ابوالحسن عراقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'jpg|22px]]، 22px [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
از دبیران و | از دبیران و دولتمردان سلطان مسعود غزنوی بود که در [[سال ۴۲۵ هجری]] قمری در مجاورت بقعه [[مطهر]] [[امام رضا]] {{ع}} مسجدی بنا کرد که به «[[مسجد]] بالا سر» معروف است. | ||
عراقی بعد از اتمام ساخت این مسجد که از زمره قدیمی‌ترین ابنیه [[حرم امام رضا]]{{ع}} پس از بقعه مطهر است، [[وصیت]] کرد که او را در این مسجد [[دفن]] نمایند. عراقی در [[سال ۴۲۹ هجری]] قمری در گذشت و بنا بر وصیت خود او، تابوتش را از غزنین به [[مشهد]] آورده و در مسجد بالا سر دفن کردند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۴۲ و ۱۴۳.</ref>. | عراقی بعد از اتمام ساخت این مسجد که از زمره قدیمی‌ترین ابنیه [[حرم امام رضا]] {{ع}} پس از بقعه مطهر است، [[وصیت]] کرد که او را در این مسجد [[دفن]] نمایند. عراقی در [[سال ۴۲۹ هجری]] قمری در گذشت و بنا بر وصیت خود او، تابوتش را از غزنین به [[مشهد]] آورده و در مسجد بالا سر دفن کردند<ref>تاریخ آستان قدس رضوی، ج۱، ص۱۴۲ و ۱۴۳.</ref>. | ||
به نوشته [[ابوالفضل بیهقی]]، عراقی کاریز مشهد که شاید منظور قنات سناباد بوده باشد را، که در آن [[زمان]] خشک شده بود، مجددا روان کرد. از دیگر اقدامات ابو الحسن عراقی، ساختن کاروانسرایی در مشهد بود. او دهی را خرید و بر کاروانسرا و کاریز ساخته خویش [[وقف]] نمود<ref>تاریخ بیهقی، ص۷۱۲.</ref>. بنابراین، ابوالحسن عراقی بعد از [[سوری بن معتز]]، از جمله کسانی است که در زمان [[سلطنت]] مسعود غزنوی نسبت به [[عمران]] [[شهر]] مشهد و [[حرم]] [[حضرت رضا]]{{ع}} اهتمام به [[خرج]] داده است<ref>تاریخ شهر مشهد، ص۲۰.</ref> | به نوشته [[ابوالفضل بیهقی]]، عراقی کاریز مشهد که شاید منظور قنات سناباد بوده باشد را، که در آن [[زمان]] خشک شده بود، مجددا روان کرد. از دیگر اقدامات ابو الحسن عراقی، ساختن کاروانسرایی در مشهد بود. او دهی را خرید و بر کاروانسرا و کاریز ساخته خویش [[وقف]] نمود<ref>تاریخ بیهقی، ص۷۱۲.</ref>. بنابراین، ابوالحسن عراقی بعد از [[سوری بن معتز]]، از جمله کسانی است که در زمان [[سلطنت]] [[مسعود غزنوی]] نسبت به [[عمران]] [[شهر]] مشهد و [[حرم]] [[حضرت رضا]] {{ع}} اهتمام به [[خرج]] داده است<ref>تاریخ شهر مشهد، ص۲۰.</ref><ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۴۸.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']] | # [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:امام رضا]] | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۸
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
از دبیران و دولتمردان سلطان مسعود غزنوی بود که در سال ۴۲۵ هجری قمری در مجاورت بقعه مطهر امام رضا (ع) مسجدی بنا کرد که به «مسجد بالا سر» معروف است. عراقی بعد از اتمام ساخت این مسجد که از زمره قدیمی‌ترین ابنیه حرم امام رضا (ع) پس از بقعه مطهر است، وصیت کرد که او را در این مسجد دفن نمایند. عراقی در سال ۴۲۹ هجری قمری در گذشت و بنا بر وصیت خود او، تابوتش را از غزنین به مشهد آورده و در مسجد بالا سر دفن کردند[۱].
به نوشته ابوالفضل بیهقی، عراقی کاریز مشهد که شاید منظور قنات سناباد بوده باشد را، که در آن زمان خشک شده بود، مجددا روان کرد. از دیگر اقدامات ابو الحسن عراقی، ساختن کاروانسرایی در مشهد بود. او دهی را خرید و بر کاروانسرا و کاریز ساخته خویش وقف نمود[۲]. بنابراین، ابوالحسن عراقی بعد از سوری بن معتز، از جمله کسانی است که در زمان سلطنت مسعود غزنوی نسبت به عمران شهر مشهد و حرم حضرت رضا (ع) اهتمام به خرج داده است[۳][۴]
