مسکنت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[مسکنت در قرآن]] - [[مسکنت در حدیث]] - [[مسکنت در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = مسکنت (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مسکنت در قرآن]] - [[مسکنت در حدیث]] - [[مسکنت در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مسکنت (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
«مسکنت» در لغت، استقرار [[باطنی]] مانند [[طمأنینه]] و رَفع تشویش و استقرار [[مادّی]] مانند ساکن شدن در محلی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۳.</ref>. اصل آن "سکن" به معنای استقرار در مقابل حرکت و [[اضطراب]] (مادی و [[روحی]]). [[مسکین]] به معنای نادار، [[ناداری]] در تأمین عیال<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۲۱۴.</ref>، فردی که در سکون به حد اعلی رسیده.
«مسکنت» در لغت، استقرار [[باطنی]] مانند [[طمأنینه]] و رَفع تشویش و استقرار [[مادّی]] مانند ساکن شدن در محلی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۳.</ref>. اصل آن "سکن" به معنای استقرار در مقابل حرکت و [[اضطراب]] (مادی و [[روحی]]). [[مسکین]] به معنای نادار، [[ناداری]] در تأمین عیال<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۲۱۴.</ref>، فردی که در سکون به حد اعلی رسیده.


{{متن قرآن|وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ}}<ref>«مهر خواری و تهیدستی بر آنان زده شد » سوره بقره، آیه ۶۱.</ref>.
{{متن قرآن|وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ}}<ref>«مهر خواری و تهیدستی بر آنان زده شد» سوره بقره، آیه ۶۱.</ref>.


«مسکین» تعبیر از فردی است که [[قدرت]]، قوت و تمکّن او بسیار محدود است و از تلاش و کوشش برای تأمین و توسعه معاش به [[دلیل]] [[مرض]]، [[پیری]]، [[ضعف]] بدنی یا [[مالی]] عاجز گشته است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۵.</ref>.
«مسکین» تعبیر از فردی است که [[قدرت]]، قوت و تمکّن او بسیار محدود است و از تلاش و کوشش برای تأمین و توسعه معاش به [[دلیل]] [[مرض]]، [[پیری]]، [[ضعف]] بدنی یا [[مالی]] عاجز گشته است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۵.</ref>.
خط ۱۶: خط ۱۲:
از سیاست‌های مؤثر [[قرآنی]]، برای تأمین این قشر [[رنج‌دیده]] و سختی‌ کشیده، [[وجوب]] "اطعام مسکین" در برخی کفارات واردشده در [[احکام شرعی]] است، که در صورت اجرای صحیح و فراگیر آنها، نیاز بسیاری از [[مساکین]] تأمین می‌شود: {{متن قرآن|فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا}}<ref>«و هر کس نیافت، روزه دو ماه پیاپی پیش از آنکه با همدیگر تماسی بگیرند (بر عهده اوست) و آنکه یارایی ندارد، خوراک دادن به شصت مستمند (بر عهده اوست)» سوره مجادله، آیه ۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۶-۴۷۷.</ref>
از سیاست‌های مؤثر [[قرآنی]]، برای تأمین این قشر [[رنج‌دیده]] و سختی‌ کشیده، [[وجوب]] "اطعام مسکین" در برخی کفارات واردشده در [[احکام شرعی]] است، که در صورت اجرای صحیح و فراگیر آنها، نیاز بسیاری از [[مساکین]] تأمین می‌شود: {{متن قرآن|فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا}}<ref>«و هر کس نیافت، روزه دو ماه پیاپی پیش از آنکه با همدیگر تماسی بگیرند (بر عهده اوست) و آنکه یارایی ندارد، خوراک دادن به شصت مستمند (بر عهده اوست)» سوره مجادله، آیه ۴.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۶-۴۷۷.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
==جستارهای وابسته==
{{پایان منابع}}
 
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[فقر اقتصادی]]
* [[فقر اقتصادی]]
* [[فقر]]
* [[فقر]]
{{پایان مدخل‌ وابسته}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:مسکنت]]
[[رده:مسکنت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۶

مقدمه

«مسکنت» در لغت، استقرار باطنی مانند طمأنینه و رَفع تشویش و استقرار مادّی مانند ساکن شدن در محلی[۱]. اصل آن "سکن" به معنای استقرار در مقابل حرکت و اضطراب (مادی و روحی). مسکین به معنای نادار، ناداری در تأمین عیال[۲]، فردی که در سکون به حد اعلی رسیده.

﴿وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ[۳].

«مسکین» تعبیر از فردی است که قدرت، قوت و تمکّن او بسیار محدود است و از تلاش و کوشش برای تأمین و توسعه معاش به دلیل مرض، پیری، ضعف بدنی یا مالی عاجز گشته است[۴].

مسکین از افراد آسیب‌پذیر اجتماعی است و بر عهده دولت اسلامی است که او را تحت پوشش تأمین اجتماعی قرار دهد و از محل بودجه حاصله از مالیات‌های اسلامی (زکات، خمس، فیء) زندگی آنان را تأمین نماید و نیز به مؤمنان دادن صدقه به این قشر نیازمند توصیه شده است: ﴿قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَيْرٍ فَلِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ[۵].

از سیاست‌های مؤثر قرآنی، برای تأمین این قشر رنج‌دیده و سختی‌ کشیده، وجوب "اطعام مسکین" در برخی کفارات واردشده در احکام شرعی است، که در صورت اجرای صحیح و فراگیر آنها، نیاز بسیاری از مساکین تأمین می‌شود: ﴿فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّينَ مِسْكِينًا[۶].[۷]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۳.
  2. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۲۱۴.
  3. «مهر خواری و تهیدستی بر آنان زده شد» سوره بقره، آیه ۶۱.
  4. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۶۵.
  5. «از تو می‌پرسند: چه چیزی را ببخشند؟ بگو هر دارایی که می‌بخشید (بهتر است) به پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و بینوایان و در راه مانده باشد و هر نیکی بجای آورید خداوند به آن داناست» سوره بقره، آیه ۲۱۵.
  6. «و هر کس نیافت، روزه دو ماه پیاپی پیش از آنکه با همدیگر تماسی بگیرند (بر عهده اوست) و آنکه یارایی ندارد، خوراک دادن به شصت مستمند (بر عهده اوست)» سوره مجادله، آیه ۴.
  7. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۷۶-۴۷۷.