آیه اهل ذکر در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = آیه اهل ذکر | |||
| عنوان مدخل = آیه اهل ذکر | |||
| مداخل مرتبط = [[آیه اهل ذکر در تفسیر و علوم قرآنی]] - [[آیه اهل ذکر در حدیث]] - [[آیه اهل ذکر در کلام اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در فقه اسلامی]] - [[آیه اهل ذکر در معارف و سیره رضوی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
== مقدمه == | |||
به آیه {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}<ref>«و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی میکردیم نفرستادیم؛ اگر نمیدانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.</ref> در [[فقه]]، باب [[اجتهاد]] و [[تقلید]]، بر [[وجوب تقلید]]<ref>جواهر الکلام، چ۴۱، ص۵۲۸.</ref> و در [[اصول فقه]]، بر حجیت خبر واحد<ref>فرائد الاصول، ج۱، ص۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص۲۷۶.</ref> استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید [[مجتهد]] میّت به این [[آیه]] استناد کردهاند؛ زیرا عمل به قول [[اهل ذکر]]، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است<ref>التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص۱۱۰.</ref>.<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]]، ج۱، ص۱۹۶.</ref> | |||
==مقدمه== | |||
به | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل وابسته}} | |||
* [[اهل ذکر]] | |||
* [[مرجعیت علمی]] | |||
{{پایان مدخل وابسته}} | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | # [[پرونده:1368945.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:آیه اهل ذکر]] | [[رده:آیه اهل ذکر]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۲
مقدمه
به آیه فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ[۱] در فقه، باب اجتهاد و تقلید، بر وجوب تقلید[۲] و در اصول فقه، بر حجیت خبر واحد[۳] استناد شده است. برخی نیز برای جواز بقا بر تقلید مجتهد میّت به این آیه استناد کردهاند؛ زیرا عمل به قول اهل ذکر، به زنده بودن آنان مقیّد نشده است[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و ما پیش از تو جز مردانی را که به آنها وحی میکردیم نفرستادیم؛ اگر نمیدانید از اهل کتاب (آسمانی) بپرسید» سوره نحل، آیه ۴۳.
- ↑ جواهر الکلام، چ۴۱، ص۵۲۸.
- ↑ فرائد الاصول، ج۱، ص۲۸۸؛ الفصول الغرویة، ص۲۷۶.
- ↑ التنقیح (الإجتهاد و التقلید)، ص۱۱۰.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۱۹۶.