اخراج: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اخراج در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
اخراج: بیرون کردن از ریشه خروج ضد دخول<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۲.</ref>. | |||
{{متن قرآن|وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ}}<ref>«و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.</ref>. | |||
اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، [[تفاسیر]] خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از [[گور]] بیرون‌آوردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.</ref>. | |||
از سیاست‌های خصمانه [[مخالفان]]، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، [[هجرت]] عده‌ای از [[مسلمانان]] به [[حبشه]] و [[هجرت]] [[رسول اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مدینه]] بر اثر فشار و سختگیری [[مشرکان]] [[قریش]] می‌باشد<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.</ref>: {{متن قرآن|وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.</ref>. | |||
اخراج به معنای [[تبعید]] نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و [[تبعید]]) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و [[تبعید]] به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در [[قرآن]] به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است<ref>اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.</ref>: {{متن قرآن|وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ}}<ref>«و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۵۴-۵۵.</ref>. | |||
== منابع == | |||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اخراج]] | [[رده:اخراج]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۳
اخراج از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اخراج در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
اخراج: بیرون کردن از ریشه خروج ضد دخول[۱].
﴿وَأَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ﴾[۲].
اخراج به اعتبار موضوعات و موارد، تفاسیر خاصی بر می‌تابد؛ مانند برآوردن، رویاندن، آواره‌کردن، پدیدآوردن، نشان‌دادن، تسلیم‌کردن، زنده از گور بیرون‌آوردن[۳].
از سیاست‌های خصمانه مخالفان، آواره‌کردن و بیرون‌کردن از سرزمین و دیار و خانمان است که نمونه بزرگ آن، هجرت عده‌ای از مسلمانان به حبشه و هجرت رسول اکرم (ص) و مسلمانان به مدینه بر اثر فشار و سختگیری مشرکان قریش می‌باشد[۴]: ﴿وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللَّهِ﴾[۵].
اخراج به معنای تبعید نیز به کار رفته است. هر دو واژه (اخراج و تبعید) نشان‌دهنده ترک وطن و دیار هستند که اخراج به لحاظ مبدأ و تبعید به لحاظ مقصد است. واژه "جلاء" در قرآن به معنای ترک وطن (خروج و اخراج) به کار رفته است[۶]: ﴿وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ﴾[۷][۸].
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۴، ص۵۲.
- ↑ «و از همان‌جا که بیرونتان راندند بیرونشان برانید» سوره بقره، آیه ۱۹۱.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۰۲.
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۲، ص۱۶۷.
- ↑ «و بیرون راندن اهل آن از آن، در نظر خداوند بزرگ‌تر است» سوره بقره، آیه ۲۱۷.
- ↑ اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح، ج۶، ص۲۳۰.
- ↑ «و اگر خداوند آوارگی را بر آنان مقرّر نکرده بود» سوره حشر، آیه ۳.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۵۴-۵۵.