واعظ: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{ویرایش غیرنهایی}} +))
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = موعظه | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[واعظ در تاریخ اسلامی]]| پرسش مرتبط  = }}


{{امامت}}
== مقدمه ==
موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در [[مجالس حسینی]] و در مناسبت‌های مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت می‌پردازد و در پایان هم [[مصیبت]] می‌خواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود واعظ، [[اهل]] [[تعهّد]] و وارستگی‌های [[اخلاقی]] و تأثیرگذاری در [[نفوس]] و دل‌های مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۴۹۴.</ref>.


==مقدمه==
== منابع ==
موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس [[حسینی]] و در مناسبت‌های مختلف [[دینی]] به [[منبر]] رفته و به [[موعظه]] و صحبت می‌پردازد و در پایان هم [[مصیبت]] می‌خواند. منبری. این [[لقب]]، همواره با [[احترام]] آمیخته بوده است و خود واعظ، [[اهل]] [[تعهّد]] و وارستگی‌های [[اخلاقی]] و تأثیرگذاری در [[نفوس]] و دل‌های مستمعین بوده است. [[لقب]] واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۹۴.</ref>.
{{منابع}}
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== جستارهای وابسته ==
== پانویس ==
{{پانویس}}


==منابع==
[[رده:موعظه]]
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
 
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}
 
[[رده:واعظ]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴

مقدمه

موعظه‌کننده، سخنران، اندرزگو، کسی که در مجالس حسینی و در مناسبت‌های مختلف دینی به منبر رفته و به موعظه و صحبت می‌پردازد و در پایان هم مصیبت می‌خواند. منبری. این لقب، همواره با احترام آمیخته بوده است و خود واعظ، اهل تعهّد و وارستگی‌های اخلاقی و تأثیرگذاری در نفوس و دل‌های مستمعین بوده است. لقب واعظ، در آغاز نام تعدادی از خطبای گذشته به کار می‌رفته است، مثل واعظ کاشفی، واعظ قزوینی و...[۱].

منابع

پانویس