دین فطری در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==جستارهای وابسته== +== جستارهای وابسته ==)) |
جز (جایگزینی متن - 'پژوهشکده تحقیقات اسلامی، پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه'''' به 'پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه'''') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | |||
| موضوع مرتبط = دین فطری | |||
| عنوان مدخل = [[دین فطری]] | |||
| مداخل مرتبط = [[دین فطری در قرآن]] - [[دین فطری در حدیث]] - [[دین فطری در نهج البلاغه]] - [[دین فطری در کلام اسلامی]] - [[دین فطری در عرفان اسلامی]] | |||
| پرسش مرتبط = دین فطری (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*فطری بودن [[دین]] به این معنا است که با گرایش‌ها، نیازها و بُعد ثابت و ذاتی [[انسان]] هماهنگ و سازگار است و به عبارتی دیگر، [[تشریع]] با [[تکوین]] [[همراهی]] می‌کند<ref>تفسیر المیزان، ۱۶/ ۱۸۳.</ref>. [[دین]] در صورتی می‌تواند در هر زمان و مکانی، وجود و بقا بیابد که با بُعد ثابت حیات [[انسان]] -[[فطرت]]- هماهنگ باشد. [[انسانیت]] [[انسان]]، به [[فطرت]] او است و [[اسلام]]، [[آیین]] [[فطرت]] است؛ بدین معنا که آموزه‌هایش با [[فطرت]] سازگار و همراه است<ref>مجموعه آثار شهید مطهری، ۳/ ۴۵۱.</ref>. مهمترین [[علت]] [[جاودانگی]] [[آیین اسلام]] همین است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 256.</ref>. | * فطری بودن [[دین]] به این معنا است که با گرایش‌ها، نیازها و بُعد ثابت و ذاتی [[انسان]] هماهنگ و سازگار است و به عبارتی دیگر، [[تشریع]] با [[تکوین]] [[همراهی]] می‌کند<ref>تفسیر المیزان، ۱۶/ ۱۸۳.</ref>. [[دین]] در صورتی می‌تواند در هر زمان و مکانی، وجود و بقا بیابد که با بُعد ثابت حیات [[انسان]] -[[فطرت]]- هماهنگ باشد. [[انسانیت]] [[انسان]]، به [[فطرت]] او است و [[اسلام]]، [[آیین]] [[فطرت]] است؛ بدین معنا که آموزه‌هایش با [[فطرت]] سازگار و همراه است<ref>مجموعه آثار شهید مطهری، ۳/ ۴۵۱.</ref>. مهمترین [[علت]] [[جاودانگی]] [[آیین اسلام]] همین است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 256.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:دین فطری]] | [[رده:دین فطری]] | ||
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] | [[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۳
این مدخل زیرشاخهٔ بحث دین فطری است. دین فطری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دین فطری در قرآن - دین فطری در حدیث - دین فطری در نهج البلاغه - دین فطری در کلام اسلامی - دین فطری در عرفان اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- فطری بودن دین به این معنا است که با گرایش‌ها، نیازها و بُعد ثابت و ذاتی انسان هماهنگ و سازگار است و به عبارتی دیگر، تشریع با تکوین همراهی می‌کند[۱]. دین در صورتی می‌تواند در هر زمان و مکانی، وجود و بقا بیابد که با بُعد ثابت حیات انسان -فطرت- هماهنگ باشد. انسانیت انسان، به فطرت او است و اسلام، آیین فطرت است؛ بدین معنا که آموزه‌هایش با فطرت سازگار و همراه است[۲]. مهمترین علت جاودانگی آیین اسلام همین است[۳].
منابع
پانویس
- ↑ تفسیر المیزان، ۱۶/ ۱۸۳.
- ↑ مجموعه آثار شهید مطهری، ۳/ ۴۵۱.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 256.