سمعه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[سمعه در قرآن]] - [[سمعه در حدیث]] - [[سمعه در اخلاق اسلامی]] - [[سمعه در معارف دعا و زیارات]] - [[سمعه در معارف و سیره سجادی]] - [[سمعه در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = سمعه (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل [[نیکی]] را دور از چشم [[مردم]] انجام دهد به این [[هدف]] که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در [[جامعه]] برای او فراهم شود. از آنجا که در [[اعمال عبادی]] قصد قربت [[الهی]] شرط است سمعه نیز مانند [[ریا]] موجب [[فساد]] و بطلان عمل می‌شود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل [[آگاه]] می‌شوند و او را می‌ستایند، باعث [[شادمانی]] او شود؛ این حالت موجب [[باطل]] شدن عمل نمی‌گردد. | سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل [[نیکی]] را دور از چشم [[مردم]] انجام دهد به این [[هدف]] که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در [[جامعه]] برای او فراهم شود. از آنجا که در [[اعمال عبادی]] قصد قربت [[الهی]] شرط است سمعه نیز مانند [[ریا]] موجب [[فساد]] و بطلان عمل می‌شود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل [[آگاه]] می‌شوند و او را می‌ستایند، باعث [[شادمانی]] او شود؛ این حالت موجب [[باطل]] شدن عمل نمی‌گردد. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} از سمعه و ریا به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «(بار خدایا)...، از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد [[مرزداران]] می‌فرماید: «خداوندا! به [[حسن]] نیّتش [[راه]] نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه [[برهان]]»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۱.</ref> | [[امام سجاد]] {{ع}} از سمعه و ریا به [[خدا]] [[پناه]] می‌برد: {{متن حدیث|ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ}}<ref>دعای ۴۴.</ref>؛ «(بار خدایا)... ، از تو می‌خواهیم که این همه [[اعمال]] را از ریای [[ریاکاران]] و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد [[مرزداران]] می‌فرماید: «خداوندا! به [[حسن]] نیّتش [[راه]] نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه [[برهان]]»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۷۱.</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:سمعه]] | [[رده:سمعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۲
سمعه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سمعه در قرآن - سمعه در حدیث - سمعه در اخلاق اسلامی - سمعه در معارف دعا و زیارات - سمعه در معارف و سیره سجادی - سمعه در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
سُمعه، عبارت از آن است که شخص عمل نیکی را دور از چشم مردم انجام دهد به این هدف که بعداً به گوش مردم برسد و موقعیتی در جامعه برای او فراهم شود. از آنجا که در اعمال عبادی قصد قربت الهی شرط است سمعه نیز مانند ریا موجب فساد و بطلان عمل می‌شود. البته اگر فاعل در حین انجام عمل قصد قربت داشته و بعداً که مردم از آن عمل آگاه می‌شوند و او را می‌ستایند، باعث شادمانی او شود؛ این حالت موجب باطل شدن عمل نمی‌گردد. امام سجاد (ع) از سمعه و ریا به خدا پناه می‌برد: «ثُمَّ خَلِّصْ ذَلِكَ كُلَّهُ مِنْ رِئَاءِ الْمُرَاءِينَ، وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعِينَ»[۱]؛ «(بار خدایا)... ، از تو می‌خواهیم که این همه اعمال را از ریای ریاکاران و آوازه درافکندن آوازه‌افکنان دور نگه داری». و همچنین در مورد مرزداران می‌فرماید: «خداوندا! به حسن نیّتش راه نمای... و از ریاکاری بر کنار دار و از دل‌بستگی به نام و آوازه برهان»[۲].[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۴۴.
- ↑ نیایش بیست‌وهفتم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ پایگاه اطلاع رسانی حوزه www.hawzah.net
- ↑ خالقیان، فضل‌الله، مقاله «سمعه»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۷۱.