ویژگی‌های جنگ نهروان: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = جنگ نهروان
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)
}}


{{امامت}}
== زمان وقوع جنگ‌==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
نزدیک به یک سال از ماجرای [[صِفین]] می‌گذشت و هنوز شعله‌های آن [[جنگ]] خونین، یکسره خاموش نشده بود که [[آتش]] [[جنگ]] خانگی، و این بار از درون سپاه امام {{ع}} و به سردستگی [[مسلمانان]] افراطی، شعله‌ور گشت و بدین‌سان، [[امام]] {{ع}} از آغازِ به دست‌گیری زمام [[قدرت سیاسی]]، هر سال با یک [[جنگ]] داخلی رویارو شد. زمان وقوع [[جنگ]] نَهرَوان به طور دقیق معلوم نیست. برخی از تاریخ‌نگاران، زمان وقوع آن را سال ۳۸ هجری و بعضی سال ۳۷ هجری و دسته‌ای هم سال ۳۹ هجری دانسته‌اند.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام علی]]{{ع}} است. "'''[[امام علی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام علی در قرآن]] | [[امام علی در حدیث]] | [[امام علی در کلام اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام علی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==زمان وقوع جنگ‌==
به نظر می‌رسد که رأی نخست به صحت نزدیک‌تر باشد. بسیاری از سیره‌نگاران، یا چنان که [[طبری]] گفته: بیشینه ایشان، بر همین قول‌اند. از این گذشته، جُستار دقیق در [[سیر]] وقایع دوران [[حکومت امام علی]] {{ع}} نیز این رأی را [[تأیید]] می‌کند. و اما ماهِ وقوع [[نبرد نهروان]]؛ بیشینه تاریخنگاران از آن یاد ننموده‌اند؛ لکن برخی از ایشان اشاره کرده‌اند که این [[نبرد]] در ماه صفر سال ۳۸ هجری رخ داد و بعضی [[تاریخ]] وقوع آن را ماه [[شعبان]] همان سال دانسته‌اند. به نظر می‌رسد قول نخستْ درست است، یعنی ماه صفر سال ۳۸ هجری؛ زیرا زمان [[داوری]] به [[ماه رمضان]] نهاده شده بود و از آن پس، [[امام]] {{ع}} سپاهی را تجهیز کرده، به جانب [[شام]] روانه ساخته بود که در این میان، با [[سرکشی]] [[خوارج]] رویارو گشت. این [[نبرد]]، بسیار کم پایید و چیزی نگذشت که آتشِ آن خاموش شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>.
*نزدیک به یک سال از ماجرای [[صِفین]] می‌گذشت و هنوز شعله‌های آن [[جنگ]] خونین، یکسره خاموش نشده بود که [[آتش]] [[جنگ]] خانگی، و این بار از درون [[سپاه امام]]{{ع}} و به سردستگی [[مسلمانان]] افراطی، شعله‌ور گشت و بدین‌سان، [[امام]]{{ع}} از آغازِ به دست‌گیری زمام [[قدرت سیاسی]]، هر سال با یک [[جنگ]] داخلی رویارو شد. زمان وقوع [[جنگ]] نَهرَوان به طور دقیق معلوم نیست. برخی از تاریخ‌نگاران، زمان وقوع آن را سال ۳۸ [[هجری]] و بعضی سال ۳۷ [[هجری]] و دسته‌ای هم سال ۳۹ [[هجری]] دانسته‌اند.
به نظر می‌رسد که [[رأی]] نخست به صحت نزدیک‌تر باشد. بسیاری از سیره‌نگاران، یا چنان که [[طبری]] گفته: بیشینه ایشان، بر همین قول‌اند. از این گذشته، جُستار دقیق در [[سیر]] وقایع دوران [[حکومت امام علی]]{{ع}} نیز این [[رأی]] را [[تأیید]] می‌کند. و اما ماهِ وقوع [[نبرد نهروان]]؛ بیشینه تاریخنگاران از آن یاد ننموده‌اند؛ لیکن برخی از ایشان اشاره کرده‌اند که این [[نبرد]] در ماه صفر سال ۳۸ [[هجری]] رخ داد و بعضی [[تاریخ]] وقوع آن را ماه [[شعبان]] همان سال دانسته‌اند. به نظر می‌رسد قول نخستْ درست است، یعنی ماه صفر سال ۳۸ [[هجری]]؛ زیرا زمان [[داوری]] به [[ماه رمضان]] نهاده شده بود و از آن پس، [[امام]]{{ع}} سپاهی را [[تجهیز]] کرده، به جانب [[شام]] روانه ساخته بود که در این میان، با [[سرکشی]] [[خوارج]] رویارو گشت. این [[نبرد]]، بسیار کم پایید و چیزی نگذشت که آتشِ آن خاموش شد<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>.
==مکان جنگ‌==
* [[نبرد نهروان]] در [جایی به نام‌] "[[نهروان]]" رخ داد که منطقه‌ای گسترده میان [[بغداد]] و واسط بود و از در چهار فرسخی [[شرق]] [[بغداد]] قرار داشت<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>.
==شمار شرکت‌کنندگان در جنگ‌==
* [[سپاه امام علی]]{{ع}} بیش از ۶۸ هزار تن را شامل می‌شد؛ و این از آن روی بود که [[امام]]{{ع}} برای [[جنگ]] با [[شامیان]] آماده شده بود، نه برای نبردِ با [[خوارج]]. [[سپاه]] [[خوارج]] هم مشتمل بر چهار هزار یا دو هزار و هشتصد تن بود.
* [[تاریخ الطبری‌ (کتاب)|تاریخ الطبری‌]]- به [[نقل]] از [[أبی سلمه زهری]]، در بیان باقی‌مانده نهروانیان، پس از آنکه [[امام]]{{ع}} به ایشان [[امان]] داد-: ایشان چهار هزار تن بودند. شمار باقی‌مانده آنان با [[عبدالله بن وهب]]، دو هزار و هشتصد تن بود<ref>تاریخ الطبری، ج ۵، ص ۸۶.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>.


{{نهروان}}
== مکان جنگ ‌==
== پرسش‌های وابسته ==
[[نبرد نهروان]] در [جایی به نام‌] "[[نهروان]]" رخ داد که منطقه‌ای گسترده میان [[بغداد]] و واسط بود و از در چهار فرسخی شرق [[بغداد]] قرار داشت<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>.


==منابع==
== شمار شرکت‌کنندگان در جنگ‌==
* [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]
سپاه امام علی {{ع}} بیش از ۶۸ هزار تن را شامل می‌شد؛ و این از آن روی بود که [[امام]] {{ع}} برای [[جنگ]] با [[شامیان]] آماده شده بود، نه برای نبردِ با [[خوارج]]. [[سپاه]] [[خوارج]] هم مشتمل بر چهار هزار یا دو هزار و هشتصد تن بود.


==پانویس==
[[تاریخ الطبری‌ (کتاب)|تاریخ الطبری‌]] ـ به [[نقل]] از [[أبی سلمه زهری]]، در بیان باقی‌مانده نهروانیان، پس از آنکه [[امام]] {{ع}} به ایشان [[امان]] داد-: ایشان چهار هزار تن بودند. شمار باقی‌مانده آنان با [[عبدالله بن وهب]]، دو هزار و هشتصد تن بود<ref>تاریخ الطبری، ج ۵، ص ۸۶.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۴۸۵-۴۸۷.</ref>
{{یادآوری پانویس}}
 
{{پانویس2}}
== منابع ==
{{امام علی}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:ویژگی‌های جنگ نهروان]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:جنگ نهروان]]
[[رده:جنگ نهروان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۲

زمان وقوع جنگ‌

نزدیک به یک سال از ماجرای صِفین می‌گذشت و هنوز شعله‌های آن جنگ خونین، یکسره خاموش نشده بود که آتش جنگ خانگی، و این بار از درون سپاه امام (ع) و به سردستگی مسلمانان افراطی، شعله‌ور گشت و بدین‌سان، امام (ع) از آغازِ به دست‌گیری زمام قدرت سیاسی، هر سال با یک جنگ داخلی رویارو شد. زمان وقوع جنگ نَهرَوان به طور دقیق معلوم نیست. برخی از تاریخ‌نگاران، زمان وقوع آن را سال ۳۸ هجری و بعضی سال ۳۷ هجری و دسته‌ای هم سال ۳۹ هجری دانسته‌اند.

به نظر می‌رسد که رأی نخست به صحت نزدیک‌تر باشد. بسیاری از سیره‌نگاران، یا چنان که طبری گفته: بیشینه ایشان، بر همین قول‌اند. از این گذشته، جُستار دقیق در سیر وقایع دوران حکومت امام علی (ع) نیز این رأی را تأیید می‌کند. و اما ماهِ وقوع نبرد نهروان؛ بیشینه تاریخنگاران از آن یاد ننموده‌اند؛ لکن برخی از ایشان اشاره کرده‌اند که این نبرد در ماه صفر سال ۳۸ هجری رخ داد و بعضی تاریخ وقوع آن را ماه شعبان همان سال دانسته‌اند. به نظر می‌رسد قول نخستْ درست است، یعنی ماه صفر سال ۳۸ هجری؛ زیرا زمان داوری به ماه رمضان نهاده شده بود و از آن پس، امام (ع) سپاهی را تجهیز کرده، به جانب شام روانه ساخته بود که در این میان، با سرکشی خوارج رویارو گشت. این نبرد، بسیار کم پایید و چیزی نگذشت که آتشِ آن خاموش شد[۱].

مکان جنگ ‌

نبرد نهروان در [جایی به نام‌] "نهروان" رخ داد که منطقه‌ای گسترده میان بغداد و واسط بود و از در چهار فرسخی شرق بغداد قرار داشت[۲].

شمار شرکت‌کنندگان در جنگ‌

سپاه امام علی (ع) بیش از ۶۸ هزار تن را شامل می‌شد؛ و این از آن روی بود که امام (ع) برای جنگ با شامیان آماده شده بود، نه برای نبردِ با خوارج. سپاه خوارج هم مشتمل بر چهار هزار یا دو هزار و هشتصد تن بود.

تاریخ الطبری‌ ـ به نقل از أبی سلمه زهری، در بیان باقی‌مانده نهروانیان، پس از آنکه امام (ع) به ایشان امان داد-: ایشان چهار هزار تن بودند. شمار باقی‌مانده آنان با عبدالله بن وهب، دو هزار و هشتصد تن بود[۳].[۴]

منابع

پانویس