ستاره: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{یادآوری پانویس}} {{پانویس}} +== پانویس == {{پانویس}}))
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ستاره در قرآن]] - [[ستاره در حدیث]] - [[ستاره در نهج البلاغه]] | پرسش مرتبط  = ستاره (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">مدخل‌های وابسته به این بحث:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[ستاره در قرآن]] - [[ستاره در حدیث]] - [[ستاره در نهج البلاغه]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[ستاره (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
[[ستاره]] واژه‌ای است [[فارسی]] که به اجرام و کرات آسمانی‌ای گفته می‌شود که به حالت گازی بوده و با [[نور]] خود می‌درخشند.<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶؛ فرهنگ فارسی، ج۲، ص۱۸۳۰، "ستاره".</ref> معادل ستاره در [[زبان عربی]] دو لفظ "[[نجم]]" و "کوکب" است. نجم در لغت به معنای [[ظهور]] و طلوع است <ref>الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۹؛ لسان العرب، ج۱۲، ص۵۶۸، "نجم".</ref> و ستاره را از آن‌رو که طلوع می‌کند نجم گفته‌اند.<ref>مفردات، ص۷۹۱، "نجم".</ref> کوکب که در لغت [[عبری]]، [[سریانی]] و آرامی ریشه دارد،<ref>التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵، "کوکب".</ref> در اصل به مجموعه چیزهایی گفته می‌شود که از لحاظ نور، بزرگی یا [[زیبایی]] ظهور دارند <ref>التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵-۱۳۶.</ref> و به ستاره [[هنگام ظهور]]، کوکب گفته می‌شود.<ref>مفردات، ص۶۹۵، "کب".</ref> در تفاوت کوکب و نجم گفته شده: کوکب به ستاره‌های بزرگ و ثابت و نجم به ستاره‌هایی که از خود نور داشته و دارای طلوع و غروب هستند، اعم از بزرگ و کوچک، گفته می‌شود.<ref> معجم الفروق اللغویه، ص۴۵۹.</ref> فرق ستاره با سیاره نیز در این است که سیاره بر خلاف ستاره از خود نور ندارد و نور خود را از ستاره می‌گیرد و به دور ستاره و [[خورشید]] می‌گردد و دارای دو حرکت وضعی و انتقالی است،<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۲۲۰؛ فرهنگ سخن، ج۵، ص۴۳۴۳، "سیاره".</ref> از همین رو به ستاره‌ها "ثوابت" هم گفته می‌شود<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶.</ref>.<ref>[[سید سعید حسینی|حسینی]] و [[حسن صادقی|صادقی]]، [[ستاره (مقاله)|مقاله «ستاره»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۵.</ref>
[[ستاره]] واژه‌ای است [[فارسی]] که به اجرام و کرات آسمانی‌ای گفته می‌شود که به حالت گازی بوده و با [[نور]] خود می‌درخشند.<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶؛ فرهنگ فارسی، ج۲، ص۱۸۳۰، "ستاره".</ref> معادل ستاره در [[زبان عربی]] دو لفظ "[[نجم]]" و "کوکب" است. نجم در لغت به معنای [[ظهور]] و طلوع است <ref>الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۹؛ لسان العرب، ج۱۲، ص۵۶۸، "نجم".</ref> و ستاره را از آن‌رو که طلوع می‌کند نجم گفته‌اند.<ref>مفردات، ص۷۹۱، "نجم".</ref> کوکب که در لغت [[عبری]]، [[سریانی]] و آرامی ریشه دارد،<ref>التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵، "کوکب".</ref> در اصل به مجموعه چیزهایی گفته می‌شود که از لحاظ نور، بزرگی یا [[زیبایی]] ظهور دارند <ref>التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵-۱۳۶.</ref> و به ستاره [[هنگام ظهور]]، کوکب گفته می‌شود.<ref>مفردات، ص۶۹۵، "کب".</ref> در تفاوت کوکب و نجم گفته شده: کوکب به ستاره‌های بزرگ و ثابت و نجم به ستاره‌هایی که از خود نور داشته و دارای طلوع و غروب هستند، اعم از بزرگ و کوچک، گفته می‌شود.<ref> معجم الفروق اللغویه، ص۴۵۹.</ref> فرق ستاره با سیاره نیز در این است که سیاره بر خلاف ستاره از خود نور ندارد و نور خود را از ستاره می‌گیرد و به دور ستاره و [[خورشید]] می‌گردد و دارای دو حرکت وضعی و انتقالی است،<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۲۲۰؛ فرهنگ سخن، ج۵، ص۴۳۴۳، "سیاره".</ref> از همین رو به ستاره‌ها "ثوابت" هم گفته می‌شود<ref>فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶.</ref>.<ref>[[سید سعید حسینی|حسینی]] و [[حسن صادقی|صادقی]]، [[ستاره (مقاله)|مقاله «ستاره»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۱۵.</ref>


==ستاره در [[قرآن]]==
== ستاره در [[قرآن]] ==
 
==[[آفرینش]] [[ستاره]]==
 
==نقش ستارگان در نظام آفرینش==
===جهت یابی===
===[[زینت]] [[آسمان]]===
===[[حفظ]] آسمان از حضور [[شیاطین]]===


==[[تشبیه]] به [[ستاره]]==
== [[آفرینش]] [[ستاره]] ==


==[[سوگند]] به [[ستاره]]==
== نقش ستارگان در نظام آفرینش ==
===قسم به ستاره درخشان===
=== جهت یابی ===
=== قسم به ستاره فرود آینده===
=== [[زینت]] [[آسمان]] ===
===قسم به [[جایگاه]] ستارگان===
=== [[حفظ]] آسمان از حضور [[شیاطین]] ===


==[[یاد خدا]] هنگام ناپدید شدن ستارگان==
== [[تشبیه]] به [[ستاره]] ==


==سجده [[ستاره]]==
== [[سوگند]] به [[ستاره]] ==
=== قسم به ستاره درخشان ===
=== قسم به ستاره فرود آینده ===
=== قسم به [[جایگاه]] ستارگان ===


==نابودی ستاره در [[قیامت]]==
== [[یاد خدا]] هنگام ناپدید شدن ستارگان ==


==ناشایستگی [[ستاره]] برای [[پرستش]]==
== سجده [[ستاره]] ==


==ستاره‌شناسی==
== نابودی ستاره در [[قیامت]] ==


== پرسش‌های وابسته ==
== ناشایستگی [[ستاره]] برای [[پرستش]] ==


== جستارهای وابسته ==
== ستاره‌شناسی ==


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1100409.jpg|22px]] [[سید سعید حسینی|حسینی]] و [[حسن صادقی|صادقی]]، [[ستاره (مقاله)|مقاله «ستاره»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵''']]
* [[پرونده:1100409.jpg|22px]] [[سید سعید حسینی|حسینی]] و [[حسن صادقی|صادقی]]، [[ستاره (مقاله)|مقاله «ستاره»]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵ (کتاب)|'''دائرةالمعارف قرآن کریم ج۱۵''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:ستاره]]
[[رده:ستاره]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۲۸

مقدمه

ستاره واژه‌ای است فارسی که به اجرام و کرات آسمانی‌ای گفته می‌شود که به حالت گازی بوده و با نور خود می‌درخشند.[۱] معادل ستاره در زبان عربی دو لفظ "نجم" و "کوکب" است. نجم در لغت به معنای ظهور و طلوع است [۲] و ستاره را از آن‌رو که طلوع می‌کند نجم گفته‌اند.[۳] کوکب که در لغت عبری، سریانی و آرامی ریشه دارد،[۴] در اصل به مجموعه چیزهایی گفته می‌شود که از لحاظ نور، بزرگی یا زیبایی ظهور دارند [۵] و به ستاره هنگام ظهور، کوکب گفته می‌شود.[۶] در تفاوت کوکب و نجم گفته شده: کوکب به ستاره‌های بزرگ و ثابت و نجم به ستاره‌هایی که از خود نور داشته و دارای طلوع و غروب هستند، اعم از بزرگ و کوچک، گفته می‌شود.[۷] فرق ستاره با سیاره نیز در این است که سیاره بر خلاف ستاره از خود نور ندارد و نور خود را از ستاره می‌گیرد و به دور ستاره و خورشید می‌گردد و دارای دو حرکت وضعی و انتقالی است،[۸] از همین رو به ستاره‌ها "ثوابت" هم گفته می‌شود[۹].[۱۰]

ستاره در قرآن

آفرینش ستاره

نقش ستارگان در نظام آفرینش

جهت یابی

زینت آسمان

حفظ آسمان از حضور شیاطین

تشبیه به ستاره

سوگند به ستاره

قسم به ستاره درخشان

قسم به ستاره فرود آینده

قسم به جایگاه ستارگان

یاد خدا هنگام ناپدید شدن ستارگان

سجده ستاره

نابودی ستاره در قیامت

ناشایستگی ستاره برای پرستش

ستاره‌شناسی

منابع

پانویس

  1. فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶؛ فرهنگ فارسی، ج۲، ص۱۸۳۰، "ستاره".
  2. الصحاح، ج۵، ص۲۰۳۹؛ لسان العرب، ج۱۲، ص۵۶۸، "نجم".
  3. مفردات، ص۷۹۱، "نجم".
  4. التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵، "کوکب".
  5. التحقیق، ج۱۰، ص۱۳۵-۱۳۶.
  6. مفردات، ص۶۹۵، "کب".
  7. معجم الفروق اللغویه، ص۴۵۹.
  8. فرهنگ گیتاشناسی، ص۲۲۰؛ فرهنگ سخن، ج۵، ص۴۳۴۳، "سیاره".
  9. فرهنگ گیتاشناسی، ص۷۶.
  10. حسینی و صادقی، مقاله «ستاره»، دائرةالمعارف قرآن کریم، ج۱۵.