خوالف در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پانویس2}} +{{پانویس}}))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = خوالف
| عنوان مدخل  = [[خوالف]]
| مداخل مرتبط = [[خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = خوالف (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
* خانه‌نشینان، افرادی که به [[دلیل]] عجز و [[ناتوانی]] در پشت [[جبهه]] بر جای می‌مانند؛ مانند [[کودکان]]، پیرمردان عاجز و [[زنان]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۲۴.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[خوالف]]''' است. "'''[[خوالف]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
*{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>.
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
* در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانه‌نشینی]] [[توبیخ]] شده‌اند. از پست‌ترین و خوارکننده‌ترین اهانت‌ها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>.
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ خوالف در قرآن]] - [[خوالف در حدیث]] - [[خوالف در فقه سیاسی]] </div>
* [[ابن‌خلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان علل اضمحلال [[دولت‌ها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها می‌شمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولت‌ها]] و [[تمدن‌ها]] می‌داند: مال‌پرستی و گنج‌اندوزی و ملازمه آن با [[رفاه‌طلبی]] ([[خانه‌نشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیش‌گفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>.
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[خوالف (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== منابع ==
*خانه‌نشینان، افرادی که به [[دلیل]] عجز و [[ناتوانی]] در پشت [[جبهه]] بر جای می‌مانند؛ مانند [[کودکان]]، پیرمردان عاجز و [[زنان]]<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۲۴.</ref>.
{{منابع}}
*{{متن قرآن|رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ}}<ref>«راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان  و کودکان)  باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.</ref>.
*در این [[آیه شریفه]]، اغنیای [[مدینه]] به [[دلیل]] حضور نیافتن در [[جهاد]] و [[خانه‌نشینی]] [[توبیخ]] شده‌اند. از پست‌ترین و خوارکننده‌ترین اهانت‌ها برای مرد [[عرب]]، برشمردن او در کنار [[زنان]] و [[کودکان]] و عجایز در هنگام [[نبرد]] و [[دلاوری]] است که [[اغنیا]] برای [[حفظ جان]] و [[مال]] حاضر بودند، این [[عار]] و [[ننگ]] را بپذیرند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.</ref>.
*[[ابن‌خلدون]]، مؤرخ شهیر [[مسلمان]]، در بیان [[علل]] اضمحلال [[دولت‌ها]]، [[سلسله]] اوصاف و حالاتی را برای دولتمردان و [[مردم]] آنها می‌شمارد و در این میان دو علت را که میان آنها ملازمه برقرار است، علت [[سقوط]] [[دولت‌ها]] و [[تمدن‌ها]] می‌داند: مال‌پرستی و گنج‌اندوزی و ملازمه آن با [[رفاه‌طلبی]] ([[خانه‌نشینی]]) و جهادگریزی<ref>ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.</ref>، دو وصفی است که به عنوان لازم و ملزوم در [[آیه شریفه]] پیش‌گفته بدان اشاره شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۶۴-۲۶۵.</ref>.
 
==منابع==
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: خوالف]]
[[رده: خوالف]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۹

مقدمه

منابع

پانویس

  1. احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۵۲۴.
  2. «راضی شده‌اند که با واپس‌ماندگان (جهاد، از زنان و کودکان) باشند و بر دل‌هایشان مهر نهاده شده است از این رو در نمی‌یابند» سوره توبه، آیه ۸۷.
  3. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۱، ص۵-۶.
  4. ابن‌خلدون، مقدمه ابن‌خلدون، ص۴۲۴-۴۲۷.
  5. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۲۶۴-۲۶۵.