فرشتگان نوحه‌گر: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * ))
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = فرشته
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
در ماتم [[سالار شهیدان]]، همۀ کائنات گریان و نالان شدند، چه بصورت [[تکوینی]] چه زبانی و آشکارا. از جملۀ [[نوحه]] گران بر آن [[حضرت]]، فرشتگانند. [[حضرت رسول]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|إِنَّ حَوْلَ قَبْرِ وُلْدِيَ الْحُسَيْنِ{{ع}} أَرْبَعَةُ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَ عَلَيْهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ...}}<ref>احقاق الحق، قاضی نور الله شوشتری، ج۱۱، ص۲۸۷.</ref>. پیرامون [[قبر]] فرزندم [[حسین]]، چهار هزار فرشته‌اند، ژولیده و غبارآلود، که تا [[روز رستاخیز]] بر او [[گریه]] می‌کنند.
در [[ماتم]] [[سالار شهیدان]]، همۀ کائنات گریان و نالان شدند، چه به‌صورت [[تکوینی]] چه زبانی و آشکارا. از جملۀ [[نوحه]] گران بر آن حضرت، فرشتگانند. [[حضرت رسول]]{{صل}} فرمود: {{متن حدیث|إِنَّ حَوْلَ قَبْرِ وُلْدِيَ الْحُسَيْنِ{{ع}} أَرْبَعَةُ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَ عَلَيْهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ...}}<ref>احقاق الحق، قاضی نور الله شوشتری، ج۱۱، ص۲۸۷.</ref>. پیرامون [[قبر]] فرزندم حسین، چهار هزار فرشته‌اند، ژولیده و غبارآلود، که تا [[روز رستاخیز]] بر او [[گریه]] می‌کنند.


و نیز: {{متن حدیث|تَبْكِي الْمَلاَئِكَةُ وَ السَّبْعُ الشِّدَادُ لِمَوْتِهِ وَ يَبْكِيهِ كُلُّ شَيْءٍ حَتَّى الطَّيْرُ فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ الْحِيتَانُ فِي جَوْفِ الْمَاءِ...}}<ref>بحار الانوار، ج۴۴، ص۱۴۸.</ref>. [[فرشتگان]] و آسمان‌های هفتگانه، حتی پرندگان در [[آسمان]] و ماهی‌ها در آب، برای [[مرگ]] [[حسین]]{{ع}} [[گریه]] می‌کنند. به [[روایت]] [[امام صادق]]{{ع}}، چهار هزار [[فرشته]] برای [[یاری]] آن [[حضرت]] [[هبوط]] کردند، امّا چون [[اذن]] [[جهاد]] نیافتند، بازگشتند و دوباره فرود آمدند تا [[روز قیامت]] بر آن [[حضرت]] [[سوگواری]] کنند و [[رئیس]] آنان به نام "[[منصور]]" است<ref>مرآة العقول، علامه مجلسی، ج۵، ص۳۶۸.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۷۱.</ref>.
و نیز: {{متن حدیث|تَبْكِي الْمَلاَئِكَةُ وَ السَّبْعُ الشِّدَادُ لِمَوْتِهِ وَ يَبْكِيهِ كُلُّ شَيْءٍ حَتَّى الطَّيْرُ فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ الْحِيتَانُ فِي جَوْفِ الْمَاءِ...}}<ref>بحار الانوار، ج۴۴، ص۱۴۸.</ref>. [[فرشتگان]] و آسمان‌های هفتگانه، حتی پرندگان در [[آسمان]] و ماهی‌ها در آب، برای [[مرگ]] حسین{{ع}} گریه می‌کنند. به [[روایت]] [[امام صادق]]{{ع}}، چهار هزار [[فرشته]] برای [[یاری]] آن حضرت هبوط کردند، امّا چون اذن جهاد نیافتند، بازگشتند و دوباره فرود آمدند تا [[روز قیامت]] بر آن حضرت [[سوگواری]] کنند و [[رئیس]] آنان به نام "منصور" است<ref>مرآة العقول، علامه مجلسی، ج۵، ص۳۶۸.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
# [[پرونده:13681024.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|'''فرهنگ عاشورا''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:فرشته]]
[[رده:فرشتگان نوحه‌گر]]
[[رده:عزاداری]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]
[[رده:مدخل فرهنگ عاشورا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰

مقدمه

در ماتم سالار شهیدان، همۀ کائنات گریان و نالان شدند، چه به‌صورت تکوینی چه زبانی و آشکارا. از جملۀ نوحه گران بر آن حضرت، فرشتگانند. حضرت رسول(ص) فرمود: «إِنَّ حَوْلَ قَبْرِ وُلْدِيَ الْحُسَيْنِ(ع) أَرْبَعَةُ آلاَفِ مَلَكٍ شُعْثاً غُبْراً يَبْكُونَ عَلَيْهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ...»[۱]. پیرامون قبر فرزندم حسین، چهار هزار فرشته‌اند، ژولیده و غبارآلود، که تا روز رستاخیز بر او گریه می‌کنند.

و نیز: «تَبْكِي الْمَلاَئِكَةُ وَ السَّبْعُ الشِّدَادُ لِمَوْتِهِ وَ يَبْكِيهِ كُلُّ شَيْءٍ حَتَّى الطَّيْرُ فِي جَوِّ السَّمَاءِ وَ الْحِيتَانُ فِي جَوْفِ الْمَاءِ...»[۲]. فرشتگان و آسمان‌های هفتگانه، حتی پرندگان در آسمان و ماهی‌ها در آب، برای مرگ حسین(ع) گریه می‌کنند. به روایت امام صادق(ع)، چهار هزار فرشته برای یاری آن حضرت هبوط کردند، امّا چون اذن جهاد نیافتند، بازگشتند و دوباره فرود آمدند تا روز قیامت بر آن حضرت سوگواری کنند و رئیس آنان به نام "منصور" است[۳].[۴]

منابع

پانویس

  1. احقاق الحق، قاضی نور الله شوشتری، ج۱۱، ص۲۸۷.
  2. بحار الانوار، ج۴۴، ص۱۴۸.
  3. مرآة العقول، علامه مجلسی، ج۵، ص۳۶۸.
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۷۱.