اراضی طوع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n\n\n +\n\n)) |
(←پانویس) |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
اراضی طوع، در [[فقه سیاسی اسلام]]، به زمین‌هایی اطلاق می‌شد که مالکان آن به میل خود [[اسلام]] آورده و مالکیت‌شان را نسبت به آن [[اراضی]]، [[حفظ]] کرده باشند<ref>الخراج، ص۵۰؛ الکافی، ص۲۶۰؛ النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی، ص۴۱۹ و ۱۹۴؛ مبسوط، ج۱، ص۲۳۴؛ مسالک، ج۳، ص۵۸.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۲۷.</ref>. | اراضی طوع، در [[فقه سیاسی اسلام]]، به زمین‌هایی اطلاق می‌شد که مالکان آن به میل خود [[اسلام]] آورده و مالکیت‌شان را نسبت به آن [[اراضی]]، [[حفظ]] کرده باشند<ref>الخراج، ص۵۰؛ الکافی، ص۲۶۰؛ النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی، ص۴۱۹ و ۱۹۴؛ مبسوط، ج۱، ص۲۳۴؛ مسالک، ج۳، ص۵۸.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|واژه‌نامه فقه سیاسی]]، ص ۲۷.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
#[[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژه‌نامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژه‌نامه فقه سیاسی''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصطلاحات فقهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
اراضی طوع، در فقه سیاسی اسلام، به زمین‌هایی اطلاق می‌شد که مالکان آن به میل خود اسلام آورده و مالکیت‌شان را نسبت به آن اراضی، حفظ کرده باشند[۱][۲].
منابع
پانویس
- ↑ الخراج، ص۵۰؛ الکافی، ص۲۶۰؛ النهایة فی مجرد الفقه والفتاوی، ص۴۱۹ و ۱۹۴؛ مبسوط، ج۱، ص۲۳۴؛ مسالک، ج۳، ص۵۸.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۲۷.