تشرید: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{پانویس}} +==پانویس== {{پانویس}} ))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[تشرید در قرآن]] - [[تشرید در حدیث]] - [[تشرید در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = تشرید (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تشرید در قرآن]] - [[تشرید در حدیث]] - [[تشرید در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تشرید (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
*تشرید: متفرق‌ کردن و پراکندن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref>، سختگیری در [[عقوبت]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.</ref>، تار ومار کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "شرد" به معنای راندن و دور کردن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.</ref> و طرد کردن به [[کراهت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.</ref>.
* تشرید: متفرق‌ کردن و پراکندن<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref>، سختگیری در [[عقوبت]]<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.</ref>، تار ومار کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.</ref>. اصل آن "شرد" به معنای راندن و دور کردن<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.</ref> و طرد کردن به [[کراهت]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.</ref>.
*{{متن قرآن|فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.</ref>‌.
*{{متن قرآن|فَشَرِّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ}}<ref>«پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.</ref>‌.
*از [[سیاست‌های جنگی]] و نظامی که [[خداوند متعال]] به [[پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] رهنمود می‌دهد، برخورد [[قاطع]]، تار ومار کردن و قلع و قمع [[دشمنان]] است تا برای دیگران مایه هشدار و [[عبرت]] شود<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۵.</ref>.
* از [[سیاست‌های جنگی]] و نظامی که [[خداوند متعال]] به [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]] رهنمود می‌دهد، برخورد [[قاطع]]، تار ومار کردن و قلع و قمع [[دشمنان]] است تا برای دیگران مایه هشدار و [[عبرت]] شود<ref>سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۵.</ref>.


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده: تشرید]]
[[رده: تشرید]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۲

مقدمه

منابع

پانویس

  1. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۷.
  2. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۶، ص۲۴۱.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۵.
  4. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۲۶۹.
  5. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۳، ص۳۳.
  6. «پس چون در جنگ بر آنان دست یافتی با (تار و مار کردن) آنها، کسانی را که در پس ایشانند پراکنده ساز! باشد که در یاد گیرند» سوره انفال، آیه ۵۷.
  7. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۱۳.
  8. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۵.