رستم غلام شمر بن ذی الجوشن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'احمدبن' به 'احمد بن')
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در تاریخ اسلامی]] - [[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در تاریخ اسلامی]] - [[رستم غلام شمر بن ذی الجوشن در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


'''رستم‌'''، [[غلام]] [[شمر بن ذی‌ الجوشن]] بود که به همراه او در [[کربلا]] حضور داشت.
'''رستم‌'''، [[غلام]] [[شمر بن ذی الجوشن]] بود که به همراه او در [[کربلا]] حضور داشت.


==مقدمه==
== مقدمه ==
پس از شهادت [[عبدالله بن عمیر کلبی]]،‌ [[ام وهب]] خود را بر سر [[جسد]] شوهرش رساند و چهره‌ او را که‌ خاک‌ و‌ خون‌ پوشانده‌ بود، با دست‌ پاک‌ می‌کرد. [[شمر]] به‌ غلامش‌ رستم‌ [[دستور]] داد که او را بُکشد. رستم با عمودی‌ که‌ بر سر اُمّ‌‌ وهب‌ کوبید، او را به‌ شهادت‌ رساند. او در کنار شوهرش‌ برخاک‌ افتاد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمدبن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی.، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی‌ بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری.، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی.، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسیج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری.، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری.، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار{{ع}}، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی.، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.{{ع}}، ص۸۴.</ref>
او از [[غلامان]] ترک تبار [[عبیدالله بن زیاد]] به شمار می‌رفت. بنا بر نقل برخی از منابع او [[قاتل]] [[هانی بن عروه]] است.<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.</ref> گفته شده که او و عده‌ای دیگر به [[دستور]] [[عبیدالله بن زیاد]]، [[هانی]] را به بازار گوسفند فروشان بردند تا گردن بزنند. پس از رسیدن به بازار، رشید با شمشیرش ضربتی بر هانی زد؛ اما ضربتش کارگر نیفتاد از این‌رو ضربتی دیگر بر هانی فرود آورد و او را به [[شهادت]] رساند.<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-4__a-44275.aspx#_ftn24 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه].</ref>  


رستم همچنین سر [[عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌]] را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت.<ref>فرهنگ عاشورا، ص۱۹۷.</ref>
پس از [[شهادت]] [[عبدالله بن عمیر کلبی]]، [[ام وهب]] خود را بر سر [[جسد]] شوهرش رساند و چهره او را که [[خاک]] و [[خون]] پوشانده بود، با دست [[پاک]] می‌کرد. [[شمر]] به غلامش رستم [[دستور]] داد که او را بُکشد. رستم با عمودی که بر سر [[ام وهب]] کوبید، او را به [[شهادت]] رساند. او در کنار شوهرش بر خاک افتاد.<ref>انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار {{ع}}، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.{{ع}}، ص۸۴.</ref>


.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۵۲.</ref>
رستم همچنین سر [[عبدالله بن عمیر کلبی|عبدالله بن عُمَیر کلبی‌]] را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت<ref>فرهنگ عاشورا، ص۱۹۷.</ref>.<ref>[[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|دوزخیان جاوید]]، ص۲۵۲.</ref>


==جستارهای وابسته==
سالها بعد او به همراه مولایش - [[عبیدالله بن زیاد]]- در [[نبرد]] خازر حضور یافت. کسانی که او را می‌شناختند رشید را به یکدیگر نشان می‌دادند و می‌گفتند: «او [[قاتل]] [[هانی بن عروه]] است». در این هنگام شخصی از میان [[سپاه]] [[ابراهیم بن مالک اشتر]] به نام [[عبدالرحمن]] بن [[حصین]] مرادی گفت: «[[خدا]] مرا بکشد اگر او را نکشم یا در راه انجام این کار کشته نشوم». سپس با نیزه‌اش به رشید [[حمله]] برد و او را به [[هلاکت]] رساند<ref>البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-4__a-44275.aspx#_ftn24 مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه].</ref>
*[[ام وهب]] (شهید)
*[[عبدالله‌ بن‌ عُمَیر کلبی‌]] (شهید)


==منابع==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[ام وهب]] (شهید)
* [[عبدالله بن عمیر کلبی]] (شهید)
* [[شمر بن ذی الجوشن]] (مولی)
{{پایان مدخل وابسته}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
#[[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
# [[پرونده:87443.jpg|22px]] [[مرضیه محمدزاده|محمدزاده، مرضیه]]، [[دوزخیان جاوید (کتاب)|'''دوزخیان جاوید''']]
# [[پرونده:13681302.jpg|22px]] [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [http://pajoohe.ir/%D9%82%D8%A7%D8%AA%D9%84%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%D8%B9-4__a-44275.aspx#_ftn24 '''مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه]'''
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{قاتلان امام حسین}}


[[رده:رستم غلام شمر بن ذی الجوشن]]
[[رده:قاتلان امام حسین]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۹

رستم‌، غلام شمر بن ذی الجوشن بود که به همراه او در کربلا حضور داشت.

مقدمه

او از غلامان ترک تبار عبیدالله بن زیاد به شمار می‌رفت. بنا بر نقل برخی از منابع او قاتل هانی بن عروه است.[۱] گفته شده که او و عده‌ای دیگر به دستور عبیدالله بن زیاد، هانی را به بازار گوسفند فروشان بردند تا گردن بزنند. پس از رسیدن به بازار، رشید با شمشیرش ضربتی بر هانی زد؛ اما ضربتش کارگر نیفتاد از این‌رو ضربتی دیگر بر هانی فرود آورد و او را به شهادت رساند.[۲].[۳]

پس از شهادت عبدالله بن عمیر کلبی، ام وهب خود را بر سر جسد شوهرش رساند و چهره او را که خاک و خون پوشانده بود، با دست پاک می‌کرد. شمر به غلامش رستم دستور داد که او را بُکشد. رستم با عمودی که بر سر ام وهب کوبید، او را به شهادت رساند. او در کنار شوهرش بر خاک افتاد.[۴]

رستم همچنین سر عبدالله بن عُمَیر کلبی‌ را از تن جدا کرد و به سوی خیمه‌ها انداخت[۵].[۶]

سالها بعد او به همراه مولایش - عبیدالله بن زیاد- در نبرد خازر حضور یافت. کسانی که او را می‌شناختند رشید را به یکدیگر نشان می‌دادند و می‌گفتند: «او قاتل هانی بن عروه است». در این هنگام شخصی از میان سپاه ابراهیم بن مالک اشتر به نام عبدالرحمن بن حصین مرادی گفت: «خدا مرا بکشد اگر او را نکشم یا در راه انجام این کار کشته نشوم». سپس با نیزه‌اش به رشید حمله برد و او را به هلاکت رساند[۷].[۸]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.
  2. البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد، قم، کنگره شیخ مفید، ج۲، ص۶۴ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶۴.
  3. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.
  4. انساب الاشراف، بلاذری، احمد بن یحیی، چاپ محمود فردوس العظم، دمشق: ۱۹۹۶ – ۲۰۰۰ میلادی، ج۳، ص۱۹۴؛ تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمد بن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی، ج۵، ص۴۴۶؛ الکامل فی التاریخ، ابن اثیر، عزّالدین علی بن احمد بن ابی الکرم، تحقیق مکتبه التراث، بیروت: ۱۳۸۵-۱۳۸۶ قمری، ج۴، ص۶۸-۶۹، ۲۰۲؛ البدایة و النهایة، ابن‌کثیر دمشقی، عمادالدین اسماعیل‌بن عمر، قاهره: ۱۹۳۲ میلادی، ج۸، ص۱۸۱-۱۸۲؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی، ج۷، ص۱۸۷؛ تنقیح المقال فی احوال الرجال، مامقانی، شیخ عبدالله، نجف: المطبعة الحیریه، ۱۳۵۲ قمری، ج۲، ص۲۰۱؛ اعلام النساء المؤمنات، کحاله، عمررضا، بیروت: مؤسسه الرساله، ۱۳۹۷ قمری، ج۵، ص۲۹۲؛ بحار الانوار الجامعه لدرر الائمه الاطهار (ع)، علامه مجلسی، ملامحمد باقر، تهران: مکتبه الاسلامیه، ۱۳۶۲ شمسی، ج۴۴، ص۳۲۰، ج۴۵، ص۱۷؛ انصار الحسین، محمدمهدی شمس‌الدین، ترجمه سیدناصر هاشم‌زاده، تهران: شرکت چاپ و نشر بین-الملل، ۱۳۸۷ شمسی.(ع)، ص۸۴.
  5. فرهنگ عاشورا، ص۱۹۷.
  6. محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۲.
  7. البلاذری، احمد بن یحیی؛ انساب الاشراف، تحقیق محمد باقر محمودی، بیروت، دارالتعارف، چاپ اول، ۱۹۷۷، ج۲، ص۸۲؛ الطبری، محمد بن جریر؛ تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، چاپ دوم، ۱۹۶۷، ج۵، ص۳۷۹ و ابن اثیر، علی بن ابی الکرم؛ الکامل فی التاریخ، بیروت، دارصادر-داربیروت، ۱۹۶۵، ج۴، ص۳۶.
  8. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مقاله «قاتلان امام حسین (ع)، ش۴»، پایگاه پژوهه.