هوشیاری در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{ولایت}}
{{ولایت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
{{مدخل مرتبط
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[هوشیاری]]''' است. "'''[[هوشیاری]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = هوشیاری
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| عنوان مدخل  = [[هوشیاری]]
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[هوشیاری در قرآن]] | [[هوشیاری در حدیث]] | [[هوشیاری در نهج البلاغه]] | [[هوشیاری در اخلاق اسلامی]] | [[هوشیاری در معارف دعا و زیارات]]</div>
| مداخل مرتبط = [[هوشیاری در قرآن]] - [[هوشیاری در حدیث]] - [[هوشیاری در نهج البلاغه]] - [[هوشیاری در اخلاق اسلامی]] - [[هوشیاری در معارف دعا و زیارات]]
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| پرسش مرتبط  = هوشیاری (پرسش)
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[هوشیاری (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
}}
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "مثل [[دنیا]] همانند مار است... [[فریب]] خورده [[نادان]] به‌سوی آن میل می‌‌کند، و [[انسان]] [[عاقل]] [[زیرک]] از آن احتراز می‌‌نماید"<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}}: مَثَلُ‌ الدُّنْيَا كَمَثَلِ‌ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ}}؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۱۹.</ref>؛
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "مثل [[دنیا]] همانند مار است... [[فریب]] خورده [[نادان]] به‌سوی آن میل می‌‌کند، و [[انسان]] [[عاقل]] [[زیرک]] از آن احتراز می‌‌نماید"<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}}: مَثَلُ‌ الدُّنْيَا كَمَثَلِ‌ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ}}؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۱۹.</ref>؛
#[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمودند: "چه بسیار روزه‌داری که از روزه‌اش تنها [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] را نصیب برده است، و چه بسیار کسی که تمامی شب را به [[نماز]] [[ایستاده]] امّا از آن تنها شب زنده‌داری و خستگی را به‌دست آورده است؛ در این میان [[خواب]] و خور زیرکان و هوشیاران خوش است" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}}: كَمْ‌ مِنْ‌ صَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ صِيَامِهِ‌ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ‌ وَ إِفْطَارُهُمْ‌}}؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۴۵.</ref>؛
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند: "چه بسیار روزه‌داری که از روزه‌اش تنها [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] را نصیب برده است، و چه بسیار کسی که تمامی شب را به [[نماز]] [[ایستاده]] امّا از آن تنها شب زنده‌داری و خستگی را به‌دست آورده است؛ در این میان [[خواب]] و خور زیرکان و هوشیاران خوش است" <ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}}: كَمْ‌ مِنْ‌ صَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ صِيَامِهِ‌ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ‌ وَ إِفْطَارُهُمْ‌}}؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۴۵.</ref>؛
#از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} سؤال شد: کدام یک از [[مؤمنان]] زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: "آنکه بیشتر از [[مرگ]] یاد کند و برای آن بیش از دیگران آماده باشد" <ref>{{متن حدیث|سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}} أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْدَاداً}}؛ بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۶۶.</ref>؛
# از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} سؤال شد: کدام یک از [[مؤمنان]] زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: "آنکه بیشتر از [[مرگ]] یاد کند و برای آن بیش از دیگران آماده باشد" <ref>{{متن حدیث|سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْدَاداً}}؛ بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۶۶.</ref>؛
#از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} سؤال شد: کدام یک از [[مردم]] زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: آن کس که [[پیشرفت]] و تعالی خود را از سقوطش بازشناسد، و به سوی تعالیش گام بردارد" <ref>{{متن حدیث|سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} أَيُّ النَّاسِ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ مَنْ أَبْصَرَ رُشْدَهُ مِنْ غَيِّهِ فَمَالَ إِلَى رُشْدِهِ‌}}؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۳۷۸.</ref>؛
# از [[امیرمؤمنان]] {{ع}} سؤال شد: کدام یک از [[مردم]] زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: آن کس که [[پیشرفت]] و تعالی خود را از سقوطش بازشناسد، و به سوی تعالیش گام بردارد" <ref>{{متن حدیث|سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} أَيُّ النَّاسِ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ مَنْ أَبْصَرَ رُشْدَهُ مِنْ غَيِّهِ فَمَالَ إِلَى رُشْدِهِ‌}}؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۳۷۸.</ref>؛
#بنابر آنچه در "[[غرر الحکم]]" آمده است، [[امیرمؤمنان]]{{ع}} فرمودند:
# بنابر آنچه در "[[غرر الحکم]]" آمده است، [[امیرمؤمنان]] {{ع}} فرمودند:
##[[زیرک]] کسی است که خود را بشناسد و [[اعمال]] خود را [[خالص]] سازد؛ <ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ عَرَفَ‌ نَفْسَهُ‌ وَ أَخْلَصَ‌ أَعْمَالَهُ‌}}</ref>
## [[زیرک]] کسی است که خود را بشناسد و [[اعمال]] خود را [[خالص]] سازد؛ <ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ عَرَفَ‌ نَفْسَهُ‌ وَ أَخْلَصَ‌ أَعْمَالَهُ‌}}</ref>
##[[زیرک]] کسی است که امروزش بهتر از دیروزش باشد؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ يَوْمُهُ‌ خَيْراً مِنْ أَمْسِهِ}}</ref>
## [[زیرک]] کسی است که امروزش بهتر از دیروزش باشد؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ يَوْمُهُ‌ خَيْراً مِنْ أَمْسِهِ}}</ref>
##[[زیرک]] کسی است که [[فضائل]] خود را زنده و تقویت، و رذائل خود را به‌واسطه نابود کردن خواستنی‌ها و هواهایش بمیراند؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ مَنْ أَحْيَا فَضَائِلَهُ وَ أَمَاتَ‌ رَذَائِلَهُ‌ بِقَمْعِهِ‌ شَهْوَتَهُ‌ وَ هَوَاهُ‌}}</ref>
## [[زیرک]] کسی است که [[فضائل]] خود را زنده و تقویت، و رذائل خود را به‌واسطه نابود کردن خواستنی‌ها و هواهایش بمیراند؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ مَنْ أَحْيَا فَضَائِلَهُ وَ أَمَاتَ‌ رَذَائِلَهُ‌ بِقَمْعِهِ‌ شَهْوَتَهُ‌ وَ هَوَاهُ‌}}</ref>
##[[زیرک]] کسی است که به دیگران نپردازد، امّا دائماً به [[حسابرسی]] از خویشتن بپردازد؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ غَافِلًا عَنْ‌ غَيْرِهِ‌ وَ لِنَفْسِهِ كَثِيرَ التَّقَاضِي}}</ref>
## [[زیرک]] کسی است که به دیگران نپردازد، امّا دائماً به [[حسابرسی]] از خویشتن بپردازد؛<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ غَافِلًا عَنْ‌ غَيْرِهِ‌ وَ لِنَفْسِهِ كَثِيرَ التَّقَاضِي}}</ref>
##[[زیرک]] کسی است که زمام [[شهوت]] خویش را در دست داشته باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ{{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ مَلَكَ‌ عَنَانَ‌ شَهْوَتِهِ‌}}}}</ref>
## [[زیرک]] کسی است که زمام [[شهوت]] خویش را در دست داشته باشد"<ref>{{متن حدیث|قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ مَلَكَ‌ عَنَانَ‌ شَهْوَتِهِ‌}}}}</ref>
#[[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمودند: "از [[فراست]] و خوش‌فهمی [[مؤمن]] برحذر باشید، که او به‌وسیله [[نور خداوند]] به وقایع و اشیاء می‌‌نگرد. [[امام باقر]]{{ع}} پس از [[نقل]] این سخن، این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمودند: {{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ}}<ref>«همانا در این (داستان) برای نشانه‌شناسان نشانه‌هاست» سوره حجر، آیه ۷۵.</ref><ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}‌ اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‌ فَإِنَّهُ‌ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ‌ ثُمَّ تَلَا: إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ}}؛ بحار الأنوار، ج۳۸، ص۷۹؛ ج۶۴، ص۷۴.</ref>»<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۳، ص ۱۷۹-۱۸۰.</ref>.
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند: "از [[فراست]] و خوش‌فهمی [[مؤمن]] برحذر باشید، که او به‌وسیله [[نور خداوند]] به وقایع و اشیاء می‌‌نگرد. [[امام باقر]] {{ع}} پس از [[نقل]] این سخن، این [[آیه]] را [[تلاوت]] فرمودند: {{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ}}<ref>«همانا در این (داستان) برای نشانه‌شناسان نشانه‌هاست» سوره حجر، آیه ۷۵.</ref><ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}‌ اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‌ فَإِنَّهُ‌ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ‌ ثُمَّ تَلَا: إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ}}؛ بحار الأنوار، ج۳۸، ص۷۹؛ ج۶۴، ص۷۴.</ref>»<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۳، ص ۱۷۹-۱۸۰.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۳''']]
* [[پرونده:10115255.jpg|22px]] [[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۳ (کتاب)|'''دانش اخلاق اسلامی ج۳''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}


[[رده: هوشیاری]]
[[رده: هوشیاری]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۵

مقدمه

  1. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "مثل دنیا همانند مار است... فریب خورده نادان به‌سوی آن میل می‌‌کند، و انسان عاقل زیرک از آن احتراز می‌‌نماید"[۱]؛
  2. امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: "چه بسیار روزه‌داری که از روزه‌اش تنها گرسنگی و تشنگی را نصیب برده است، و چه بسیار کسی که تمامی شب را به نماز ایستاده امّا از آن تنها شب زنده‌داری و خستگی را به‌دست آورده است؛ در این میان خواب و خور زیرکان و هوشیاران خوش است" [۲]؛
  3. از پیامبر اکرم (ص) سؤال شد: کدام یک از مؤمنان زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: "آنکه بیشتر از مرگ یاد کند و برای آن بیش از دیگران آماده باشد" [۳]؛
  4. از امیرمؤمنان (ع) سؤال شد: کدام یک از مردم زیرک‌تر از دیگران است؟ فرمودند: آن کس که پیشرفت و تعالی خود را از سقوطش بازشناسد، و به سوی تعالیش گام بردارد" [۴]؛
  5. بنابر آنچه در "غرر الحکم" آمده است، امیرمؤمنان (ع) فرمودند:
    1. زیرک کسی است که خود را بشناسد و اعمال خود را خالص سازد؛ [۵]
    2. زیرک کسی است که امروزش بهتر از دیروزش باشد؛[۶]
    3. زیرک کسی است که فضائل خود را زنده و تقویت، و رذائل خود را به‌واسطه نابود کردن خواستنی‌ها و هواهایش بمیراند؛[۷]
    4. زیرک کسی است که به دیگران نپردازد، امّا دائماً به حسابرسی از خویشتن بپردازد؛[۸]
    5. زیرک کسی است که زمام شهوت خویش را در دست داشته باشد"[۹]
  6. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "از فراست و خوش‌فهمی مؤمن برحذر باشید، که او به‌وسیله نور خداوند به وقایع و اشیاء می‌‌نگرد. امام باقر (ع) پس از نقل این سخن، این آیه را تلاوت فرمودند: ﴿إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ[۱۰][۱۱]»[۱۲].

منابع

پانویس

  1. «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): مَثَلُ‌ الدُّنْيَا كَمَثَلِ‌ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ»؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۱۹.
  2. «قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع): كَمْ‌ مِنْ‌ صَائِمٍ‌ لَيْسَ‌ لَهُ‌ مِنْ‌ صِيَامِهِ‌ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ وَ كَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلَّا السَّهَرُ وَ الْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الْأَكْيَاسِ‌ وَ إِفْطَارُهُمْ‌»؛ نهج البلاغه، صبحی صالح، حکمت ۱۴۵.
  3. «سُئِلَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَيُّ الْمُؤْمِنِينَ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ أَكْثَرُهُمْ ذِكْراً لِلْمَوْتِ وَ أَشَدُّهُمْ لَهُ اسْتِعْدَاداً»؛ بحار الأنوار، ج۶۸، ص۲۶۶.
  4. «سُئِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) أَيُّ النَّاسِ‌ أَكْيَسُ‌ قَالَ مَنْ أَبْصَرَ رُشْدَهُ مِنْ غَيِّهِ فَمَالَ إِلَى رُشْدِهِ‌»؛ بحار الأنوار، ج۷۴، ص۳۷۸.
  5. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ عَرَفَ‌ نَفْسَهُ‌ وَ أَخْلَصَ‌ أَعْمَالَهُ‌»
  6. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ يَوْمُهُ‌ خَيْراً مِنْ أَمْسِهِ»
  7. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ مَنْ أَحْيَا فَضَائِلَهُ وَ أَمَاتَ‌ رَذَائِلَهُ‌ بِقَمْعِهِ‌ شَهْوَتَهُ‌ وَ هَوَاهُ‌»
  8. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ كَانَ‌ غَافِلًا عَنْ‌ غَيْرِهِ‌ وَ لِنَفْسِهِ كَثِيرَ التَّقَاضِي»
  9. «قَالَ‌ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (ع) فِي‌ الْغُرَرِ: الْكَيِّسُ‌ مَنْ‌ مَلَكَ‌ عَنَانَ‌ شَهْوَتِهِ‌»}}
  10. «همانا در این (داستان) برای نشانه‌شناسان نشانه‌هاست» سوره حجر، آیه ۷۵.
  11. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‌ اتَّقُوا فِرَاسَةَ الْمُؤْمِنِ‌ فَإِنَّهُ‌ يَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ‌ ثُمَّ تَلَا: إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ»؛ بحار الأنوار، ج۳۸، ص۷۹؛ ج۶۴، ص۷۴.
  12. مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۳، ص ۱۷۹-۱۸۰.