته است: «ای خداوند در آن روزِ حسرت وندامت که ستمکاران سیاه‌رویند، ما را سپیدروی گردان»[۳] و نیز: «بارخدایا، به تو پناه می‌بریم از بزرگ‌ترین حسرت و گران‌ترین مصیبت... و گرفتار شدن به عقاب روز رستخیز»[۴].[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
  2. ﴿وَأَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْحَسْرَةِ إِذْ قُضِيَ الْأَمْرُ وَهُمْ فِي غَفْلَةٍ وَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ «و روز دریغ را به آنان هشدار ده! آنگاه که کار یکسره شود و آنان در غفلت باشند و ایمان نیاورند» سوره مریم، آیه ۳۹.
  3. نیایش چهل‌ودوم
  4. نیایش هجدهم.
  5. صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی – فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، ۱۳۷۹، چاپ اول.
  6. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «حسرت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۱۸۶.