آیه تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = آیات نامدار | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[آیه تحریم در تفسیر و علوم قرآنی]] - [[آیه تحریم در فقه اسلامی]] - [[آیه تحریم در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = }} | ||
== | == مقدمه == | ||
به [[آیه]] {{متن قرآن|حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا}}<ref>«بر شما حرام است (ازدواج با) مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‌هایتان و خاله‌هایتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادران شیرده‌تان و خواهران شیرخورده‌تان و مادرزن‌هایتان و ختران زنانتان (از شوهر پیشین) که (اینک) در سرپرستی شمایند، (اگر) از همسرانی (باشند) که با آنان همخوابگی کرده‌اید، که اگر با آنها همخوابگی نکرده‌اید بر شما گناهی نیست؛ و همسران آن پسرانتان که از پشت شمایند؛ و (نیز) جمع میان دو خواهر، مگر آنکه از پیش (در زمان جاهلیت) روی داده است، که خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۳.</ref> [[آیه تحریم]] می‌گویند. | |||
[[خداوند متعال]] در این [[آیه شریفه]]، کسانی را معرفی کرده که ازدواج با آنها حرام است. وجه نامگذاری این آیه به [[تحریم]] نیز کلمه حُرِّمت ابتدای آیه، است. | |||
محرمیت از سه طریق است: | |||
# [[قرابت]] نسبی (ولادت)؛ | |||
# قرابت سببی (ازدواج)؛ | |||
# قرابت رضاعی (شیردادن)<ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۳،صفحه ۳۲۷؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۴،صفحه ۲۶۲؛فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیرالکبیر، جلد۱۰،صفحه (۲۴-۳۷).</ref><ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ج۱، ص ۳۵۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده: 9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه علوم قرآنی''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
| خط ۲۶: | خط ۱۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:آیات نامدار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث آیات نامدار است. آیه تحریم از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: آیه تحریم در تفسیر و علوم قرآنی - آیه تحریم در فقه اسلامی - آیه تحریم در معارف و سیره رضوی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
به آیه 
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ مِنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ مِنْ نِسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا
[۱] آیه تحریم می‌گویند.
خداوند متعال در این آیه شریفه، کسانی را معرفی کرده که ازدواج با آنها حرام است. وجه نامگذاری این آیه به تحریم نیز کلمه حُرِّمت ابتدای آیه، است.
محرمیت از سه طریق است:
منابع
پانویس
- ↑ «بر شما حرام است (ازدواج با) مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‌هایتان و خاله‌هایتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادران شیرده‌تان و خواهران شیرخورده‌تان و مادرزن‌هایتان و ختران زنانتان (از شوهر پیشین) که (اینک) در سرپرستی شمایند، (اگر) از همسرانی (باشند) که با آنان همخوابگی کرده‌اید، که اگر با آنها همخوابگی نکرده‌اید بر شما گناهی نیست؛ و همسران آن پسرانتان که از پشت شمایند؛ و (نیز) جمع میان دو خواهر، مگر آنکه از پیش (در زمان جاهلیت) روی داده است، که خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره نساء، آیه ۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۳،صفحه ۳۲۷؛ منصور، عبدالحمید یوسف، نیل الخیرات فی القراءات العشرة، جلد۴،صفحه ۲۶۲؛فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیرالکبیر، جلد۱۰،صفحه (۲۴-۳۷).
- ↑ فرهنگ نامه علوم قرآنی، ج۱، ص ۳۵۰.