ابوقیس بن فاکه قریشی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = ابوقیس بن فاکه قریشی| عنوان مدخل = ابوقیس بن فاکه قریشی| مداخل مرتبط = [[ابوقیس بن فاکه قریشی در قرآن]] | پرسش مرتبط = }} | ||
== ابوقیس در [[شأن نزول]] == | |||
==ابوقیس در [[شأن نزول]]== | |||
[[مفسران]] در ذیل دو [[آیه]]، از ابوقیس [[سخن]] به‌میان آورده‌اند: | [[مفسران]] در ذیل دو [[آیه]]، از ابوقیس [[سخن]] به‌میان آورده‌اند: | ||
#در ذیل آیه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا}}<ref>«از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان | # در ذیل آیه {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا}}<ref>«از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.</ref> [[طبری]] می‌گوید: [[آیه]] درباره عده‌ای از [[جوانان]] [[مرتد]]، از جمله [[ابوقیس بن فاکه]] نازل شده است.<ref>جامع‌البیان، مج۴،، ج۵، ص۳۱۷و۳۱۹.</ref> [[طبرسی]] به [[نقل]] از [[ابوحمزه ثمالی]] آورده است که آیه درباره گروهی از [[مردم]] است که به [[اسلام]] گرویده بودند؛ امّا در [[بدر]] با [[مشرکان]] همراه شدند و گویا ابوقیس بن فاکه از جمله آنان بوده است<ref> مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۵۰.</ref>. | ||
#طبری در ذیل آیه {{متن قرآن|إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.</ref> از [[مجاهد]] نقل کرده است که آیه، درباره گروهی از [[قریش]] از جمله [[ابوقیس بن فاکه]] است. <ref>جامع‌البیان، مج۶، ج۱۰، ص۲۹.</ref> طبرسی <ref>مجمع‌البیان، ج۴، ص۸۴۶.</ref> و [[آلوسی]] <ref>روح‌المعانی، مج۶، ج۱۰، ص۲۳.</ref> نیز آیه را در همین باره دانسته‌اند. [[مجلسی]]، تفصیل داستان [[شأن نزول]] را چنین آورده است: عده‌ای از جوانان قریش در [[مکّه]] اسلام آوردند؛ امّا پدرانشان، آنان را [[زندانی]] کردند و مانع هجرتشان شدند. آنان هنگامه [[بدر]] با قریش خارج شدند؛ در‌حالی که در تردید و [[نفاق]] بودند. از جمله آنان ابوقیس بن فاکه بود. اینان چون به [[یاران]] اندک [[رسول خدا]] نظر کردند، گفتند: اینان تهی‌دستان‌اند و دینشان آنان را فریفته و هم اکنون کشته می‌شوند که [[خداوند]] این آیه را درباره آنان نازل فرمود<ref>بحارالانوار، ج۱۹، ص۲۵۵.</ref>.<ref>[[سید علی رضا واسعی|واسعی، سید علی رضا]]، [[ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی (مقاله)|مقاله «ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، | # طبری در ذیل آیه {{متن قرآن|إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.</ref> از [[مجاهد]] نقل کرده است که آیه، درباره گروهی از [[قریش]] از جمله [[ابوقیس بن فاکه]] است. <ref>جامع‌البیان، مج۶، ج۱۰، ص۲۹.</ref> طبرسی <ref>مجمع‌البیان، ج۴، ص۸۴۶.</ref> و [[آلوسی]] <ref>روح‌المعانی، مج۶، ج۱۰، ص۲۳.</ref> نیز آیه را در همین باره دانسته‌اند. [[مجلسی]]، تفصیل داستان [[شأن نزول]] را چنین آورده است: عده‌ای از جوانان قریش در [[مکّه]] اسلام آوردند؛ امّا پدرانشان، آنان را [[زندانی]] کردند و مانع هجرتشان شدند. آنان هنگامه [[بدر]] با قریش خارج شدند؛ در‌حالی که در تردید و [[نفاق]] بودند. از جمله آنان ابوقیس بن فاکه بود. اینان چون به [[یاران]] اندک [[رسول خدا]] نظر کردند، گفتند: اینان تهی‌دستان‌اند و دینشان آنان را فریفته و هم اکنون کشته می‌شوند که [[خداوند]] این آیه را درباره آنان نازل فرمود<ref>بحارالانوار، ج۱۹، ص۲۵۵.</ref>.<ref>[[سید علی رضا واسعی|واسعی، سید علی رضا]]، [[ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی (مقاله)|مقاله «ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۲، ص 45-46.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[بنی مخزوم]] (قبیله) | * [[بنی مخزوم]] (قبیله) | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:000053.jpg|22px]] [[سید علی رضا واسعی|واسعی، سید علی رضا]]، [[ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی (مقاله)|مقاله «ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''دائرة المعارف قرآن کریم ج۲''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:ابوقیس بن فاکه قریشی]] | [[رده:ابوقیس بن فاکه قریشی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث ابوقیس بن فاکه قریشی است. ابوقیس بن فاکه قریشی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: ابوقیس بن فاکه قریشی در قرآن - پرسش مرتبط نداردابوقیس در شأن نزول
مفسران در ذیل دو آیه، از ابوقیس سخن به‌میان آورده‌اند:
- در ذیل آیه ﴿إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنْتُمْ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا فَأُولَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءَتْ مَصِيرًا﴾[۱] طبری می‌گوید: آیه درباره عده‌ای از جوانان مرتد، از جمله ابوقیس بن فاکه نازل شده است.[۲] طبرسی به نقل از ابوحمزه ثمالی آورده است که آیه درباره گروهی از مردم است که به اسلام گرویده بودند؛ امّا در بدر با مشرکان همراه شدند و گویا ابوقیس بن فاکه از جمله آنان بوده است[۳].
- طبری در ذیل آیه ﴿إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ غَرَّ هَؤُلَاءِ دِينُهُمْ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴾[۴] از مجاهد نقل کرده است که آیه، درباره گروهی از قریش از جمله ابوقیس بن فاکه است. [۵] طبرسی [۶] و آلوسی [۷] نیز آیه را در همین باره دانسته‌اند. مجلسی، تفصیل داستان شأن نزول را چنین آورده است: عده‌ای از جوانان قریش در مکّه اسلام آوردند؛ امّا پدرانشان، آنان را زندانی کردند و مانع هجرتشان شدند. آنان هنگامه بدر با قریش خارج شدند؛ در‌حالی که در تردید و نفاق بودند. از جمله آنان ابوقیس بن فاکه بود. اینان چون به یاران اندک رسول خدا نظر کردند، گفتند: اینان تهی‌دستان‌اند و دینشان آنان را فریفته و هم اکنون کشته می‌شوند که خداوند این آیه را درباره آنان نازل فرمود[۸].[۹]
جستارهای وابسته
- بنی مخزوم (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ «از کسانی که فرشتگان جانشان را در حال ستم به خویش می‌گیرند، می‌پرسند: در چه حال بوده‌اید؟ می‌گویند: ما ناتوان شمرده‌شدگان روی زمین بوده‌ایم. می‌گویند: آیا زمین خداوند (آن‌قدر) فراخ نبود که در آن هجرت کنید؟ بنابراین، سرای (پایانی) اینان دوزخ است و بد پایانه‌ای است» سوره نساء، آیه ۹۷.
- ↑ جامع‌البیان، مج۴،، ج۵، ص۳۱۷و۳۱۹.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۳، ص۱۵۰.
- ↑ «و (یاد کن) آنگاه را که منافقان و بیماردلان می‌گفتند: اینان را دینشان فریفته است در حالی که هر کس بر خداوند توکّل کند بی‌گمان خداوند پیروزمندی فرزانه است» سوره انفال، آیه ۴۹.
- ↑ جامع‌البیان، مج۶، ج۱۰، ص۲۹.
- ↑ مجمع‌البیان، ج۴، ص۸۴۶.
- ↑ روح‌المعانی، مج۶، ج۱۰، ص۲۳.
- ↑ بحارالانوار، ج۱۹، ص۲۵۵.
- ↑ واسعی، سید علی رضا، مقاله «ابوقیس بن فاکه بن مغیره قریشی»، دائرة المعارف قرآن کریم، ج۲، ص 45-46.