اشعث بن جودان: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[اشعث بن جودان در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[اشعث بن جودان در تاریخ اسلامی]] </div>


==مقدمه==
== مقدمه ==
وی از [[قبیله]] [[عبد القیس]] و به [[عبدی]] منسوب است. نام [[پدر]] او را [[عمیر بن جودان]] گفته‌اند<ref>بخاری، ج۱، ص۴۲۸-۴۲۹؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۰ و ج۵، ص۲۵۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۸۷.</ref> که بر این اساس [[اشعث]] به جدش نسبت داده شده است و [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۱، ص۴۲۸.</ref> و [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.</ref> نیز اشعث را پسر عمیر بن جودان عبدی دانسته‌اند. برخی نام او و پدرش را جابه جا گفته‌اند<ref>بخاری، ج۶، ص۵۳۷.</ref> که این [[اشتباه]] است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.</ref> و همین سبب توهم [[صحابی]] بودن اشعث شده در حالی که روایتی که مستند چنین توهمی شده از پدرش عمیر است، به همین دلیل [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۷۷.</ref> در بخش چهارم (توهمات) از اشعث بن جودان یاد کرده و او را [[تابعی]] دانسته است؛ زیرا [[حدیث]] او نزد بیشتر [[محدثان]] مرسل است<ref>ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.</ref>.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اشعث بن جودان»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۹.</ref>
وی از [[قبیله]] [[عبد القیس]] و به [[عبدی]] منسوب است. نام [[پدر]] او را [[عمیر بن جودان]] گفته‌اند<ref>بخاری، ج۱، ص۴۲۸-۴۲۹؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۰ و ج۵، ص۲۵۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۸۷.</ref> که بر این اساس [[اشعث]] به جدش نسبت داده شده است و [[بخاری]]<ref>بخاری، ج۱، ص۴۲۸.</ref> و [[ابن عبدالبر]]<ref>ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.</ref> نیز اشعث را پسر عمیر بن جودان عبدی دانسته‌اند. برخی نام او و پدرش را جابه جا گفته‌اند<ref>بخاری، ج۶، ص۵۳۷.</ref> که این [[اشتباه]] است<ref>ابونعیم، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.</ref>. [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.</ref> و همین سبب توهم [[صحابی]] بودن اشعث شده در حالی که روایتی که مستند چنین توهمی شده از پدرش عمیر است، به همین دلیل [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۷۷.</ref> در بخش چهارم (توهمات) از اشعث بن جودان یاد کرده و او را [[تابعی]] دانسته است؛ زیرا [[حدیث]] او نزد بیشتر [[محدثان]] مرسل است<ref>ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.</ref><ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اشعث بن جودان»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۹.</ref>
 
== جستارهای وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:2.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اشعث بن جودان»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اشعث بن جودان»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{صحابه}}


[[رده:اشعث بن جودان]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۴

مقدمه

وی از قبیله عبد القیس و به عبدی منسوب است. نام پدر او را عمیر بن جودان گفته‌اند[۱] که بر این اساس اشعث به جدش نسبت داده شده است و بخاری[۲] و ابن عبدالبر[۳] نیز اشعث را پسر عمیر بن جودان عبدی دانسته‌اند. برخی نام او و پدرش را جابه جا گفته‌اند[۴] که این اشتباه است[۵]. ابن اثیر[۶] و همین سبب توهم صحابی بودن اشعث شده در حالی که روایتی که مستند چنین توهمی شده از پدرش عمیر است، به همین دلیل ابن حجر[۷] در بخش چهارم (توهمات) از اشعث بن جودان یاد کرده و او را تابعی دانسته است؛ زیرا حدیث او نزد بیشتر محدثان مرسل است[۸][۹]

منابع

پانویس

  1. بخاری، ج۱، ص۴۲۸-۴۲۹؛ ابن حبان، ج۴، ص۳۰ و ج۵، ص۲۵۶؛ ابونعیم، ج۱، ص۳۸۷.
  2. بخاری، ج۱، ص۴۲۸.
  3. ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.
  4. بخاری، ج۶، ص۵۳۷.
  5. ابونعیم، ج۱، ص۲۸۷؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.
  6. ابن اثیر، ج۱، ص۲۴۹.
  7. ابن حجر، ج۱، ص۳۷۷.
  8. ابن عبدالبر، ج۳، ص۲۸۸.
  9. مرادی‌نسب، حسین، مقاله «اشعث بن جودان»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۸۹.