|
برچسب: تغییر هدف تغییرمسیر |
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مهدویت}}
| | #تغییر_مسیر [[حدیث لوح حضرت فاطمه]] |
| <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام مهدی]]{{ع}} است. "'''امام مهدی'''" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]]</div>
| |
| <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| | |
| [[حدیث لوح]] [[حضرت فاطمه]] {{س}} از [[جایگاه]] والایی در میان روایاتی که درباره [[حضرت مهدی]] {{ع}} وارد شده، برخوردار است و لذا [[محدثین]] زیادی این [[روایت]] را در کتب خود [[نقل]] کردهاند. در این [[حدیث]]، نام تمام [[ائمه]] {{عم}} از [[اول]] تا آخر و نام حضرت مهدی {{ع}} آمده است.
| |
| | |
| ==مقدمه==
| |
| حدیث لوح [[حضرت فاطمه]] {{س}} را بسیاری از محدثین [[شیعه]] از جمله [[شیخ طوسی]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ صدوق]] و [[شیخ کلینی]] نقل کردهاند. در این حدیث، نام تمام [[ائمه]] {{عم}} از اول تا آخر و نام [[حضرت مهدی]] {{ع}} آمده است<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۵.</ref>. این حدیث از [[جایگاه]] والایی برخوردار است. | |
|
| |
| [[شیخ صدوق]]، با ذکر [[سند]] از [[جابر جعفی]] از [[امام باقر]]{{ع}} از [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] [[نقل]] کرده است: "بر مولای خود [[فاطمه زهرا]]{{س}} وارد شدم و در مقابل او لوحی بود که پرتو آن، چشم را خیره میکرد و در آن، [[دوازده]] نام بود ...."<ref>{{متن حدیث|عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى مَوْلَاتِي فَاطِمَةَ ع وَ قُدَّامَهَا لَوْحٌ يَكَادُ ضَوْؤُهُ يَغْشَى الْأَبْصَارَ فِيهِ اثْنَا عَشَرَ اسْماً}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، باب ۲۸، ح ۲.</ref>.
| |
| | |
| او روایتی مفصل دیگری [[نقل]] کرده که بخشی از آن چنین است: "[[ابو بصیر]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کند که فرمود: پدرم به [[جابر بن عبد اللّه انصاری]] فرمود: نیازی به تو دارم، چه وقت بر تو آسان است تا با تو خلوت کنم و آن را از تو بخواهم؟ [[جابر]] به او گفت: هر وقت شما بفرمایید. [[امام باقر]]{{ع}} با او خلوت کرد و گفت: ای [[جابر]]! آن لوحی که در دست مادرم [[فاطمه زهرا]]{{س}} دختر [[رسول خدا]] دیدی، چه بود و مادرم درباره آنچه در آن نوشته بود، چه فرمود؟ [[جابر]] گفت: [[خدا]] را گواه میگیرم که در زمان [[رسول خدا]]{{صل}} برای تهنیت ولادت [[امام حسین|حسین]]{{ع}} بر مادرتان [[فاطمه زهرا|فاطمه]]{{س}} وارد شدم و در دست او [[لوح]] سبز رنگی دیدم که پنداشتم از زمرد است و در آن، نوشتهای سپید و نورانی ـ مانند [[نور]] آفتاب ـ دیدم و گفتم: ای دختر [[رسول خدا]]! پدر و مادرم فدایت! این [[لوح]] چیست؟ فرمود: این [[لوح]] را [[خدای تعالی]] به رسولش هدیه کرده است و در آن، اسم پدر و شوهر و دو فرزندم و اسامی اوصیای از فرزندانم ثبت است. [[رسول خدا]]{{صل}} آن را به من عطا فرموده است تا بدان خوشحال شوم. [[جابر]] گوید: مادر شما آن را به من عطا فرمود و آن را خواندم و از روی آن، نوشتم. پدرم، [[امام محمد باقر]]{{ع}} فرمود: آیا میتوانی آن را به من نشان دهی؟ گفت: آری و پدرم با او رفت تا به منزل [[جابر]] رسیدند. او صحیفهای از پوستی نازک نزد پدرم آورد. پدرم فرمود: ای [[جابر]]! تو در کتابت بنگر، تا من آن را برایت بخوانم. [[جابر]] در کتابش نگریست و پدرم آن را برایش خواند. به [[خدا]] [[سوگند]]! حرفی [[اختلاف]] نداشت. گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]! گواهی میدهم که در [[لوح]] چنین نوشته بود: "بسم اللّه الرحمن الرحیم، این کتابی است از جانب خدای عزیز [[حکیم]]، برای [[محمد]]، [[نور]] و سفیر و [[حجاب]] و [[دلیل]] او، آن را [[روح]] الامین از جانب [[رب]] العالمین فرو فرستاده است. ای [[محمد]]! اسمهای مرا بزرگ شمار و نعمتهای مرا شکرگزار و آلای مرا [[انکار]] مکن. من [[خدای یکتا]] هستم که هیچ معبودی جز من نیست .... در پایان [[روایت]] آمده است: و از صلب او ـ [[امام هادی]] [[دعوت]] کننده به راه و [[خازن]] علمام [[حسن]] را بیرون میآورم؛ سپس به سبب رحمتی بر عالمیان، سلسله [[اوصیا]] را به وجود فرزندش تکمیل خواهم کرد؛ کسی که کمال [[موسی]] و بهاء عیسی و [[صبر ایوب]] را داراست و دوستانم در [[زمان غیبت]] او خوار شده و سرهای آنان را هدیه میدهند؛ همچنان که سرهای ترک و [[دیلم]] را اهدا میکنند. آنان را میکشند و [[آتش]] میزنند و آنان ترسان و هراسان هستند. [[زمین]]، از خونشان رنگین شود و صدای فریاد و ناله از زنانشان برخیزد. آنان، [[دوستان]] حقیقی من باشند و به واسطه آنها هر [[فتنه]] کور ظلمانی را برطرف سازم و سختیها و ترسها را برطرف نمایم و بارهای سنگین و زنجیرها را از آنان بردارم. ایشان، کسانیاند که [[صلوات]] و [[رحمت]] [[پروردگار]] بر آنان است و ایشان، ره یافتگان [[راستین]] هستند<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ أَبِي ع لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ إِنَّ لِي إِلَيْكَ حَاجَةً فَمَتَى يَخِفُّ عَلَيْكَ أَنْ أَخْلُوَ بِكَ فَأَسْأَلَكَ عَنْهَا فَقَالَ لَهُ جَابِرٌ فِي أَيِّ الْأَوْقَاتِ شِئْتَ فَخَلَا بِهِ أَبُو جَعْفَرٍ ع قَالَ لَهُ يَا جَابِرُ أَخْبِرْنِي عَنِ اللَّوْحِ الَّذِي رَأَيْتَهُ فِي يَدَيْ أُمِّي فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ مَا أَخْبَرَتْكَ بِهِ أَنَّهُ فِي ذَلِكَ اللَّوْحِ مَكْتُوباً فَقَالَ جَابِرٌ أَشْهَدُ بِاللَّهِ أَنِّي دَخَلْتُ عَلَى أُمِّكَ فَاطِمَةَ ع فِي حَيَاةِ رَسُولِ اللَّهِ ص أُهَنِّؤُهَا بِوِلَادَةِ الْحُسَيْنِ ع فَرَأَيْتُ فِي يَدِهَا لَوْحاً أَخْضَرَ ظَنَنْتُ أَنَّهُ مِنْ زُمُرُّدٍ وَ رَأَيْتُ فِيهِ كِتَابَةً بَيْضَاءَ شَبِيهَةً بِنُورِ الشَّمْسِ فَقُلْتُ لَهَا بِأَبِي أَنْتِ وَ أُمِّي يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ مَا هَذَا اللَّوْحُ فَقَالَتْ هَذَا اللَّوْحُ أَهْدَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى رَسُولِهِ ص فِيهِ اسْمُ أَبِي وَ اسْمُ بَعْلِي وَ اسْمُ ابْنَيَّ وَ أَسْمَاءُ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ وُلْدِي فَأَعْطَانِيهِ أَبِي لِيَسُرَّنِي بِذَلِكَ قَالَ جَابِرٌ فَأَعْطَتْنِيهِ أُمُّكَ فَاطِمَةُ ع فَقَرَأْتُهُ وَ انْتَسَخْتُهُ فَقَالَ لَهُ أَبِي ع فَهَلْ لَكَ يَا جَابِرُ أَنْ تَعْرِضَهُ عَلَيَّ فَقَالَ نَعَمْ فَمَشَى مَعَهُ أَبِي ع حَتَّى انْتَهَى إِلَى مَنْزِلِ جَابِرٍ فَأَخْرَجَ إِلَى أَبِي صَحِيفَةً مِنْ رَقٍّ فَقَالَ يَا جَابِرُ انْظُرْ أَنْتَ فِي كِتَابِكَ لِأَقْرَأَهُ أَنَا عَلَيْكَ فَنَظَرَ جَابِرٌ فِي نُسْخَتِهِ فَقَرَأَهُ عَلَيْهِ أَبِي ع فَوَ اللَّهِ مَا خَالَفَ حَرْفٌ حَرْفاً ... َ ثُمَّ أُكْمِلُ ذَلِكَ بِابْنِهِ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ عَلَيْهِ كَمَالُ مُوسَى وَ بَهَاءُ عِيسَى وَ صَبْرُ أَيُّوبَ سَتَذِلُّ أَوْلِيَائِي فِي زَمَانِهِ وَ يُتَهَادَوْنَ رُءُوسُهُمْ كَمَا تُهَادَى ...}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، باب ۲۸، ح ۱.</ref>.
| |
| | |
| این [[روایت]]، با اندک تفاوتهایی در [[منابع روایی]] دیگر نیز ذکر شده است<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۲۷، ح ۳؛ نعمانی، الغیبة، ص ۶۲، ح ۵؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج ۱، ص ۴۱، ح ۲، ص ۴۶، ح ۵؛ قرطبی انصاری، القاب الرسول و عترته، ص ۱۳؛ طبرسی، الاحتجاج، ج ۱، ص ۱۶۲؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۳، ح ۱۰۸</ref>.<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۳۶۷ ـ ۳۶۹؛ [[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۰۵.</ref>
| |
| | |
| ==جستارهای وابسته==
| |
| {{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
| |
| | |
| ==منابع==
| |
| {{منابع}}
| |
| # [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']]
| |
| # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونهای|مجتبی تونهای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
| |
| {{پایان منابع}}
| |
| | |
| == پانویس ==
| |
| {{پانویس}}
| |
| | |
| [[رده:فضائل امام علی]]
| |