آیین قانونگذاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قانون | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
جریان تصویب [[قوانین]] و [[قانونگذاری]]، دو مرحلۀ به طور کامل مشخص دارد: | جریان تصویب [[قوانین]] و [[قانونگذاری]]، دو مرحلۀ به طور کامل مشخص دارد: | ||
#مرحلۀ مقدماتی که پیشنهاد، در کمیسیون‌های تخصصی بررسی می‌شود؛ | # مرحلۀ مقدماتی که پیشنهاد، در کمیسیون‌های تخصصی بررسی می‌شود؛ | ||
#مرحلۀ [[شور]]، [[مذاکره]] و [[تصمیم]] که اساسا بر عهده جلسۀ عمومی است. با پیشنهاد لایحه یا طرح قانونی به مجلس قانونگذاری، جریان تصویب قوانین گشوده می‌شود. کم و کیف پیشنهاد یا [[ابتکار]] قانونی، با شیوه‌های مختلف به [[آگاهی]] عمومی می‌رسد و این امر به قوانین و آیین‌نامه‌های مجلس هر [[کشور]] بستگی دارد<ref>حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.</ref>. | # مرحلۀ [[شور]]، [[مذاکره]] و [[تصمیم]] که اساسا بر عهده جلسۀ عمومی است. با پیشنهاد لایحه یا طرح قانونی به مجلس قانونگذاری، جریان تصویب قوانین گشوده می‌شود. کم و کیف پیشنهاد یا [[ابتکار]] قانونی، با شیوه‌های مختلف به [[آگاهی]] عمومی می‌رسد و این امر به قوانین و آیین‌نامه‌های مجلس هر [[کشور]] بستگی دارد<ref>حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.</ref>. | ||
در تمامی مجالس قانونگذاری، به‌طور معمول [[سازماندهی]]، کار مجلس و [[آیین]] کار در گذشته طرح‌ریزی شده و طی آیین نامۀ داخلی به تصویب می‌رسد و به این ترتیب سعی بر آن می‌شود که کار مجلس متناسب با نیازهای فوری [[جامعه]] و با استفاده از شیوه‌های بهتر که حرکت مجلس را تندتر کند، انجام شود. | در تمامی مجالس قانونگذاری، به‌طور معمول [[سازماندهی]]، کار مجلس و [[آیین]] کار در گذشته طرح‌ریزی شده و طی آیین نامۀ داخلی به تصویب می‌رسد و به این ترتیب سعی بر آن می‌شود که کار مجلس متناسب با نیازهای فوری [[جامعه]] و با استفاده از شیوه‌های بهتر که حرکت مجلس را تندتر کند، انجام شود. | ||
قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و [[مخالف]] و [[حدود اختیارات]] کمیسیون‌ها، [[میزان]] لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ [[رأی]]، [[ارتباط]] مجلس با [[مردم]]، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در [[جهان]] از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در [[جهت]] نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود<ref>فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، | قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و [[مخالف]] و [[حدود اختیارات]] کمیسیون‌ها، [[میزان]] لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ [[رأی]]، [[ارتباط]] مجلس با [[مردم]]، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در [[جهان]] از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در [[جهت]] نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود<ref>فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.</ref>.<ref>[[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|دانشنامه فقه سیاسی]]، ص۶۳.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[قانونگذاری]] | * [[قانونگذاری]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
# [[پرونده: 1100699.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی''']] | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: 1100699.jpg|22px]] [[عباس علی عمید زنجانی|عمید زنجانی، عباس علی]]، [[دانشنامه فقه سیاسی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه فقه سیاسی ج۱''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات سیاسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۰۵
مقدمه
جریان تصویب قوانین و قانونگذاری، دو مرحلۀ به طور کامل مشخص دارد:
- مرحلۀ مقدماتی که پیشنهاد، در کمیسیون‌های تخصصی بررسی می‌شود؛
- مرحلۀ شور، مذاکره و تصمیم که اساسا بر عهده جلسۀ عمومی است. با پیشنهاد لایحه یا طرح قانونی به مجلس قانونگذاری، جریان تصویب قوانین گشوده می‌شود. کم و کیف پیشنهاد یا ابتکار قانونی، با شیوه‌های مختلف به آگاهی عمومی می‌رسد و این امر به قوانین و آیین‌نامه‌های مجلس هر کشور بستگی دارد[۱].
در تمامی مجالس قانونگذاری، به‌طور معمول سازماندهی، کار مجلس و آیین کار در گذشته طرح‌ریزی شده و طی آیین نامۀ داخلی به تصویب می‌رسد و به این ترتیب سعی بر آن می‌شود که کار مجلس متناسب با نیازهای فوری جامعه و با استفاده از شیوه‌های بهتر که حرکت مجلس را تندتر کند، انجام شود. قرائت لوایح، طرح‌ها و تکثیر آنها، کیفیت بحث موافق و مخالف و حدود اختیارات کمیسیون‌ها، میزان لازم برای بحث و بررسی و شور، حضور و غیاب، کیفیت اخذ رأی، ارتباط مجلس با مردم، تعداد کمیسیون‌ها و نظایر آن، از مسائلی است که در شیوه کار مجلس و سازمان قانونگذاری نقش فراوان دارد و امروز در جهان از مدرن‌ترین وسایل، برای عمق بخشیدن و سرعت دادن به کار مجلس، بهره‌برداری می‌شود و قدم‌های اساسی در جهت نو کردن سازمان و آیین کار دستگاه قانونگذار برداشته می‌شود[۲].[۳]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ حقوق اساسی و نهادهای سیاسی، ص۴۳۵.
- ↑ فقه سیاسی، ج۱، ص۱۳۱.
- ↑ عمید زنجانی، عباس علی، دانشنامه فقه سیاسی، ص۶۳.