تحیز در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== +== پانویس ==)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = تحیز | |||
| عنوان مدخل = [[تحیز]] | |||
| مداخل مرتبط = [[تحیز در قرآن]] - [[تحیز در حدیث]] - [[تحیز در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = تحیز (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
*تَحَیُّز: جمع شدن و تجمّع<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۱۷.</ref> از ریشه "حوز" به معنای جمع <ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷.</ref>. | * تَحَیُّز: جمع شدن و تجمّع<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۱۷.</ref> از ریشه "حوز" به معنای جمع <ref>فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷.</ref>. | ||
*در اصطلاح نظامی در معنای الحاق گروهی به گروه دیگر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۷۵.</ref>، [[پشتیبانی]] نیرو، تجمع نیرو از مواضع متفرق<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۳۱۰.</ref>. | * در اصطلاح نظامی در معنای الحاق گروهی به گروه دیگر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۷۵.</ref>، [[پشتیبانی]] نیرو، تجمع نیرو از مواضع متفرق<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۳۱۰.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ}}<ref>«و هر کس در آن روز از آنان واپس گریزد - مگر آنکه برای کارزاری (بهتر) کناره جوید یا جوینده جایی (بهتر) نزد گروهی (خودی) باشد-.».. سوره انفال، آیه ۱۶.</ref>. | *{{متن قرآن|وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ}}<ref>«و هر کس در آن روز از آنان واپس گریزد - مگر آنکه برای کارزاری (بهتر) کناره جوید یا جوینده جایی (بهتر) نزد گروهی (خودی) باشد-.».. سوره انفال، آیه ۱۶.</ref>. | ||
*از جمله توصیه‌ها و آموزش‌های نظامی [[قرآن]] به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} و [[مسلمانان]] تاکتیک‌های [[جنگی]] بوده که در ضمن [[نهی]] از عقب نشینی و فرار از مقابل [[دشمن]]، در [[قرآن کریم]] وارد شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۹.</ref>. | * از جمله توصیه‌ها و آموزش‌های نظامی [[قرآن]] به [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[مسلمانان]] تاکتیک‌های [[جنگی]] بوده که در ضمن [[نهی]] از عقب نشینی و فرار از مقابل [[دشمن]]، در [[قرآن کریم]] وارد شده است<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۶۹.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۵۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث تحیز است. تحیز از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: تحیز در قرآن - تحیز در حدیث - تحیز در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- تَحَیُّز: جمع شدن و تجمّع[۱] از ریشه "حوز" به معنای جمع [۲].
- در اصطلاح نظامی در معنای الحاق گروهی به گروه دیگر[۳]، پشتیبانی نیرو، تجمع نیرو از مواضع متفرق[۴].
- ﴿وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ﴾[۵].
- از جمله توصیه‌ها و آموزش‌های نظامی قرآن به پیامبر اکرم (ص) و مسلمانان تاکتیک‌های جنگی بوده که در ضمن نهی از عقب نشینی و فرار از مقابل دشمن، در قرآن کریم وارد شده است[۶].
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۱۱۷.
- ↑ فخرالدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۱۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۷۵.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۲، ص۳۱۰.
- ↑ «و هر کس در آن روز از آنان واپس گریزد - مگر آنکه برای کارزاری (بهتر) کناره جوید یا جوینده جایی (بهتر) نزد گروهی (خودی) باشد-.».. سوره انفال، آیه ۱۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۹.